Ruski dobrovoljci koji su dali živote za Republiku Srpsku

Oleg Valecki, Rus, pripadnik Vojske Republike Srpske u Odbrambeno-otadžbinskom ratu je izjavio: Ruski dobrovoljci su ojačali srpsku vojsku ne samo brojno, već i psihološki, davali su Srbima veliku moralnu podršku i zato je neprijateljska propaganda nastavljala da tvrdi da u borbenim dejstvima učestvuju hiljade „ruskih plaćenika“

Broj dobrovoljaca za sve vrijeme rata nije premašio 600-700 ljudi.

Poginulo je 37 ruskih dobrovoljaca. Prvi spomenik ruskim dobrovoljcima je podignut u Višegradu. Spomenik je podignut sredstvima donatora iz Rusije, sredstvima Vlade Republike Srpske, a u organizaciji udruženja građana srpsko-ruske zajednice „Zavet“ iz Bijeljine.

Predsjednik udruženja građana srpsko-ruske zajednice „Zavet“ iz Bijeljine, Savo Cvijetinović je istakao:

„Moramo znati da je u to vrijeme izvršena agresija na državu Jugoslaviju, da je srpski narod bukvalno raskomadan na nekoliko država i da se iz tog stanja javio bratski glas običnog naroda iz Rusije, dobrovoljaca koji su došli da podele sa nama sudbinu. Njih nije slala država, njih nije slala nikakva organizacija, oni su jednostavno došli vođeni srcem. Mnogi od njih su tu stradali i ono najmanje što mi možemo da uradimo jeste da se pomolimo Bogu za njihove duše i da se sećamo zajedno sa njihovim porodicama žrtava koje su oni podnijeli za naš srpski narod. Ljudi koji su ratovali u redovima Vojske Republike Srpske bili su nešto najčestitije što je moglo da se pojavi na ovim prostorima. To su naprosto plemeniti ljudi. Nije poznato da je bilo ko uradio bilo šta što bi, ne daj Bože, bilo ratni zločin ili bilo šta što bi moglo da se podvede pod jedno nenormalno ponašanje, ako se, naravno, apstrahujemo od toga de je sam rat nenormalno ponašanje„.

Spomenik srpskim dobrovoljcima zamislio je srpski skulptor Nebojša Savović, koji tađe radi na restauraciji hrama Svetog Save u Beogradu. Svoju koncepciju on objašnjava na sledeći način:

„Taj osnovni koncept bio je jedna vertikala. Mislim da su to ljudi koji su ginuli uspravno. Sam spomenik je visok četiri metra. Izrađen je od kamena, tamo je izmešana crvena, crna i siva boja kao jedan ambijent ratišta, kao jedna mješavina krvi i baruta. Na vrhu tog spomenika je jedan karakterističan ruski krst, koji je vidljiv sa sve četiri strane svijeta. A u podnožju spomenika su kao dokumentarni podatak uklesana imena, prezimena, godina rođenja i pogibije. U samom središtu spomenika je upaljeno kandilo. Cijela priča je jedna vrsta svetilišta pod otvorenim nebom. Njihova imena simbolično su „uzdizana“ u vertikalu, zajedničko stablo, „srpski zapis“ – simbol kolektivnog opstanka srpskog naroda.“

Ruski dobrovoljci koji su poginuli kao pripadnici Vojske Republike Srpske u Odbrambeno-otadžbinskom ratu Srpskog naroda (1992-1995) su:

 Aleksandrov Aleksandar

Rođen 1961 g. u Petrogradu. Artiljerijski oficir, veteran Pridljestrovnja i Abhazije. U Republici Srpskoj od kraja 1992. g. Komandir Ruskog udarnog oderda (Odred Aleksandrova) koji je delovao kod Skelana i u Sarajevu (Hreša). Poginuo 21.05. 1993. g. u rejonu Borja od eksplozije mine tokom izviđačke akcije. Sahranjen na groblju s. Hreša (Srpsko Sarajevo).

 Anisimov Valerij

Rođen 1956. g. u Sankt Peterburgu. Poginuo 1995. godine. Posmrtni ostaci dopremljeni u Rusiju.

 Astapenkov Anatolij Sergejevič

Rođen u gradu Perm 17. novembra 1968. g. U Sovjetskoj Armiji služio u mornaričkoj pešadiji. Oženjen, ima sina. U Republici Srpskoj od zime 1993. g. Ratovao u sastavu udarnog odreda kod Vlasenice, u odredu Aleksandrova (Hreša-Srpsko Sarajevo), 2. Ruskog dobrovoljačkog Odreda (Prača-Pale) i 3. RDO (Jevrejsko groblje-Srpsko Sarajevo). Junački poginuo na položaju Zlatište (na severu Srpskog Sarajeva) 20. januara 1994. g. Sahranjen na vojničkom groblju u Donjim Milićima (Srpsko Sarajevo)

Batalin Sergej Jurjevič

Rođen 14. septembra 1961. g. u Moskvi. Po struci lekar. Oženjen u Republici Srpskoj od januara 1993. g. Kao vojni lekar u sastavu 1. Kozačkog odreda neposredno učestvovao u borbenim dejstvima. U borbi za selo Tvirkovići od eksplozije protivpešadijske mine izgubio stopalo. Umro u jesen 1993. g. u Višegradu. Sahranjen na groblju Crnuća u Višegradu.

