Raković: Crna Gora je srpska zemlja, a njen patrijarh srpski
1 min read
Piše: dr Aleksandar Raković
Prije dvije nedjelje u našu javnost je procurila vijest da Srpska pravoslavna crkva u maju 2018. godine, na Svetom arhijerejskom saboru, sprema usvajanje novog ustava. Nedavno je u javnost proguran i tekst Predloga ustava Srpske pravoslavne crkve.
Postavlja se pitanje zašto taj tekst nije upućen na javnu ili stručnu raspravu koja bi trajala najmanje godinu dana? Komisija za pisanje Ustava Srpske pravoslavne crkve taj tekst je tek nedavno uputila arhijerejima. Sasvim je sigurno da su dva mjeseca nedovoljna da se srpski arhijereji temeljno upute u Predlog ustava Srpske pravoslavne crkve, da konsultuju stručnjake i da po širini i dubini upute primjedbe i sugestije.
Srpsku pravoslavnu crkvu čine arhijereji, ostalo sveštenstvo i monaštvo – i narod. Floskula „Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici“ je u teološkom smislu potpuno nepravilna jer svi mi činimo Srpsku pravoslavnu crkvu. Stoga, buni to što mirjani, posebno brojna svjetovna lica upućena u problematiku koja se tiče izrade novog ustava Srpske pravoslavne crkve, uopšte nisu ni bili konsultovani. Pored toga, već je reagovalo nekoliko jereja iz Republike Srbije, Republike Srpske i rasejanja i tražilo da i mirsko sveštenstvo dobije priliku da uputi primjedbe i sugestije. Pošto već nismo dobili tu priliku, ni mi mirjani ni naše mirsko sveštenstvo, red je da onda o Predlogu ustava Srpske pravoslavne crkve diskutujemo u medijima.
Stoga, koristim priliku da na stranicama “Slobode” govorim o rješenjima iz predloga ustava koja se tiču ideniteta Srpske pravoslavne crkve. S tim u vezi, kada je riječ o nacionalnim pitanjima srpskog naroda – koje je Srpska pravoslavna crkva uvijek štitila – u tekstu ima dobrih rješenja, ali ima i loših rješenja.
Smatram da je dobro da Srpska pravoslavna crkva produži svoje zvanično ime dodavanjem imena Pećka patrijaršija. Time bi novo ime glasilo Srpska pravoslavna crkva – Pećka patrijaršija. Novim imenom bi bila pojačana već nesporana identitetska veza sa Kosovom i Metohijom, a na simboličan, ali jasan način, potvrđena državnost Republike Srbije u južnoj srpskoj pokrajini. Pećka patrijaršija jeste u temelju srpske državnosti i Republike Srbije i Crne Gore i Republike Srpske.
Nije sasvim jasno zbog čega bi Srpska pravoslavna crkva trebalo da dobije čak 17 novih arhiepiskopa: na čelu četiri stare i čak 13 novih mitropolija? Uopšte nije jasno po kojim kriterijumima su birana arhiepiskopska sjedišta? Kako je moguće da Eparhija zvorničko-tuzlanska sa više od milion ljudi – nekoliko stotina hiljada pravoslavnih vjernika, ali i sa brojnim sugrađanima muslimanima i rimokatolicima – ostane u rangu episkopije, a da vladika dalmatinski dobije titulu arhiepiskopa? Povodom 800 godina autokefalnosti Srpske pravoslavne crkve nekoliko eparhija treba da bude dignuto u rang mitropolija ali kriterijum za to mora da bude izričit.
Posebno zabrinjava što je Predlogom ustava Srpske pravoslavne crkve predviđeno da titula patrijarha srpskog treba da bude preimenovana u „patrijarha srpskih i pomorskih zemalja“. Riječ je, naime, o drevnoj tituli koja je pratila vladarsku titulu. Međutim, ne može se titula srpskog prvojerarha od prije 800 godina mehanički primjeniti danas, jer to asocira da su Republika Srbija i Republika Srpska srpske zemlje, a Crna Gora „pomorska zemlja“.
Ima objašnjenja da se tako „najbolje čuva jedinstvo crkve“ na svim meridijanima. To objašenjenje je pogrešno. Naime, cjelovitost Srpske pravoslavne crkve niko ozbiljan ne dovodi u pitanje u Kaliforniji, Buenos Ajresu, Kejptaunu ili Sidneju. Cjelovitost je na prvom mjestu pod udarom u Crnoj Gori gdje režim radikalnih ateista i crnogorskih separatista ima namjeru da istjera Srpsku pravoslavnu crkvu s njenih viševjekovnih prostora. Demokratska partija socijalista je to, čak, uvrstila u petogodišnji plan.
