Sizifovski žar antipravoslavnog vladara Crne Gore

Piše: Vojin Grubač

Crna Gora je malena državica na Balkanu s većinskim pravoslavnim narodom, čiji ostrašćeni vladar progoni pravoslavne vjernike i sveštenstvo na osnovama državnog neosatanizma.

Koji, kao ateista, tačnije-jari antiteista, najavljuje i sanja svoju partijsku antipravoslavnu anticrkvu, iako “u džepu” ima čak dvije propale pseudoreligijske organizacije koje su djelo italijanskih majstora pravljenja kvazicrkvi.

Štab odmazde kroz duple standarde- zvani NKT

Taj vladar je “zaista znamenit” jer je, “silom zavrtanja ruku” jadnih robova svoje partije, koji sebe ne uvažavaju, donio satanistički zakon protiv pravoslavlja u svojoj privatnoj državi, ali i naredio hapšenje Visokopreosvećenog Mitropolita na Cvijeti, dan kada je Hristos ušao u Jerusalim.

Neobično ostrašćeni lik, čiji su visokopostavljeni činovnici uoči Vaskrsa zaprijetili pravoslavnim vjernicima da se ne smiju okupljati i približavati pravoslavnim crkvama i Hramovima, obećavajući im za neposlušnost 12 godina robije.

Karikaturni lider obezobraženih seoskih špijuna-prašinara koji se motaju oko pravoslavnih crkvi i seoskih grobalja da slikaju Mitropolita, sveštenike i vjernike- da kojim slučajem ne vrše službe ili opela, pa da to odmah dojave sabiraocu informacija Darku Šukoviću, a on policijskim centralama preko “brzojava Antene M”-radi sprovođenja “daljeg postupka”.

Perjanica duplih standarda, koja istim tim doušnicima naređuje da ne primjećuju gradilišta i supermarkete, autobuse napunjene sa po pedeset građevinskih radnika-koji krše „epidemiološka pravila“ nekakvog antiustavnog NKT.

Selektivni progonitelj vjernika, koji teledirigovane žbire ne šalje na špijanje učesnika svečanog obilježavanja početka Ramazana na Vrelima Ribničkim koje je sprovelo par stotina, od okova slobodnih, građana toga kvarta.

A nije slao, da se ne bi registrovalo kršenje zakona od strane muslimanskih vjernika pravila koje je ustanovio protivustavno formirani štab odmazde kroz očigledno duple standarde-zvani NKT.

I takav antipravoslavni vladar, koji sizifovskim žarom maltretira antipravoslavne građane i sveštenstvo Crne Gore i čiji mediji hule na pravoslavlje čak i na Veliki petak je, gle čuda, čestitao Vaskrs upravo tom pravoslavnom narodu, kojeg organski ne podnosi.

Javnost se s gnušanjem odnosi prema toj hipokriziji ali i uočava moćnu provaliju koja je pukla između konkretnog, nakaznog djelovanja šefa režima u Crnoj Gori i njegovih licemjernih poruka u očito nepotrebnoj Vaskršnjoj “čestitki”. (1)

Uostalom, o kakvom se nesagledivom sunovratu morala radi, najbolje je predočio kolega Đorđije Malović u jednom svom osvrtu od prije neki dan.

Opsada hramova i “pandemija policije” za Vaskrs

Naime, kolega Malović je naveo šta se dešavalo u Pljevima u isti dan kada je šef režima uputio takozvanu “čestitku” vjernicima, te kaže sljedeće:

„Jedna subotnja fotografija koja o tome svjedoči, dolazi iz Pljevalja, gdje policija brani vjernicima da uđu u crkvu Svete Petke, a da samo na nekoliko stotina metara odatle stvoreni su redovi građana koji čekaju da plate račun za struju”. (2)

Dan poslije “čestitke”, na sami Vaskrs, Malović je ovako opisao situaciju u Podgorici:

„Upravo mi nije dozvoljeno da pristupim hramu Hristovog Vaskrsenja u Podgorici. Nije mi dozvoljeno ni da zapalim svijeće. Oko trideset vidljivih (uniformisanih) policajaca okupiralo je hram i ne dopuštaju vjernicima da uđu u njega i poklone se svetinjama”. (2)

Na osnovu svega zapaženog, gospodin Malović izvodi sljedeći zaključak:

“Ova vlast, koja je sama po sebi razbojnik, oličenje je i onog razbojnika sa Golgote koji se posprdava “Raspetom Pravedniku“.

