Spomenik vojvodi Mirku do kraja godine
1 min read
Spomenik velikom vojvodi Mirku Petroviću i crnogorskim junacima biće podignut krajem godine u Podgorici,odlučili su odbornici na sjednici Skupštine Glavnog grada .Opozicija smatra da će spomenik dovesti do podjele naroda, s druge strane, gradonačelnik Slavoljub Stijepović ističe da je taj spomenik dokaz i simbol crnogorske državnosti.
Odlukom koalicije na vlasti u Glavnom gradu, krajem godine počeće izgradnja spomenika starijem bratu knjaza Danila i ocu kralja Nikole velikom vojvodi Mirku Petroviću, koji je slavu je stekao kao vojskovođa u velikoj pobjedi nad brojnijom turskom vojskom na Grahovcu 1858, a predvodio je i crnogorsku vojsku u pohod na Kuče 1856.
Spomenik-obelisk vojvodi Mirku stajao je u centru Podgorice do 1918, kada je srušen.
„Tridesetdvije godine je stajao taj spomenik i nikom nije smetao i niko nije htio da ga ruši. Nijesu ga 1918. srušili ni Kuči i nije on srušen zbog 1856. On je srušen jer je bio odraz crnogorske državnosti. Smetao je onima kojima je smetala i Crna Gora, kao simbol crnogorske državnosti i kao simbol borbe crnogorskih junaka za tu državnost. Treba da se ponosimo tim junacima i tim djelima. I jasno je da ga mi vraćamo tamo gdje mu je mjesto”, kazao je gradonačelnik Podgorice Slavoljub Stijepović.
Osim odbornice Pozitivne Crne Gore Tamare Bajić, koja je bila uzdržana, svi opozicionari su bili protiv odluke o vraćanju spomenika velikom vojvodi, koji je 1856. predvodio crnogorsku vojsku u pohodu na Kuče. To je ,kako objašnjavaju istoričari, bio odgovor tadašnjeg Cetinja na dugogodišnje protivljenje dijela Kuča državotvornoj vlasti Petrovića. Opozicionari smatraju da podizanje spomenika vrijeđa Kuče kojima su stradali preci.
”Podignimo ga svi zajednički na Cetinje,onamo gdje mu je mjesto. A ne u Podgorici da dijelimo Podgoričane i Kuče”, kazao je odbornik Mitar Vuković i prenio poruku onih Kuča koji se protive odluci o podizanju spomenika velikom vojvodi, da bi trebalo podići spomenik žrtvama stradalim u pohari.
Odbornik DPS-a Momčilo Vujošević smatra da je „bilo grijeha prema Kučima“, ali je istakao da je Mirko Petrović ličnost od istorijskog, državnog i društvenog značaja za Crnu Goru
,,Tačno je da je vojvoda Mirko Petrović napravio grijeh prema Kučima,ali morate priznati da je sin vojvode Mirka napravio crkvu pokajnicu gdje su se Petrovići izvinili Kučima i oni su prihvatili izvinjenje. Ne možemo spomenik graditi samo za jedno pleme, samo za jednu naciju, nego spomenik radimo za sve zajedno”, kazao je on
U odluci piše da će se spomenik, kameni obelisk visok 10 metara, nalaziti na Trgu Republike. Odbornici skupštine Glavnog grada drugog dana zasijedanja donijeli su i više odluka iz komunalnih oblasti i urbanizma. Gradonačelnik Slavoljub Stijepović kazao je da će uprava Glavnog grada tokom ljeta raditi bez odmora,kako bi za jesen spremili tendere za nekoliko važnih objekata ,među kojima je i kolektor za prečišćavanje otpadnih voda.
Pohara Kuča: Bratska krv na svijetlom oružju
Knjiga dr Ilije Petrovića „Crnogorska pohara Kuča“ razgrnula do sada sakriveni deo istorije. Zbog neslaganja sa tiranijom knjaza Danila, pleme Kuči platilo žrtvama 243 plemenika
JEDAN od najmračnijih perioda crnogorske istorije, iz vremena vladavine knjaza Danila Petrovića, naslednika Njegoševog, 1856. godine – po zlu čuvena pohara Kuča, zahvaljujući publicisti Iliji Petroviću, izašla je iz sveta tame i skrasila se između korica njegovog dela „Crnogorska pohara Kuča“.
