Sloveni na Sirijusu, Balkan u slovenizaciju!

Crnu Goru periodično zapljusne talas etnogeneze gdje se može svašta pročitati. Po poslednjim genetskim teorijama etničkih čarobnjaka, u Crnoj Gori stanovništva slovenskog porijekla nema čak ni 10 odsto.

Kako je moglo 10 odsto Slovena slovenizirati ogromne mase neslovena- nosiocima te čudne teorije nije jasno, niti mogu to objasniti!? Skandalozna tvrdnja im se tako našla u ćorsokaku, jer je nespojiva sa zdravim smislom. Da bi im se pomoglo, da bi se tom smjehotresnom haosu dao smisao, nastala je teorija koja sve to povezuje, pod nazivom Teorija etničkog postanja i sinteze naroda Grubač- Jeknić. Ona ovu mistiku volšebnog sloveniziranja neslovena tumači na sledeći način.

Sloveni otpravljeni put Sirijusa

Kada su se Sloveni doselili na Balkan, oni su na tom mjestu ostavili svoje žene i isčezli! Tačnije, preko devedest odsto slovenskih muškaraca je na čudan način nestalo. Ufolozi tvrde da je ta neobična pojava isčezavanja vezana za dolazak vanzemaljaca koji su muško stanovništvo ratničkih Slovena prebacili u pravcu Sirijusa, gdje su se vodile velike planetarne bitke. Potvrda tome su bosanske piramide (iz neznanja tako nazvane), koje su ranije bile tačke navigacije i kontrole plovidbe interplanetarnih letjelica, a u kojima su nađeni ratni planovi nepoznatih civilizacija. Drugi dokaz su crteži- izgrebotine po pećinama, koje jasno pokazuju ukrcavanje Slovena u leteće tanjire.

Ostavši same, žene Slovena su otimale muškarce iz okolnih regiona, nekada prevarom i lukavstvom, nekada mačem, te sa njima imale brojno potomstvo. Koliko su bile opasne te ratnice- svjedoče hronike tih vremena u kojima se navodi da su mogle čak i dva zaplijenjena svezana muškarca nositi na ramenima desetine kilometara do svoje pećine.

Na mjestima predaha su ih driješile, izazivale na duele u kojima su ih lako pobjeđivale ne koristeći pesnice- da im ne bi oštetile lice. Tom grubom igrom su ih dovodile u stanje straha, i onemogućavale bilo kakvu pomisao na bjekstvo iz ropstva.  Prema izvoru Konstantina Porfirogenita:“Te Slovenke su mnogo rađale jer su bile: snažne konstitucije, plavokose, širokoboke i krupnogrude, da su mogle izdojiti po tri Vlahbanca i čak četiri Ilira istovremeno, a prilikom dojenja pogoditi kopljem zeca koji trči po ledini.

Nema sumnje, sve ukazuje da je to bilo prvo veliko miješanje naroda na Balkanu. Kuriozitet toga vremena, kojeg obilježava vlast žena slovenskog koda, je bilo protežiranje zarjadke (preteče aerobike) kao stila života i vida dotjerivanja figure tih opasnih slovenskih djevojaka. Pionir uvođenja toga noviteta, koji označava početak novog modernog doba, je bila Ruđa Mrdočelna de Vels koju je u te tajne uputio njen muž Sidmon de Vels,  Kelt kojeg je ona zarobila skočivši mu sa drveta za vrat u vremenima kada su Krstaši išli ka Jerusalimu da uvode demokratiju. Ruđu Mrdočelnu de Vels, ženu zavodljive figure, su pratili uzdasi svih pet muškaraca koje je držala u ropstvu, iako je Sidmon de Vels uvijek bio najvoljeniji i prvi među jednakima.

Dječaci gora i dvoglavi orlovi

Žene Slovena su dječake dojile do desete godine, vršeći nad njima nasilnu kulturnu i jezičku slovenizaciju, a potom ih odvodile u visoke gore i ostavljale da se snalaze, bore i preživljavaju u surovim uslovima divlje prirode. Ipak, ta djeca su imale u gorama saveznike, hranioce i zaštitnike u vidu neobičnih zvijeri, poput dvoglavih bijelih orlova i lavova u pokretu sa podignutim repom. Tako su izrastali surovi ratnici kojima su se prepunile gore od mora do velikih rijeka.

I tada se desio sudbinski incident, jer su im susjedna nomadska plemena, došavši sa obale Drima i govoreći nerazumljivim jezikom, iz zlih namjera pustila dvije krave u praslovenski kupus. Desilo se sveopšte ogorčenje sloveniziranih gorštaka sa dizanjem na oružje, i nastao je lom u regionu. Sloveni su krenuli u strašni obračun sa najezdnicima na miroljubivi i ekološki praslovenski kupus čije su sjeme donijele njihove majke  iz svoje prapostojbine. U tim nezadrživim pohodima i jurišima nad njima su letjela jata dvoglavih bijelih orlova, koji su kliktanjem davali signale o premještanju protivnika.