Tužno je da na današnji dan nema niti jednog policijskog službenika koji će izaći iz “Pilatovskog“ činjenja i razmišljanja- kukavičkog “pranja ruku“ da oni samo rade svoj posao. (2)

Eto, to je bila realnost Vaskršnjih dana u Crnoj Gori, a evo šta je, između ostaloga, šef režima u toj “čestitki” rekao:

“Vaskrs ove godine dočekujemo u uslovima pandemije koronavirusa, do sada nepoznate čovječanstvu, što univerzalnim hrišćanskim vrijednostima, uzajamnom uvažavanju, povjerenju i čovjekoljublju, ličnoj, porodičnoj i društvenoj solidarnosti u ovim blagim danima dodatno daje posebnu vrijednost i smisao.” (1)

Ukratko, opsadu pravoslavnih Hramova i „pandemiju policije“ za vrijeme najvećeg hrišćanskog praznika, kao i prijetnje vjernicima dvanestogodišnjom robijom, šef režima vidi kao “uzajamno uvažavanje, povjerenje i čovjekoljube”?! Kako to?

A pod “univerzalnim hrišćanskim vrijednostima” dotični lik podrazumijeva donošenje satanističkog zakona i neprenošenje Vaskršnje liturgije na državnoj televiziji Crne Gore. Zar su to one?!

Nema sumnje, u svojoj bahatosti i oholosti šef režima ne samo da ne poštuje univerzalne hrišćanske, već niti univerzalne civilizacijske vrijednosti, što je zapanjujuće i porazno!

Kvazičestitka, demonstracija demagogije i licemjerja

Da čudo bude veće, bar formalno i korektno poštovanje elementarnih civilizacijskih vrijednosti javnost Crne Gore je vidjela u Hrvatskoj, BiH i Austriji, državama gdje je pravoslavno stanovništvo manjinsko, ali koje su prenosile Vaskršnju liturgiju iz pravoslavnih hramova svojih glavnih gradova,
Na drugoj strani, od oca Gojka Perovića, rektora Cetinjske Bogoslovije, smo saznali da je Javni servis RTCG odbio prenošenje liturgije sa Ostroga, ali i njeno retransliranje sa državnog kanala Hrvatske, što je predlagala Mitropolija.

A što je najsmješnije, šef režima u svojoj “čestitki” cinično dipla: “Vjerujem da pred ozbiljnim izazovima, u teškom vremenu, svi imamo volje, htijenja i odgovornosti da se izdignemo iznad podjela i razlika, i spremnosti da složno dajemo doprinos…” (1)

Zbilja, čemu on „složno doprinos daje“, i šta uopšte priča, kada je državu pretvorio u ekonomsku raspalinu koju prekrivaju burlajući talasi antipravoslavnog ideološkog smeća njegovih propagandnih šerpasa sa medija?

Elem, čak i da su Vaskršnju liturgiju, kojim slučajem i nekim čudom, prenosili državni mediji Vatikana, Irana i Turske-to opet ne bi bio razlog da se trzne iz sna ogavni Javni servis RTCG-koji se pretvorio u vonjajuću jezuitsku propagandnu tranju od parade likova bez obraza i savjesti.

Ipak, Vaskršnju službu u Crnoj Gori je prenosila podgorička A1TV zahvaljujući odluci, divnom gestu Melihe Meli Ramusović (3), direktorke A1TV, ali i Novi TV, koji su emitovali signal Ostrog studija koji je prenosio služenje liturgije mitropolita Amfilohija.