Tako je skinuta prašina sa onog manje poznatog lica „katunske Crne Gore“, u kojem je svetlo oružje bilo okupano bratskom krvlju. Na sve načine do danas pokušavala se zaobići priča o tragičnoj sudbini jednog plemena, koje se hrabro suprotstavilo tiraniji „Zeka manitoga“, kako se u narodu zvao tadašnji gospodar Crne Gore. U školskom udžbeniku „Kratka istorija Crne Gore za školu“ iz 1910. godine pohara Kuča se, recimo, uopšte ne pominje.
A prema kazivanju savremenika tih tragičnih događaja, vojvode Marka Miljanova, posečene su 243 plemenske glave, od čega 17 „vojničkije“, dok su preostale bile staraca, žena i dece.
„Glave ljuđi i djece, koje su posječene, skupljene su na uljanik popa Luke i pobodene na rozge oko uljanika, kako bi iž vojvoda Mirko moga gledat i vidjet koliko iž je“, zapisao je Miljanov.
U narodu se do danas prepričava knjaževa naredba, koju je dosledno sproveo njegov brat, vojvoda Mirko Petrović: „Udri Kuča na božju vjeru, ako ga drugačije ufatit ne moš… i djeca u kolijevke da se kolju!“
Razlog krvavog pira bio je bunt Kuča, koji nisu mogli da trpe teror koji je sprovodio cetinjski gospodar. Sablja Mirka Petrovića i njegove vojske sekla je glave tek rođene dece, a od njene oštrice nisu pošteđene čak ni žene trudnice!
– Ova knjiga na originalan način prikazuje represivnost crnogorskog sistema u doba knjaza Danila, kada su udareni temelji surovom policijskom aparatu u Crnoj Gori – kaže profesor Predrag Vukić, istoričar. – Na videlo su izašle negativne strane naše prošlosti u drugoj polovini 19. veka. Ovo je klasičan primer surovosti i bahatosti sistema, koji proističe iz plemenske organizacije naroda i odsustva pravne države.
BOŽJI SUDZločinci nisu mogli da pobegnu od Božjeg suda. U Kučima se priča da su se mnogima od njih ugasila ognjišta. Jedan od zlikovaca ostao je bez tri sina. Najstariji je brzo posle pohare umro od ujeda zmije, srednji se utopio, dok je najmlađi umro od teške bolesti u velikim mukama. I knjaz Danilo je tragično završio. Ubijen je od ruke Todora Kadića u Kotoru, dok je njegov brat vojvoda Mirko umro od kolere.
Da je knjiga „Crnogorska pohara Kuča“ odbrana od zaborava, koja podseća i opominje, uverava književnik Čedo Baćović.
– Ispisana je tužna, tragična i krvava povest glasovitog plemena Kuči, koji su u sudaru sa organizovanom državom doživeli tragediju koja ne bledi, već poprima obrise antičke drame. Ilija Petrović je ispisao sumornu, ali opominjuću sagu.
I CRKVE PALILI
IstoriČar Mile Cicmil smatra da se radi o zločinu koji u današnjoj terminologiji može poneti i najsuroviju reč – genocid:
– Šta reći za mnogobrojne posečene glave glasovitih plemenika, njihovim zapaljenim ognjištima, pa čak i crkvama!? Gotovo da su u poslednji čas spasene mošti Svetog Arsenija Sremca, drugog srpskog arhiepiskopa.
Super, imaćemo da se na šta p…. u centru grada….
Još jedan UŽASNI GRIJEH na duši Crne Gore – mjera suverenosti države ne određuje se prema GENOCIDNIM NEDJELIMA. Molim se Gospodu za spas duša i familija onih koji uprkos savjesti i časti donesoše ovu nebožansku odluku – oprosti nam Gospode, opet ne znamo što radimo. Isus je raspet, a Baraba je oslobođen i u NOVOJ POHARI KUČA U LJETO 2015-to, samo nekoliko dana uoči stravične kuČke godišnjice i u sate pokolja u Velici itd. itd. “ Strašno pleme, dokle ćeš spavati…“
Srbospartanski muk.
https://www.youtube.com/watch?v=bvRc7pwnt0U
Zašto da ne? Mirko Petrović je srbovao više nego Nikola i Njegoš zajedno. Možda nakon gradnje spomenika poraste potražnja za njegovom zbirkom pjesama „Junački spomenik“ od strane k…. koja se na popisu stanovništva pišu kao crnogorci.
Svakako, ne mislim da će ih čitanje pjesama vojvode Mirka „pokolebati“ niti to želim, samo znam da će im to produbiti kompleks nacionalnog kopileta i u tome uživam.