Pravno nasilje nad Srbima, dvojni standardi Zapada

Srbi će platiti rođacima žrtava, a Hrvati, bosanski muslimani i Albanci neće. Opet je na delu politika dvojnih standarda.

Rješenje srpskog suda o plaćanju kompenzacije rođacima poginulih (Albanaca; prim NS) u konfliktu u martu 1999. godine trebalo bi posmatrati u kontekstu nastavka pritiaska na Srbiju i srpski narod. Takav zaključak očigledan je i iz prakse Međunarodnog tribunala za bivšu Jugoslaviju (MTBJ) i opšte politike dvojnih standarda, kojih se tokom posljednje dvije decenije 20. vijeka pridržava Zapad.

Naravno da krivci za stradanje mirnih stanovnika i izvršioci ratnih zločina moraju biti kažnjeni. To je aksiom. Ali on se mora odnositi na sve učesnike konflikata. Ipak, od momenta stvaranja MTBJ, vidimo suprotno. Srbe naprije osuđuju, a sad ih još i primoravaju da plate iako su oni ustvari najviše stradala strana u konfliktima u balkanskoj krizi s kraja 1990-tih godina, ne računajući pritom žrtve i rušenja vezane za agresiju NATO 1999. godine.

Kazna ne dotiče stvarne zločince

Presuda koju je donio srpski sud navodi pažnju na niz principijelnih momenata. Kao prvo, za mene je očigledno da je to rješenje srpskog (i na to treba obratiti posebnu pažnju) suda još jedan pokazatelj blijede politike prihvatanja, koju provodi današnje rukovodstvo zemlje. Tu odluku trebalo bi razmatrati kao politički i psihološki akt, koji pokazuje nivo poniženja jedne zemlje i naroda. U isto vrijeme, to je svojevrstan pritisak na rukovodstvo u vezi sa geopolitičkim pitanjima (odnos sa Rusijom, pristupanje NATO, uvođenje takozvanih evropskih vrijednosti na čelu sa gej-paradama i sl.).

Na Kosovu se desio najteži međuetnički konflikt, gdje je jednu stranu – albansku – aktivno i otvoreno podržavao Zapad. Pritom, prema vojnoj statistici, u periodu od 1. januara 1998. godine do 19. avgusta 1999. godine od ruke albanskih boraca koji su pripadali takozvanoj Oslobodilačkoj vojsci Kosova na teritoriji Pokrajine poginula su 522 mirna stanovnika i 227 policajaca, oteto je 588 ljudi, od kojih je 48 policajaca i 540 civila. U periodu poslije 10. juna 1999. godine, tj. već poslije dolaska NATO vojnika u pokrajinu, albanski borci su izvršili 1.724 oružane akcije. Ubili su 196, ranili 209 i oteli 199 ljudi. Riječ je o Srbima, i to nije ni blizu konačnog broja žrtava.

Ovdje ne govorim o trgovini ljudskim organima, koju su organizovali neki sadašnji kosovski političari. Što se pak tiče sadašnjeg predsjednika narko-kriminalne države pod nazivom Republika Kosovo, prilično je poznato da je na njegovim rukama krv desetina Srba. Evo još jedan primjer. U junu 2011. godine bivši član obavještajne službe Kosova Nazim Blaca priznao da je – kao član tajne grupe egzekutora koja je sarađivala sa Tačijevom Dreničkom grupom – prema postojećim podacima, neposredno povezana sa ubistvima 450 ljudi(!) samo u prvih šest mjeseci poslije rata. Riječ je bila o saradnicima Beograda i Tačijevim političkim protivnicima. Ipak, Tači, kao i većina albanskih ratnih komandanata, nije samo na slobodi nego je i politički aktivan. Zbog čega sve to pominjem? Stvar je u tome da sličnim odlukama sudova – bilo da je riječ o Haškom sudu ili prvostepenom srpskom sudu – kazna ne dotiče stvarne zločince.

Kako će se suditi Albancima

Kao drugo, posebnu pažnju zaslužuje to što je reč o odluci o nadoknadi rođacima žrtava. Ako se ona održi, onda će taj presedan u budućnosti postati praksa još jednog nasilja nad Srbima. Uz ovu vladu u Beogradu, Srbi će platiti. A Hrvati, bosanski muslimani i isti ti Kosovari, koji su krivi za ubistva i protjerivanja Srba iz Srpske Krajine, Sarajeva i drugih bosanskih gradova i sela sa KiM, ništa ne plaćaju i ništa neće platiti. Opet je na djelu politika dvojnih standarda.

I, najzad, kao treće, već ove godine planira se da se u Hagu osnuje specijalni sud za procesuiranje zločina iz vremena poslije rata na Kosovu. Poznato je da je MTBJ iscrpio dnevni red, ali sudije bi trebalo da rade jer sa Srbima još nije završeno. Ali interesantan je sledeći momenat – taj sud činiće međunarodne sudije, ali će raditi po zakonima Kosova. E, tu će se razmahnuti Kosovari. Strašno je čak i zamisliti kakvo će to biti suđenje.

Još jednom ću ponoviti, zločince bi trebalo kazniti, ali kazniti sve zločince. I nadoknade bi trebalo platiti svim rođacima žrtava, a ne samo odabranim.

Pripremila: Milana Babić

Izvor: IA Rex/Stanje stvari