Crna Gora se kao „pomorska zemlja“ ne smije uvoditi u budući ustav Srpske pravoslavne crkve: niti kao mogućnost, niti kao nejasnoća, niti kao nedorečenost. To danas može da asocira na liberalski „mediteranski Montenegro“ ili Đukanovićev „jadranski Monte Karlo“. Kad god se u posljednjih tridesetak godina Crna Gora izdvajala iz srpskih zemalja, crnogorski separatisti su iznova podvlačili „morsku sponu“ nasuprot srpskoj.
Arhijereji Srpske pravoslavne crkve ne smiju da budu ti koji bi, usvajanjem ustavnog rješenja o „srpskim i pomorskim zemljama“, izdvojili ili otvorili put izdvajanju Crne Gore iz srpskih zemalja. Titula našeg patrijarha treba da ostane kratka i jasna – patrijarh srpski.
https://www.facebook.com/slobodacg/videos/1994981440753460/
Sve ovo toliko uznemirujuće za naš vjerni narod se na brzinsku brzinu pripremalo u tajnosti u Časnom postu 2018.takoreći u navečerje osamstote godišnjice autokefalije Srpske Crkve 1219- 2019, jednog od najveličanstvenijih djela svetog Save učinjenih za spas narodni. Kakav spas? Spas od prelešćene oholosti grčke i latinske koje su svojim antislovenstvom pomućivale čistotu jevanđeljske vjere među Srbima i ostalim novokrštavanim Slovenima ranijeg srednjeg vijeka i opstanak same Crkve. taj opstanak je među njima ugrožavala sama ohola grčka i rimska crkvena jerarhija sužene, samoidolatrizovane trojezičarske jeretičke svijesti, gdje god je na srpskim prostorima čelovala srpskim ljudima, od Grčke do Lužičke Srbije, jer je progonila srpski jezik iz bogosluženja i propovijedi i sprječavala svaki negrčki i nelatinski kulturni napredak prezrenog slovenstva. Projekat ovakvog samoreformisanja Srpske Crkve polatinjenim i pogrčenim umovima naših reformatora, Stari i Novi (Carigrad), kao marionete Najnovijeg njuejdžersko evroatlantskog Trećeg Rima upućuju nam svojevrsnu čestitku za veliku obljetnicu svetosavske Srpske Crkve. Kao što smo proglašenjem za svete sv. Oca Justina i Sv. vladiku Nikolaja obilježili sahranu njihove bogoslovske misli u srpskoj novoj zizjulasovskoj teologiji,tako ćemo vjerovatno oproštajno odsvetkovati 2019. na sva zvona i osam vjekova naše crkveno-narodne svetosavske samostalnosti, većinom i tada i dugo potom nesvjesni da je njena tajna istorijska sahrana zapravo već uveliko u toku i dobrano poodmakla, na radost živu pakosti drevne. A iza kulisa trajaće još uvijek pripreme za najznačajniji događaj nju-ejdž istorije Trećeg Rima – zidanje Trećeg hrama Solomonovog i zacarenje cara globalnog zemaljskog carstva bez Boga i bogoljudskosti… Ali i kad se to zbude,kako su sv. Oci i proreklu, trajaće to ne duže od tri i po godine, a onda – Drugi dolazak Spasiteljev učiniće kraj obmanama i zlobi ljudskoj i neljudskoj na novoj zemlji i novom nebu…
Iako se slažem sa Rakovićem da je Crna Gora istorijski srpska država, u velikom delu Crne Gore se razvio autonomni identitet baziran na nezavisnoj državnosti i posebnim vladarskim porodicama, bio bih oprezniji u izjavama i ne bih negirao nešto što je postepeno dolazilo stotinama godina. Druga je stvar što je tek nedavno iz tog identiteta izbačena ćirilica, SPC, srpski jezik, Nemanjići, srpsko poreklo, Austrijanci recimo to nisu radili u odnosu na Nemce. Srpstvo nisu negirali čak ni najtvrđi CG komunisti kao Đilas. I naravno da uvek treba braniti one koji su se uvek osećali Srbima posebno van Stare Crne Gore, jer je još nepoštenije negirati njihov identitet.