Bogoslovski Konstantin Mihajlovič

Rođen 04. februara 1973. g. na Pamiru (Tadžikistan) Živeo u Moskvi. U Republici Srpskoj od kraja marta 1993. g. Ratovao u sastavu 2. Objedinjenog Ruskog Dobrovoljačkog Odreda (2.ORDO) (Višegrad-Goražde). Poginuo 12. aprila 1993. g. tokom junačke odbrane uzvišica Zaglavak i Stolac, kao mitraljezac braneći zastavu na položaju. Sahranjen na vojno-crkvenom groblju u Višegradu.

Bondarec Oleg Dmitrijevič

Rođen 4. aprila 1969. g. u Kijevu (Ukrajina). Od 1994. godine ratovao u sastavu srpskih odreda U Srpskom Sarajevu („Beli vukovi“, bataljon na Dobrinji). Poginuo 20. novemra 1995. g. u Ozrenskoj ulici Srpskog Sarajeva. Sahranjen na vojničkom groblju u Donjim Milićima (Srpsko Sarajevo)

 Bočkarjov Aleksandar Jurjevič

Rođen 6. aprila 1971. g. u Voronježu. U Republiku Srpsku stigao krajem 1993. u Srpsko Sarajevo. Poginuo u sastavu 3. RDO (Jevrejsko groblje) 10. februara 1994. g. od snajperske vatre. Sahranjen na vojničkom groblju u Donjim Milićima (Srpsko Sarajevo).

Bikov Valerij

Rođen 1962. g. Aktivan oficir u činu kapetana. U poslednje vreme živeo u Sankt Peterburgu. U Republici Srpskoj od kraja oktobra 1992. g. Ratovao u sastavu 2. RDO (Višegrad) i 3. RDO (Jevrejsko groblje-Srpsko Sarajevo), kao i u sastavu srpskih jedinica. Završio tenkovsku školu u Banjaluci. Poginuo avgusta 1995. g. u rejonu Dobrinja od snajperske vatre. Sahranjen na vojničkom groblju u Donjim Milićima (Srpsko Sarajevo).

Gavrilin Valerij Dmitrijevič

Rođen 1963. g. u Grodnu (Belorusija) U poslednje vreme živeo u Petrogradu, gde je i završio ekonomski fakultet. Ratovao u Pridnjestrovlju. U Republici srpskoj od novembra 1992. godine. Ratova u sastavu 2. RDO (Višegrad) 2. ORDO (Goražde) i 3 RDO. (Jevrejsko groblje-Srpsko Sarajevo) i kraće vreme u gardi „Panteri“ (Bijeljina) Bio među najpoznatijim i najizdržljivijim dobrovoljcima. Poginuo 5. aprila 1995. g. od snajperske vatre na Grbavici-Srpsko Sarajevo. Sahranjen na vojničkom groblju u Donjim Milićima (Srpsko Sarajevo).

 Ganijevski Vasilij Viktorovič

Rođen 16. januara 1960. g. u gradu Krimsk (Krasnodarska oblast) U poslednje vreme živeo u gradu Saratovu, aktivno učestvovao u saratovskoj kozačkoj organizaciji. U Republici Srpskoj od januara 1993. g. Ratovao u sastavu Kozačkog odreda (Višegrad) Poginuo 12. januara 1993. godine u selu Tvirkovići tookom operacije zauzimanja doline Orahovci kod Višegrada. Sahranjen na vojničkom groblju u Višegradu.

 Gešatov Viktor

 Desjatov Viktor Nikolajevič

Rođen 12. januara 1955. g. Pitomac dečjeg doma. Učestvovao u radu Kozačke organizacije. Ratovao u Pridnjestrovlju. U poslednje vreme živeo u gradu Jekaterinburgu. U Republici Srpskoj od marta 1993. g. Ratovao u sastavu 2. ORDO (Goražde) i 3. RDO (Jevrejsko groblje-Srpsko Sarajevo). Junački poginuo 6. januara 1994. g. izvlačeći trudnicu pod snajperskom paljbom na Jevrejskom groblju-Srpsko Sarajevo. Sahranjen na vojničkom groblju s. Donji Milići (Srpsko Sarajevo).

Ivanov Sergej Jevgenjevič

U poslednje vreme živeo u Petogradu. U Republici Srpskoj od septembra 1995. g. Poginuo u Sarajevu. Sahranjen na vojničkom groblju s. Donji Milići (Srpsko Sarajevo).

Kotov Genadij Petrovič

Rođen 1960. g. u gradu Volgodonsku (Rostovska oblast). Ratovao u Pridnjestrovlju. U Republici Srpskoj od decembra 1992. g. Ratovao u sastavu Višegradskog kozačkog odreda. Bio načelnik štaba, a potom komandir tog odreda. Poginuo 9. februara 1993. g. u zasedi kod Višegrada. Bio sahranjen na vojničko-crkvenom groblju u Višegradu. Posmrtni ostaci 1994. g. preneti i ponovo sahranjeni u gradu Volgodonsku, gde živi njegova udovica sa djecom.

Izvor: http://www.kmnovine.com/

Pročitajte još:

Srpska ćirilica sedam godina na internetu