Samo taj jedan profesionalni i časni gest rukovodilaca ta dva medija, što su građani pozdravili sa blagodarnošću, više je vrijedio od jadne i narodom prezrene “čestitke” nedostojnog predsjednika Crne Gore.

I uopšte, poslije svega, šta je i koga je to pozdravljao hipnotisani šef države, javnost bi htjela znati?

Ili mu je bio stalo da formalno „otandara“ kvazičestitku demonstrirajući demagogiju i licemjerje, a potom „otpraši“ u dalje oficijalno „šetanje“ svoga kvalitetnog odijela?

Ako je tako, a tome sliči, onda mu je narodna ocjena sljedeća: “Spolja gladac, a unutra jadac!”

Medijska strkotina Trećeg Rajha, zvana RTCG

A kako nije jadac, kada u čestitki poručuje: “Nije vrijeme za raspre i dalja antagoniziranja, već za slogu…”, a podmuklo radi sve suprotno.

“Nije vrijeme za raspre”, veli, pošto su novinarke Snežana Rakonjac i Tanja Šuković, autorke gebelsovske naravi, sklepale skaredni film o Mitropolitu pod nazivom “Svjedok Božje ljubavi”, kojeg je RTCG prikazala 18.02.2020. godine. (4)

“Nije vrijeme za dalja antagoniziranja”, humano klikće, a portal RTCG svakodnevno “u korak prati” diktirani marš režimskog neonacizma.

To smo plastično vidjeli 22.02.2020. kada je portal RTCG prenio izvode intervjua napaljenog, ostrašćenog i mlađanog Aleksandra Radomana, pod naslovom „Mirne litije su sofisticiraniji oblik udara“. (5)

Radomana, prodekana za nastavu neojezutskog Fakulteta za crnogorski jezik i književnost, koji je u tom javnom nastupu demonstrirao sve retoričke vratolomije franjevačke isključivosti, što pokazuje i orginalni naslov intervjua objavljenog u Vikend novinama.

Naime, razgovor s njim je vodila novinarka Vesna Šofranac, a intervju je izašao u Vikend novinama pod naslovom: “Medijska haranga na Crnu Goru je bila artiljerijska priprema, litije su već ulazak pješadije.”

“Artiljerijska priprema” i “pješadija”, kaže ovaj miš iz mekinja koji nikad nikome nije smio izaći na polemiku.

Zbilja, nameće se pitanje, što se taj “artiljerijski duel” ne odigrava na RTCG, pa da suprotstavljene strane iznesu argumente a narod ocijeni gdje je pravda i istina?

Zbog čega mladi crnogorski neofranjevac Aleksandar Radoman ili bilo koja od dvije kaplarke medijske strkotine Trećeg Rajha zvane RTCG, Snežana Rakonjac i Tanja Šuković, ne pozovu u studio RTCG na polemički duel svoje neistomišljenike.

Da se razumijemo, u normalnim državama se pred očima javnosti direktnim polemikama provjeravaju teze onih koji dijametralno suprotno misle. To je pravilo civilizovanog društva.

Umjesto da tako uradi, RTCG se pretvorio u megafon satanističkog režima, bez ikakvog suočavanja s neistomišljenicima, a sve zbog golog straha da im se ideološka trulež, koju plasiraju, ne raspadne pred očima javnosti.

Solomon Mudri u akciji „autokefalnog puta“ ka EU

Umjesto očekivanih, dostojnih i kulturnih polemika raznih strana u sporu, pomamljeni RTCG je 27.04.2020. napravio intervju s nekim neviđenim Bugarinom Solomonom Pasijem (6), kojeg su nesrećno našli u brlogu bjelosvjetskih plaćeničkih pestokupljevina.