Nije to druga nego prva stvar, suštinsko odnarođavanje kao neminovni plod lokalističke samozaljubljenosti i samodovoljnosti dijela političkog vođstva i po zapadnim zemljama školovane inteligencije zetskih Srba, tj. glavešina dojučerašnjih tzv.najboljih među Srbima uzvišenih nad milione, koje su samo lukavo instrumentalizovane od strane starih antisrpskih dušmana. Odnarođavanje po logici kad papa i Nijemac ne daju Srbima da se ujedine (Berlinski kongres), neka je nama dobro, kapaće još i pare, a ostala srpska braća kako hoće i s kim hoće, mi ćemo sa njima u suverenom Montenegru. To je ne samo i u nacionalnom smislu nesvetosavski, razbratnički, nego i u crkvenom smislu, moglo bi se reći čak nejevanđeljski, jer se oglušuje o Hristovu riječ da carstvo koje se podijeli ne opstaje. I potvrdilo se to – kao što vidimo danas širom balkanskog srpstva po grijesima njihovim, razjedinjeni Srbi ne opstaju, na radost svih srpskih živodera i marodera. Kako stvari stoje u sličnom duhu pod visokim teološkim izgovorima naše teološke elite, naših „izdvojenaca“, veleučenih novih fariseja, školovanih na duhovnom Zapadu, uprkos volji crkvenog naroda koji se više ni za šta ne pita, biće usvojen novi crkveni Ustav koji je najbolje opisati kao Ustav samorazgrađivanja i samoukidanja Srpske Crkve. Predviđenih čak 18 arhiepiskopa i ko zna koliko mitropolita, na teritoriji koju je do patrijarha srpskog Pavla 800 godina pokrivao samo jedan arhiepiskop, odnosno srpski patrijarh, uz arhijerejski podmladak školovan na ekumenjarskim, fakultetima, svi oni mogu jednog lijepog dana samo da se dogovore da pređu pod vlast papskog Rima jedni direktno, drugi preko Carigrada indirektno. Na zdušni mig istočnog papinskog patrijarha i zapadnog Pape u jednom istom trenutku biće im svima zabranjeno prvo da koriste pridjev srpski uz Crkvu i pominju Srpsku patrijaršiju, jer će postojati samo jedan patrijarh – carigradski (ukinuće se u međuvremenu i ruski i jerusalimski i dr. ili će biti samo počasni) i jedan papa – vrhovnik rimski, dok o Peći neće biti ni govora. Tako će Carigradska patrijaršija rukom samih teološki modifikovanih srpskih pravoslavaca uspjeti da ostvari ono što ni pod Turcima, i pored toliko nebratskih i nehrišćanskih grkofiletističkih i latinskih razornih pokušaja nije uspjela – da jednom zanavijek ugasi Srpsku Crkvu svetosavsku i srpsko ime.
Ludilo komentarisati nije uputno!
Inače, Crnogorci iz srpske Crne Gore su lokalizacijsko ime za Srbe! I to ne bilo koje Srbe, nego Srbe iz srpske Crne Gore, Crnogorce!
A što se tiče neke vrste istorijske samobitnosti srpske zemlje koja će relativno kasno, na izmaku srednjeg vijeka, da dobije ime Crna Gora – ništa nije, niti može biti sporno! Dakako ni njena državnost i neotuđivo pravo na nezavisnost!
Kako se avetinjama i luđacima, zar ih neko biše podučio, pričinjelo da srpska Crna Gora ne može biti samostalna i nezavisna ( srpska ) država bez nove izmišljene nacije!???
I to im malo bilo, pa nagrnuše na SPC … Kao, osim nove nacije potrebna im i nova, autokefalna crnogorska crkva!????
Sve je njima u novo, jadi ih znali avetinje da bi jedne!
… Bez stida i srama pred sobom i drugima.
Luđaci.
Žalosno je što su naši neprijatelji, igrajući na naše sujete, uspjeli da ubijede dio Srba u Crnoj Gori da su njihova državnost i njihovo neotuđivo pravo na nezavisnost na ovdašnjem parčetu srpske zemlje, od dvije tri eparhije sa par stotina hiljada duša, vrijednosti s v e t i j e od cijele srpske zemlje i miliona srpskih duša ostalih eparhija, od sopstvenog jedinstva i samožrtvenog prožimanja sa braćom iste vjere, istog jezika i iste krvi, koji čine jedinstveno i u suštini nepodijeljeno srpsko otačastvo. Ono veliko svetosavsko srpsko otačastvo koje nam dušmani vjekovima ne dozvoljavaju da objedinimo u njegovim prirodnim, da ne kažem bogodanim granicama,i kome ne daju pravo na život, za razliku recimo od „prirodne Albanije“.To otačastvo raskomadano između velikih sila na sve strane nekada je objedinjavala svojom ljubavlju i žrtvenošću svojih pastira svih činova Srpska Pravoslavna Crkva, od Soluna i Samokova do Trsta i Arada.Taj njen pastirski trud donosio je i najopipljivije istorijske plodove oslobođenja naroda od tuđinskog jarma i njegovom zbiranja u duhovnom jednodušju. U ta vremena naši pastiri uvijek su imali zdrava duhovna čula da osjete ko je prijatelj a ko neprijatelj njihovog pravoslavnog srpskog naroda i da mu na to poimence ukazuju i sa narodom se rame uz rame bore za hrišćansku čast i slobodu.
