Predavanje Darka Tanaskovića u Knjižari Matice srpske
1 min readProf. dr Darko Tanasković održaće u Knjižari Matice srpske (Rimski trg 50, I sprat), u petak, 27. decembra 2013. s početkom u 19 časova, predavanje „Turska – regionalna sila?“.
Biografija
Darko Tanasković, rođen 4. januara 1948. u Zagrebu. Klasičnu (osmogodišnju) gimnaziju završio u Beogradu (1996). Na Filološkom fakultetu, takođe u Beogradu, diplomirao orijentalnu filologiju (1970), magistrirao (1972) i doktorirao (1979), disertacijom Arapski jezik u savremenom Tunisu – diglosija i bilingvizam, na istom fakultetu, gde je, na Katedri za orijentalistiku, izabran za asistenta-pripravnika za orijentalnu filologiju (1971). Kao docent (1980), vanredni profesor (1981) i, od 1988. godine, redovni profesor na ovoj katedri, predavao i predaje više predmeta (Arapski jezik, Turski jezik, Uvod u orijentalnu filologiju, Arapsku književnost, Persijsku književnost, Osnove islamske civilizacije, a na postdiplomskim studijama Uvod u uporednu gramatiku semitskih jezika, Lingvističku i Književnu arabistiku, Islam i hrišćanstvo, Islamski fundamentalizam…).
Objavio preko 600 naučnih i stučnih radova iz oblasti široko shvaćene orijentalistike, među kojima i knjige: Arapska poezija (1977), Sufizam (s I. Šopom, 1981, 2012), Arapski jezik u savremenom Tunisu (1982), Kontrastivna analiza arapskog i srpskohrvatskog jezika (1982), U dijalogu s islamom (1992), Tursko-srpski rečnik (u koautorstvu sa S.Đinđićem i M.Teodosijević, 1997), Na Istoku Zapada (sa M. Jevtićem, 2000, dva izdanja), Islam i mi (2000, četiri izdanja) , Jugoistok Srbije. Kontinuitet krize i mogući ishodi (s grupom autora, 2001), Gramatika arapskog jezika (s A.Mitrović, 2005), Islam:dogma i život (2008, dva izdanja), Autonomija mišljenja ( sa M.Jevtićem,2009), Neoosmanizam (2010, 2011). Više radova štampano mu je na stranim jezicima.
Darko Tanasković je po pozivu predavao na univerzitetima u Sarajevu i Skoplju, kao i na Visokoj školi za društvene nauke (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales – EHESS) u Parizu (1984); od 1990. je član Izvršnog komiteta Evroarapskog univerziteta (Université Euro-Arabe Itinérante) u Rimu, a 1995. je izabran u Evropsku akademiju nauka i umetnosti (Academia Scientiarum Et Artium Europea – Salcburg). Dopisni je član društva za turski jezik (Türk Dil Kurumu) u Ankari (2000).
Gostovao na većem broju univerziteta u zemlji i svetu i održao niz javnih predavanja iz domena orijentalistike i islamistike. Od 1999. godine držao predavanja i na Univerzitetu primenjenih nauka „Megatrend“, a potom i na Akademiji za diplomatiju i bezbednost (Beograd) , Fakultetu za medije i komunikacije (Beograd), Bogoslovskom fakultetu (Beograd) i Fakultetu političkih nauka (Banja Luka). Saradnik Beogradske otvorene škole (BOŠ) i, ranije, Instituta za geopolitičke studije (Beograd). Profesor po pozivu u ECPD Univerzitetu UN u Beogradu (od 2007) Član je Udruženja književnih prevodilaca, Udruženja književnika Srbije i srpskog PEN-kluba. Od 2010. član je Spoljnopolitičkog saveta Ministarstva spoljnih poslova Srbije.
Darko Tanasković je, tokom univerzitetske karijere, pored ostalog, bio upravnik Katedre za orijentalistiku, prodekan, predsednik Saveta i Upravnog odbora Filološkog fakulteta, član Komisije za matičnost, Upravnog odbora i Saveta Univerziteta u Beogradu, kao i predsednik Odbora za humanističke nauke pri Zajednici, odnosno Ministarstvu nauke Srbije. Bio član Upravnog odbora Instituta za književnost i umetnost u Beogradu ,Upravnog odbora vaterpolo saveza Srbije. Član je Upravnog odbora SKZ, Upravnog odbora Matice srpske i Saveta Diplomatske akademije „Koča Popović“ pri MSP R. Srbije.
Od 1995. do 1999. godine obavljao je dužnost ambasadora SRJ u Turskoj i (1998-1999) u Azerbejdžanu. Imenovan je, marta 2001, za člana jugoslovenske Komisije za istinu i pomirenje. Od 2002. do 2008. godine Darko Tanasković je bio na dužnosti izvanrednog i opunomoćenog ambasadora SRJ pri Svetoj Stolici (u Vatikanu) i pri Malteškom viteškom redu.
Papa Jovan Pavle II odlikovao ga je (oktobra 2004). godine ordenom Velikog krsta reda Pija IX, a Veliki Majstor Malteškog viteškog reda (oktobra 2005) ordenom Velikog krsta Reda za vojničke zasluge. Za doprinos kulturi Beograda, KPZ Beograda dodelila mu je priznanje „Zlatni beočug“ (2008).
Govori francuski, engleski, arapski, turski, italijanski i ruski jezik, a poznaje i latinski i starogrčki.