Povratak vukova počeo da plaši građane
Od kada je krajem decembra prošle godine u neposrednoj blizini Berlina na autoputu pregažen mladi vuk, u medijima i medju aktivistima ekoloških i drugih organizacija ne prestaje rasprava o tome da li je broj ovih životinja u Nemačkoj proteklih godina previše narastao i da li bi trebalo preduzimati i neke mere.
Ranijih decenija se stalno navodilo da je ova životinjska vrsta u zemlji istrebljena još u drugoj polovini 19. veka i da je poslednji vuk koji je slobodno živeo u prirodi na teritoriji današnje SR Nemačke ubijen 1904. godine, pri čemu se za njega ne zna tačno da li je ipak odbegao iz nekog putujućeg cirkusa.
Pre 13 godina su se u Nemačkoj, na istoku zemlje prema granici sa Poljskom, ponovo pojavili vukovi i po šumovitim područjima počeli da nastanjuju nekadašnje poligone za vežbu istočnonemačke, odnosno sovjetske armije. Od tada su vukovi pod strogom zaštitom zakona.
Prema navodima organizacija zaduženih za zaštitu ove vrste, u Nemačkoj sada živi 25 čopora ili parova, kao i tri usamljena vuka. Istočno od Berlina, ka granici sa Poljskom postoji 15 prostora na kojima žive vukovi. Tu je samo prošle godine u 12 čopora na svet došlo 45 mladunaca.
Dok se aktivisti ekoloških i organizacija za zaštitu prirode i vrsta ovome vesele, kritičari govore o „nekontrolisanom razmnožavanju“ i upozoravaju da će uskoro nastati problemi, posebno ukoliko se vukovi budu približavali naseljenim područjima.
Berlin već godinama nazivaju i „metropolom divljih životinja“. Kroz gradske ulice nesmetano šetaju ne samo lasice, koje rado grickaju i elektroinstalacije parkiranih automobila, već i lisice i rakuni. Berlinci koji imaju kuće na periferiji grada već poodavno znaju da rano ujutru ili kasno uveče u sopstvenoj bašti moraju biti obazrivi, jer divlje svinje nisu retki posetioci i nisu uvek blagonaklono
raspoložene.
No, pojava vuka na jednom od prestoničkih glavnih prilaznih autoputeva pre tri sedmice izazvala je žustre reakcije, ne samo u Berlinu. Vukovi su se tokom poslednje decenije nastanili u nekoliko saveznih pokrajina na istoku Nemačke, kao i u Donjoj Saksoniji na zapadu SRN.
U regionu Lauzic jugoistočno od Berlina je sredinom decembra pronadjen ubijeni vuk, a organizacije za zaštitu ove vrste raspisale su nagradu od 10.000 evra za hvatanje počionioca. Nešto zapadnije je takodje prošlog meseca na autoputu stradalo devet konja koji su u panici pobegli iz ergele. Lokalne organizacije lovaca su za to okrivile vukove za koje smatraju da su upali u ergelu i preplašili
konje. Zatražena je intervencija državnih institucija, iako je reč o regionu u kojem nije registrovan nijedan vučiji čopor.
Vuk, izuzev čoveka, nema prirodnih neprijatelja. Organizacije za zaštitu ove vrste koja se posle više od jednog veka vratila u Nemačku tvrde da je reč o stidljivim životinjama koje se drže dalje od ljudi i koje su zadovoljne ako imaju dovoljno hrane i prostor na koji mogu da se povuku i gaje mladunce.
No, mnogi građani, odrasli sa bajkama braće Grim, ne mogu očito vuku da „oproste“ ponašanje prema Crvenkapici i prema sedam jarića i to i dalje obeležava njihov odnos prema ovoj zaštićenoj vrsti. Zato u raspravi koja se nastavlja najviše šansi da se njihov glas čuje imaju oni koji upozoravaju da bajke i legende iz prošlosti svakako preteruju sa zlim vukovima, ali da možda one iz sadašnjosti preteruju sa – dobrim vukovima.