Svijeto je njima njihovo osjećanje državotvorne posebnosti, ko im to pa spori, ali to nema ama baš nikakve veze sa identitetskim pitanjem!!!
I pitanje državnosti je fals flag, koje im niko ne ospori, pogotovo ne srbijanci!
Druga je stvar što se to pitanje može valjano odgonetnuti i urediti samo na poštenom referendumu, kako je onaj iz 2006.bio lažan i prevaran …. goli falsifikat narodne volje!
Još im doneo i novu naciju!????
Kako mi na pamet ne pada da se nadgornjavam i komentarišem tu vrstu planinske psihotičnosti i bezumlja!!!
… Crnogorci koji nijesu Srbi!???
TisućljetnI Montenegrini!
Koja je šifra za tu bolest?
Zna li ko?
Kako može biti uistinu sveto ono što samo po sebi svojim postojanjem razara blagoslovenu višu cjelinu i gazi zavjet svetih predaka, Simeona, Save, cara Lazara i Vasilija Ostroškog koji su sabirali naš narod sa svih strana u jedno? Kako da bude sveto ono što izdaje Bogom danu višu svetinju, cjelinu jednog od bogodanih zemaljskih naroda Božijih jedinstvenog jezika, svodeći pojam svetinje na svoju malu, sujetnu, samozadovoljnu samoživost, zvala se ona crnogorska, makedonska, hercegovačka, sremačka, bosanska, banatska, dalmatinska, beogradska, šumadijska, bačka ili baranjska, svejedno, i u krajnjoj liniji odriče se više svetinje radi niže koju su ljudi iz sujete i interesa za svetinju proglasili, razdirući bogodano tkanje,!
Rakovic je javno iskazao ,,sumlju,, da u Mitropoliji ima onih koji se spremaju za Autokefalnost, savjetujem Rakovicu da malo prikoci sa ovim ocjenama i da malo pripazi na zulufe da mu se frizura ne pokvari.
ARHIEPISKOP PEĆKI,MITROPOLIT BEOGRADSKO-KARLOVAČKI I PATRIJARH SRPSKI. Ni manje,ni višd od toga.
Miriše, već rekoh, na mala vrata, decentralizaciju SPC!!!
A onda …
Voleo bih da se varam.
… Kako mi se to rijetko događa evo, neka ovoga puta bude da sam pogrješio.
Da ovaj čoek na Gospodin dan u Manastir Moracki održi govor I narodu konverenciju.
Nije samo gospodin Raković zabrinut. Mnogi strepe i javno iskazuju svoje sumnje.
,,Imajući u vidu osnovna obeležja predloga novog Ustava SPC, teško je oteti se utisku da se nekom očigledno žuri sa njegovim donošenjem.“
Ako nekoga interesuje!
https://stanjestvari.com/2018/03/10/cvorovic-od-spc-se-trazi/
http://www.anfor.org/smisljene-smutnje-novi-ustav-spc-kao-put-ka-razaranju-svetosavske-crkve/
Publikacija OD APELA ZA ODBRANU KOSOVA I METOHIJE iz 1982.g. DO APELA iz 2017. g. koju je priredio protojerej-stavrofor dr Velibor Džomić
https://stanjestvari.files.wordpress.com/2018/03/od-apela-do-apela.pdf
Još jedno mišljenje:
https://stanjestvari.com/2018/03/10/svodi-spc-na-parlament/
Mene lično to mešetarenje ne zanima i ne interesuje.Moja crkva je SRPSKA PRAVOSLAVNA CRKVA i tačka.Moj Patrijarh stoluje u Beogradu a lično mislim da treba da bude na Kosovu i Metohiji to jest u Peći.Tako da osim mene.
Slažem se da takao značajan akt naše Crkve ne treba da bude “tajna” nama koji jesmo upravo ta Crkva ovdje na Zemlji,i da bi vjerovatno bilo dobrih sugestija od sveštenika koji su više među narodom i na terenu svakodnevno. Mislim da par,ma koliko pametnih i upućenih ljudi,ne mogu sami da donesu Ustav! Vidim pozivanje na Svetog Savu,i hvala Bogu na tome,ali on je sve vezano za svoj narod iznosio prvo pred taj narod i od njega čekao AMIN pa tek onda bi taj akt bio validan za cijelu Crkvu! Što se tiče Patrijarhove titule,mislim da se pod “pomorske” zemlje ne misli na Crnu Goru,već na zemlje gdje naša Crkva ima svoje eparhije i misiju ( Amerika,Australija..) za Crnu Goru se podrazumijeva da je Srpska zemlja što ona u svojoj suštini i jeste,pored svih današnjih izdaja i iskušenja! Ali bih se sa Vama složio da titula ipak može da glasi samo i dovoljno PATRIJARH SRPSKI!
Su čim ćete pred svetoga Savu, svetosavske Crkve reformisti!?