Od toga intervjua se Crna Gora danima potresala od urnebesnog smijeha do suza, podsmješljivog rzanja komentatora i gromovitog grohota javnosti, jer je taj intervju portal RTCG objavio pod smjehotresnim naslovom: “Solomon Pasi: Autokefalna CPC ubrzaće put Crne Gore u EU”. (5)

Elem, da bi se ubrzao proces ulaska Crne Gore u EU, koja se pretvara u: “Đekna još nije umrla, a ka’ će ne znamo”, bio bi red da se sprovede instrukcija dotičnog Bugarina Solomona Mudrog.

U tom smislu, šef režima ima idealnu šansu da u Skupštini Crne Gore, uz pomoć albanskih i bošnjačkih poslanika, izglasa autokefalnost čak dvije “crnogorske crkve”, da bi se dobilo dvostruko, „raketno“ ubrzanje ka EU.

Jedna od njih se zove NVO “Crnogorska pravoslavna crkva” koja je osnovana 1993. godine na Cetinju, registrovana tek 17. januara 2000. godine u CB Cetinje, a vodi je civil Miraš Dedeić.

Druga se zove NVO „Pravoslavna crkva u Crnoj Gori“ koja je osnovana 4. juna 2018. a registrovana u MUP Crne Gore 12. jula 2019. godine, i vodi je civil Lav Lajović.

Obije ove pseudocrkve su osnovane uz učešće kvazipravoslavnih sekti iz Italije, što je objelodanio civil Lav Lajović.

Naime, na konferenciji za medije Lav Lajović je rekao sljedeće: “Dio Italijanske pravoslavne crkve očinski je pokazao želju da nas zaštiti i da nam da blagoslov da djelujemo kao Crnogorska crkva”(7), pa nastavio ovako:

“Italijanska pravoslavna crkva je učestvovala u stvaranju Crnogorske pravoslavne crkve, ona je proizvela tadašnjeg protojereja Miraša Dedeića u arhimandrita i posredovala u njegovoj hirotoniji u Bugarskoj, a ti isti ljudi kažu, su spremni da rade “rikonstrakšn, rebilding”, reizgradnju CPC”!(7)

Ukratko braća Italijani su odlučili da Dedeićevu NVO CPC recikliraju, jer se temeljno izblamirala kroz ludaranja Dedeića i Vučinića, te kroz “rikonstrakšn i rebilding” obnove “bolju i stariju crnogorsku crkvu”, koju će voditi mlađi i sposobniji civil Lav Lajović.

Raščinjeni katolički “mitropolit” i franjevački lingvisti

Lav Lajović je rekao da je u “vrtanju izvorne crnogorske crkve” Miraša Dedeića i Steva Vučinića učestvovala “Italijanska pravoslavna crkva (IPC)”, ali nije rekao da je nju osnovao bivši katolički sveštenik Antonio De Rosso.

Naime, opskurni katolički sveštenik Antonio De Rosso je planetarno poznat po tome što ga je raščinila Katolička crkva jer se, pazite-lažno predstavljao katoličkim biskupom, pa je zbog toga godinu dana bio u zatvoru.

Poslije izlaska iz tamnice, ovaj religijski pustolov se pridružio “Belgijskoj Starokatoličkoj Crkvi“ a potom „Portugalskoj Pravoslavnoj Crkvi“, iz kojih je takođe protjeran, da bi 1991. godine napravio psudopravoslavnu italijansku crkvu IPC.

Antonio je 1. jula 1997. godine napravio manevar, te postao mitropolit za Italiju raskolničke “Alternativne Bugarske Pravoslavne Crkve”, preko koje je Miraš i hirotonisan 15. marta 1998. u Sofiji.

Poslije smrti Antonija 20.02.2009. godine- sekta pod nazivom IPC je 2010. godine odbačena od Bugara, poslije čega se raspadala nekoliko puta pri čemu je većina “sveštenika” odlazila u rimokatolicizam a poneko u druge sekte.

