Osnivač svetorodne i blagorodne loze Nemanjića: Stefan Nemanja – putokaz za očuvanje Srba i srpske države

Na današnji dan 1199. godine u Hilandaru je umro Stefan Nemanja (monaško ime bilo mu je Simeon), osnivač dinastije Nemanjić koja je vladala srpskim zemljama više od dva vijeka.

Rođen je na obali Ribnice, u današnjoj Podgorici.

Prije nego što se 1196. zamonašio, Stefan Nemanja je vladao Srbijom kao veliki župan.

Vlast je preuzeo 1166. kad je zbacio brata Tihomira, velikog župana, štićenika dvora u Carigradu. Ubrzo po preuzimanju vlasti pokušao je da se odupre suprematiji Vizantije, protiv čije je vojske ratovao u savezu sa Mletačkom republikom, ali je to uspio tek poslije smrti vizantijskog cara Manojla Komnina 1180.

U savezu sa Ugarskom, Srbiji je priključio zetsko primorje (staru srpsku Kraljevinu Duklju), Trebinje, Zahumlje, oblast oko Južne i Velike Morave kao i prostor Kosova i Metohije (bez Prizrena).

Njemački car i jedan od vođa Trećeg krstaškog rata Fridrih  I Barbarosa, koji je s vojskom na osnovu sporazuma s Nemanjom prošao kroz Srbiju, 1189. Nije prihvatio njegovu ponudu za zajedničku borbu protiv Vizantije.

Kad su krstaši prešli u Malu Aziju, Vizantija je napala Srbiju 1190. ali je Nemanja uspio da očuva samostalnost države. Pošto je presto ustupio srednjem sinu, kasnije prvom kralju iz dinastije Nemanjića – Stefanu Prvovenčanom, a ne najstarijem Vukanu, zamonašio se usvojoj zadužbini manastiru Studenica.

Sa najmlađim sinom Rastkom, čije je monaško ime bilo Sava, podigao je na Svetoj Gori manastir Hilandar, koji je ubrzo postao najznačajniji srpski duhovni i književni centar.

Podigao je i crkve i manastire Đurđeve Stupove, Bogorodičin manastir i Svetog Nikolu kod Kuršumlije. Srpska pravoslavna crkva slavi ga kao Svetog Simeona Mirotočivog, prvog u nizu svetitelja iz loze Nemanjića.