Haos na protivničkoj strani su izazivali lavovi u pokretu sa podignutim repom, koji su rikom i slamanjem kičmi protivničkim vojnicima proizvodili užas. Rezultate tog pohoda Porfirogenit opisuje ovako:

„Slovenske horde su pustile svoje dvije krave u svoj kupus i optužile sve okolne narode za najezdu. Krenule su potom u surovi rat i svirepu pljačku. U takvom preganjanju i neprijateljstvu Balkan je bio u velikoj nevolji, kao u nekoj tjeskobi, opustjevši od mnogo plijenjenja i prolivanja krvi, propadajući do kraja od gladi zbog neoranja, tako da su se mnogi razišli po tuđoj zemlji. Divlji Sloveni mnoge gradove poobaraše i porušiše, i izmeniše slavu njihovu u sliku pustoši, i ime njihovo ne nazva se više tamo u oblasti toj…“

Međutim, poslednja genetska istraživanja na teritoriji Duklje su pokazala da su krave, koje su bile povod rata, ipak nosile haplotip E1b1b sa modifikacijom E-V13 što pokazuje da je Porfirogenit napravio istorijsku podvalu, te da su dvije drimske krave zaista bile puštene u mirni praslovenski kupus od strane najezdnika. 

Miješanje naroda i nasilna asimilicija

Krajevi koje opustošiše gorštački Sloveni ostadoše bez muškaraca. Žene nepoznatog jezika postavile su ultimatum slovenskim starješinama da ih moraju uzimati za žene, inače će se dići na ustanak  i voditi partizansku borbu do sudnjeg dana. Osim toga, drugi uslov  koji su one postavile je bilo insistiranje da se ozakoni vođenje ljubavi po naizmjeničnom sistemu 7/69.

U međuperiodu se dio prijetnje ostvario, jer je nemali čopor neslovenskih žena napao u ranim jutarnjim časovima uspavane slovenske ratnike. Posledice napada su bile strašne. Jedan dio ratnika koji su, prosnuvši se iz dubokog sna, od iznenađenja zinuli bili su ugušeni ženskim grudima na svirep način. Drugima su bile počupane kose, izgrebani po cijelom tijelu do kostiju, da su se morali dugo liječiti u termalnim vodama Gejzirkrša.

Slovenske vođe su, shvatajući ozbiljnost situacije, u strahu prihvatile prvi ženski zahtjev, a za drugi su se umiješali niotkuda iznikli popovi. Po vatikanskim izvorima, ti popovi istočnog obreda su tražili da za ispunjenje drugoj zahtjeva žene nerazumljivog jezika moraju prihvatiti nasilnu slovenizaciju tokom vođenja ljubavi po sistemu 7/69.

Dogovor je sklopljen poslije dugih pregovora, i tada je krenulo drugo veliko miješanje naroda. Vatikan tvrdi da su popovi u propagandi pošli korak dalje, traživši od starješina da se grb na ratničkom štitu promijeni. Zahtijevali su da se osim lava u pokretu sa podignutim repom na grb stavi dominantni dvoglavi bijeli orao sa haplotipom I2a, znak slovenskih predaka koji su voljom više sile odletjeli na nebo, u pravcu Sirijusa da odbrane mir u svijetu.

Taj zahtjev, koji je prema viđenju Rima trebao indoktrinirati i lakše asimilovati neslovensko stanovništvo- je prihvaćen od strane slovenskih starješina. Upravo je to bio ključni momenat koji je omogućio višeslojnu slovenizaciju starosjedelaca Balkana, da su oni zaboravili ko su i šta su! U dugim noćima obasjanim suncem, zagrljene i speletene tijelima sa Slovenima, neslovenske žene su od nerazumljivih krika polako prelazile na slovenizirane uzdahe, pa čak i jasne poruke:

„O, ratniče svetlosti, obasjaj moje telo gromovima planina, da kroz mene prođu svi elektroni slovenstva, a ja ću ti roditi sinove koji će imati samo jednu misao- da im je sve tvoje neprijatelje spržiti!“

Predstavljanje teorije na skupu u Lozani

Teorija etničkog postanja i sineze naroda je predstavljena prvi put na naučnom skupu u Lozani, gdje je izazvala euforiju među naučnicima.  Svi su se saglasili da se ova teorija savršeno uklapa u neogenetska istraživanja u Crnoj Gori, i objašnjava kako je moguće naučno rasvijetliti  spektakularno otkriće da arbanaškog gena nema kod 75 odsto Albanaca u Albaniji i 56 odsto Albanaca na Kosmetu. Američki akademik Dorian Grifit Grej nije skrivao oduševljenje, rekavši:

„Ova teorija predstavlja blistavu sintezu multidisciplinarnog karkatera koja spaja realno i metafizičko kako u genetskom, tako i istorijskom smislu. Psihološka analiza karaktera drevnog slovenskog naroda kroz njihovo ponašanje u raznim situacijama, sa posebnim osvrtom na muški i ženski segment, daje nam jasnu spoznaju ključnih faktora impulsa velikoslovenskih Velikoslovena“.

Nasuprot njemu, albanski publicista Špetim Kruje je ocijenio da u ovoj teoriji ima primjesa parodije na nenaučna istraživanja crnogorskih publicista, istakavši:

„Ne sporeći virtuozne postavke ove teorije, moram primjetiti da ona perifernim reakcijama na neki način dezintegriše svijest o potrebi stvaranja Prirodne Albanije,  što predstavlja neželjeni, bar za nas, nusprodukt ovih- ipak neoborivih teza.„