Opet, raskolnička “Alternativna Bugarska Pravoslavna Crkva” se faktički počela rasipati 2005. godine poslije napuštanja i pokajanja 50 njenih sveštenika.

U maju 2010. je njen mitropolit Inoktenije odbacio Antonijevu sektu IPC i zatražio od bugarskog partrijarha Maksima oproštaj, koji je dobio 11.12.2012. godine kada je ta raskolnička organizacija prestala postojati.

Tako su nestali oni koji su „hirotonisali“ velečasnog Miraša.

Ipak, mora se primjetiti da crnogorski režim medijski protežira i obilato finansira iz budžeta države ne samo jezuitski projekat NVO CPC, već i neofranjevački projekat tzv. “crnogorskog jezika”.

Znakovita je simbolika što su oba ova nakaradna inostrana projekta institucionalno posađena na Cetinju, oko kojeg se ovih dana vode burne diskusije u parlamentu o njegovoj tradiciji, a Cetinjani koji se na tom mjestu javljaju za riječ ovaj apsurd nove „tradicije Cetinja“ ne primjećuju.

Naime, javnosti je poznato da su, uz burne skandale, projekat tzv. “crnogorskog jezika” u Crnoj Gori “naučno utemeljila” dvojica hrvatskih lingvista: Silić i Pranković, koji su završili katoličke škole, kao i Ukrajinka Vasiljeva, unijatka iz Galicije. (10)

Recimo, profesor dr Josip Silić, glavni „utemeljivač“ crnogorskog jezika, pet razreda klasične gimnazije je završio u Biskupskom sjemeništu u Pazinu, tri u Biskupskom sjemeništu u Rijeci, gdje je završio i jednu godinu teologije. (10)

Ivo Pranković, drugi hrvatski „utvrđivač“ toga jezika, završio je Franjevačku klasičnu gimnaziju u Visokom, istu onu koju je svojevremeno završio i monstruozni ustaški zločinac Miroslav Filipović, zvani ‘fra Sotona’. (10)

Domorodačka ispostava toga franjevačkog projekta u Crnoj Gori su Adnan Čirgić i Jelena Šušanj, izlaznici Filozofskog fakulteta Sveučilišta Josipa Juraja Štrosmajera u Osijeku. (10)

Neofranjevački jezički projekat i crkveni jezuitski projekat

Adnan Čirgić je u Osijeku doktorirao na temi: “Jezik podgoričkih muslimana”, poslije čega ga je režim titulisao kao “prvog doktora crnogorskog jezika”, što i danas izaziva podsmijeh javnosti. (10)

Čirgić je rektor tzv. Fakulteta za crnogorski jezik i književnost na Cetinju, a prorektori su mu Ethem Mandić i Aleksandar Radoman, koji je dao spomenuti skaredni intervju u Vikend novinama.

Što se tiče Jelene Šušanj, rođene 1980. godine, ona do dan danas nije okončala postdiplomske studije u Osijeku ali i pored nedovoljnog obrazovanja radi na Čirgićevom fakultetu kao saradnica u nastavi iz oblasti lingvistike i piše udžbenike za crnogorske osnovne i srednje škole. (10)
Interesantno je da su ovu neofranjevačku varijantu “crnogorskog jezika” odbacili apsolutno svi pravoslavni lingvisti Crne Gore.

Jednako su je odbacili lingvisti koji se osjećaju Crnogorcima i oni koji se osjećaju Srbima, bez razlike da li glasaju DPS ili opoziciju i nevažno da li jezik nazivaju crnogorskim ili srpskim.

Sve njih je crnogorski režim otkačio te, unizivši njihove pametne glave i naučne radove, prvijenstvo dao neofranjevačkom bašibozuku instaliranom baš na Cetinju-na čelu sa napaljenim žutokljuncem Čirgićem.

