Povrijeđeni Srbi iz Knina pušteni na kućno liječenje
1 min read
Navijači u Kninu
Srbi, koji su povrijeđeni u napadu kod Knina tokom prenosa fudbalske utakmice Jang bojs-Crvena zvezda, pušteni su na kućno liječenje i oporavljaju se, a hrvatska policija je ovaj slučaj okvalifikovala kao krivično djelo izazivanje nereda, prenosi rtrs.
Boris Petko, vlasnik kafića u Uzdolju u kome su napadnuti Srbi, rekao je da je u objekat ušlo deset-petnaest momaka sa fantomkama i palicama i da to nije slučajno već da je napad planiran i da je to učinjeno jer je Srbin.
Načelnik opštine Biskupija Milan Đurđević rekao je da su napadi unijeli nemir među lokalno stanovništvo, koje se, kako je naveo, ,,malo opustilo i počelo živjeti kao sav normalan svijet“, te ukazao na važnost da počinioci što prije budu pronađeni, prenosi Radio-televizija Srbije.
Direktor hrvatske policije Nikola Milina, koji je juče posjetio Knin, rekao je da policija intenzivno traga za napadačima iz Uzdolja.
Što se tiče napada u mjestu Đevrske kod Kistanja, podnesno je pet prekršajnih prijava, a dvije osobe su privedene. Jedna osoba uhapšena je danas i zbog napada na srpskog povratnika u Rijeci.
Hrvatski mediji navode da je policija napad u Uzdolju okvalifikovala kao krivično djelo izazivanje nereda, te da počiniocima prijeti i do pet godina zatvora.
– Nakon izvršenih konsultacija u Opštinskom tužilaštvu Šibenik, događaj od 21. avgusta oko 22:30 u Uzdolju okvalifikovan je kao krivično djelo izazivanje nereda – saopštila je šibensko-kninska policija.
Pročitajte još:
Selo Biljani Gornji je kroz čitavu svoju istoriju bilo naseljeno isključivo pravoslavnim srbskim stanovništvom, i do rata u Hrvatskoj je važilo za jedno od bogatijih i naprednijih sela kotarskog regiona. Krševit podvelebitski teren usred koga se smestilo selo Biljani Gornji oduvek je bio raj za ispašu ovaca, u kome su živeli gorštaci i čobani. Prema popisu stanovništva iz 1991. godine zabeleženo je 1.056 stanovnika, od čega je bilo 1.033 Srba, 2 Hrvata, 2 Jugoslovena i 19 ostalih. Iz nama Srbima poznatih razloga, Biljane Gornje su, kao i ostatak benkovačkog kraja, priključene Republici Srpskoj Krajini 1991. godine. Nakon etničkog čišćenja u operaciji Oluja, selo je opustelo.
Po hrvatskom popisu 2001. godine u selu je živelo tek 59 ljudi, uključujući i pridošle Hrvate koji su nelegalno zaposeli kuće i imanja izbeglih Srba. Hrvata je po popisu bilo 31, a Srba 21.
U naselju je u noći između 16. i 17. oktobra 2011. namerno zapaljena kuća srbskog povratnika Momira Radmanovića, što nije prvi incident ovakve prirode i što je jasna poruka Srbima da u NDH njima života nema.
Na Veritasovoj listi poginulih i nestalih Srba iz oktobra 1997.g., u agresiji na RSK u avgustu 1995.godine u genocidnoj akciji “Oluja”, evidentirana su 1542 lica. Među zverski ubijenim su i Milići, Jeka i Aleksa iz Biljana Gornjih. Naravno da ovaj spisak nije konačan .
U svom izveštaju Savetu bezbednosti, hrvatska Vlada navodi da je hrvatska vojska u akciji Oluja ubila 911 Srba (404 vojnika, 462 civila i 45 neodređenog statusa). Hrvatska vojska je poginule pokopala po raznim grobljima. Od 911 poginulih identifikovana su 163 lica. Za sve identifikovane i neidentifikovane sačinjeni su protokoli – fotografija leša, otisci prstiju, podaci o mestu i vremenu pronalaska, odeći, obući i mestu ukopa.
Šta je sa nestalim Srbima preko broja 911 ? Po Veritasovim podacima jedan broj tela poginulih je uništen namerno (spaljivanjem i slično) ili su izgoreli zajedno sa kućama i celokupnom imovinom. Jedan broj je namerno sakriven – bačen u jame, bunare, manje pristupačnim ili nepristupačnim mestima gde su ubijeni. Oni čija su tela uništena nikada neće biti pronađeni i identifikovani.
Iako su 90-tih osetili ratnu pretnju, mnogi u Srba su verovali da će se sve ipak nekako rešiti, bez prolivanja njihove srbske krvi.Neki su se opet odricali svog Srbskog imena i plemena i svoje vere pravoslavne i prelazili u katolike. Oni , koji nisu želeli da se samoobmanjuju, napustili su Biljane Gornje i spasili svoje živote. Srbi su po ko zna koji put proterani sa svojih ognjišta. U “Oluji” je sve srbsko sravnjeno sa zemljom .
Koliko je meni poznato, danas u Biljanima Gornjim ima stotinjak stanovnika, sve odreda stari i nemoćni Srbi povratnici koji ne vide nikakvu budućnost svog avetno opustelog rodnog kraja. Kuće u kojima svoje poslednje dane života odbrojavaju su ruševne. Nema stada ovaca kao nekad kada je mene otac u Biljane Gornje vodio. .Oni malobrojni Srbi, mahom starci, koji se vratiše, zatekoše paljevine i gole zidove, bez vrata i prozora. Prevareni i naivni, poverovaše u Rešenja kojim im Hrvatska “odobrava” zahtev za obnovu – bez određenog i preciziranog roka. Sve manje je ovde života- venčanja i poroda gotovo da nema, nema za Srbe uslova života u “brata” Hrvata. Zaređale sahrane, život bledi ……