Politika prebrojavanja

DPS Pljevlja – najsjevernija i najčađavija tačka ovih gordih gora – u medijalizovanu javnost pustio buvu da je na paralelnim, putujućim protestima GOTOV JE!, u ovom gradu bilo svega 500 ljudi, od kojih polovina nisu bili pljevljaci…

I pored toga što su organizatori bili „bučni, pod maskama i sa dobošima“, fijasko je očigledan, do te mjere da bi se u njega – takva je obrnuta logika – lako moglo posumnjati. Simulirali su atmosferu (iz)vanrednosti.

Nije lijepo – rekao bi liberalni borac za ljudska prava – čoeka svoditi na cifru. Na mali ili „Veliki broj“ (V. Šimbrovska). Baratati sa ljudima kao sa brojkama, prije svega nije ljudski.
To su odveć praktikovali mračni, totalitarni, srpočekićni sistemi, čiji je represivni mehanizam vladanja bio odveć apstraktan, iako bi se reklo suprotno, imajući u vidu komunističku, isuviše „bratsku“, da ne kažemo bližnju stranu.
Po strani šta potpisnik redova misli o govornicima paralelnih protesta, ipak, i na ovom primjeru DPS pokazuje svu svoju niskost, koja u manjku političkog pribjegava svakoj vrsti improvizacije, a najčešće je to – čaršijsko lakrdijanje.
Posprdavanje sa političkim neistomišljenikom koji je odmah zbog toga i državni neprijatelj. Znate prežvakanu priču: ko je subotom na Trgu, taj udara na majske tekovine.
I tu se ne završava sa arogantnim pojašnjenjima, nego se ide dotle pa se, pobunjeni građani predstavljaju kao jedna zavedena i sluđena i pomamljena masa koja pojma nema šta radi, budući da je „progutala“ opozicionu priču kako ona ucijelo čini slobodne, te građanske proteste koji su antistranački, samim tim što su zbir ukupnog društvenog profila.
Dakle, od studentarije do penzionera, svi se odupiru ne aktuelnom (akutnom!) stanju – tako veli DPS – već suverenosti, modernosti, članstvu u NATO, putu u EU, i drugim vrijednostima kojim pretenduje savremeno doba.
Da, i to ne poručuje samo DPS Pljevlja, nego partijska glava, najosjetljivije i najistaknutije i, uopšte, ono naj-mjesto, na jednom partijskom organizmu.
Zbog užasne zagađenosti vazduha u Pljevljima, zbog čega je uvijek prisutna – industrijska magla, može lako biti da depeesine nisu najbolje viđele, i pored toga što su, umiješani među narod, i oni bili brojani kao onaj dio nepoželjnog naroda. Vidite gdje vodi tvrdnja koja nagoni na smijeh, štono rekli Francuzi – lapalissade.

(Iz gorenavedenog, pomenuti govornički dvojac nekakvih paralelnih protesta & pobuna treba da shvati: ako protesti pozivaju na ujedinjenje ili ništa, onda se već batalite putešestvija zemljom, i sa narodom na isto mjestu u isto vrijeme subotarite sve dok se ovom zlu ne vidi kraj. Nemojte da vas depeesine ismijavaju, još samo to fali…)