E sad, kako šef režima, očigledno, protežira neofranjevački jezički projekat i crkveni jezuitski projekat u Crnoj Gori, tada nije čudno što je baš na katolički Badnji dan, 24. decembra 2020. godine, Zakonodavni odbor Skupštine Crne Gore podržao predlog satanističkog Zakona o slobodi vjeroispovijesti. (8)

Samim tim, uopšte nije neobično što je Skupština Crne Gore planirala izglasati taj skaredni zakon 26. decembra 2020. kada rimokatolici slave Sv. Stefana, arhiđakona i prvog hrišćanskog mučenika, koji je ubijen kamenovanjem, a Anglosaksonci na taj dan praznuju Dan poklona (Boxing Day) (8)

Jedino je nejasno-da li se satanistički zakon 26. decembra planirao “uručiti kao dragocjeni poklon” Anglosaksoncima ili se njime željela simbolički “kamenovati Mitropolija”? (8)

Poslije svega viđenog, nije iznenađujuće što su se prije i poslije neadekvatne Vaskršnje „čestitke“ šefa režima dešavale naizgled neobične podudarnosti u režimskom zlodejaniju.

Uoči “čestitke” se desilo hapšenje Visokopreosveštenog Mitropolita Amfilohija baš na katolički Uskrs, koji se poklopio sa praznikom Cvijeti, a povod za hapšenje je bilo služenja Svete Liturgije u crkvi na Zlatici. (8)

Poslije “čestitke”, veče uoči Ramazana, Mitropolit je dobio poziv da se hitno javi u CB Cetinje, zbog „grijeha“ služenja opela istoričaru dr Vladimiru Jovićeviću, tokom sahrane obavljene na groblju pred crkvom Svetog Atanasija na Obodu Crnojevića. (9)

Dupli standardi stvorili uslove za molebane i litije

Šef režima u svojoj antipravoslavnoj misiji sada ima dva bliska saveznika.

Jedan je Korona, kraljica virusa i pandemija, a drugi je NKT, organ državne odmazde, pomoću kojeg demonstrira nekakav čudni satanistički spektakl nad pravoslavnim narodom Crne Gore i sveštenstvom.

Međutim, šefu režima izgleda nije jasno da dupli standardi stvaraju novu realnost u Crnoj Gori jer uvode nova pravila društvenog ponašanja.

Nema sumnje da je masovna proslava dolaska posta Ramazana na Vrelima Ribničkim faktički otklonila odluke i ukinula sve naredbe opskurnog NKT po pitanju religioznih okupljanja, i to je novo neformalno pravilo.

Samim tim, za očekivati je da će Mitropolija, ozbiljno procijenivši situaciju sa pandemijom, pozvati vjernike na obnovu molebana i litija, s odgovornim prizivom vjernicima na korektno držanje fizičke distance.

Čak i ako se ne desi taj poziv, situacija je takva da bi se, zbog kontinuiranih provokacija pomamljenog režima, samoinicijativno mogao dogoditi pravoslavni narod na trgovima i ulicama Crne Gore.

Recimo, masovni izlazak stotina hiljada pravoslavnih Srba i Crnogoraca 12. maja, na Dan Svetog Vasilija Ostroškog, s jasnom porukom režimu da prekine s praksom jezuitskoih divljanja prema Mitropoliji i narodu.

Što se tiče Vaskršnje čestitke šefa režima, ona se mu odbacuje s najljubaznijim prizivom da više nikada ne čestita pravoslavne praznike, jer nije dostojan te časti.

Naime, kako nije poznato da je poslije glasa o Voskresenju Hristovom Pontije Pilat sa dželatima izašao u lijepoj odori da uputi čestitku vjernicima, to bi se šef režima pomalo mogao uzdržati i ugledati na Pontija.

Čestitke pravoslavnom narodu mogu upućivati korektni i dostojni, oni koji se ponašaju u skladu s moralnim kodeksima civilizovanog društva i pravilima elementarnog vaspitanja.

Reference:

(1)(“Predsjednik Đukanović uputio čestitku povodom najvećeg hrišćanskog praznika – Vaskrsa”, sajt predsjednika Crne Gore, 18.04.2020.)

(2)(“Svijeća se ne smije zapaliti, ali se harač mora uzeti”, Đorđije Malović, portal IN4S, 20.04.2020.)

(3)(“Grubač: Zahvaljujući gestu Melihe Meli Ramusović, direktorke A1TV, vjernici su pratili Vaskršnju liturgiju”, IN4S, 20.04.2020)

(4)(“Svjedok Božje ljubavi”, autori emisije- Snežana Rakonjac i Tanja Šuković, portal RTCG, 18.02.2020.)

(5)(“Radoman ocjenjuje: „Mirne litije su sofisticiraniji oblik udara“, Vesna Šofranac/Aleksandar Radoman, portal RTCG-preuzeto: Vikend novine, 22.02.2020]

(6)(“Solomon Pasi: Autokefalna CPC ubrzaće put Crne Gore u EU”, portal RTCG, 27. 04. 2020. Citat: “Solomon Pasi: “Nekadašnji ministar spoljnih poslova Bugarske (2001-2005), jedan od najuglednijih i najuticajnih bugarskih intelektualaca, izuzetnog ugleda van granica Bugarske i zbog svog disidentskog držanja tokom vladavine komunističkog lidera Todora Živkova.“)

(7)(“Lav Lajović osnovao crkvu: Najavio “ribilding” podgoričko dukljanske eparhije”, Pljevaljske Novine, 26. februar 2020.)

(8) (“Znakovito hapšenje Mitropolita na katolički Uskrs“, Vojin Grubač, portal IN4S, 16.04.2020.)

(9)(“Triler „vožda“: Ramazansko hapšenje Mitropolita?”, Vojin Grubač, portal IN4S, 24.04.2020.)

(10)(“Hrvatski projektanti “autentičnog crnogorskog jezika”, Vojin Grubač, IN4S, 03.09.2018., Citati:
“Profesor dr Josip Silić, glavni utemeljivač crnogorskog jezika, pet razreda klasične gimnazije je završio u Biskupskome sjemeništu u Pazinu, tri u Biskupskome sjemeništu u Rijeci, gdje je završio i jednu godinu teologije.
Ivo Pranković, drugi glavni stručnjak za crnogorski jezik, završio je Franjevačku klasičnu gimnaziju u Visokom, i “autor je niza važnih i utjecajnih djela jezične baštine franjevaca redodržave Bosne Srebrene”. Kuriozitet je da je istu, Franjevačku klasičnu gimnaziju u Visokom, svojevremeno završio i monstruozni ustaški zločinac Miroslav Filipović (Jajce, 5. jun 1915 — Zagreb, 1946).

Ukrajinka Ljudmila Vasiljeva, koja je pridružena ovom čudnom hrvatskom dvojcu, je iz LJvova- zapadne Ukrajine, doktor je filoloških nauka i profesorica “LJvovskog narodnog univerziteta imeni Ivana Franka”. Dr Vasiljeva je 11. maja 2018.g u LJvovu- prezentovala svoju knjigu “Ukrajinsko- hrvatski rječnik”.

Adnan Čirgić, rođen 1980. godine, je odbranio doktorsku disertaciju 2007. godine na Filozofskom fakultetu Sveučilišta Josipa Juraja Štrosmajera u Osijeku, s temom- “Govor podgoričkih muslimana (sinhrona i dijahrona perspektiva)”, i počeo raditi “nad novim crnogorskim jezikom” u 28. godini života.

Jelena Šušanj, rođena 1980. godine, nije okončala postdiplomske studije u Osijeku. Koautorica je više udžbenika crnogorskog jezika (kao maternjeg i nematernjeg) za osnovnu i srednju školu. Koautorica je i udžbenika Osnovi opšte lingvistike za učenike 4. razreda filološke gimnazije, koji je u štampi. Radi na Fakultetu za crnogorski jezik i književnost kao saradnica u nastavi iz oblasti lingvistike.”)