Strah u kostima

Piše: Batrić Babović 

Nedavno se u elektronskoj formi pojavila inicijativa o pokretanju rezolucije o osudi komunističkih zločina u Crnoj Gori. Vremenski period peticione tematike obuhvatio je opseg od 1945-2020 godine. Minimum građana koji je bio potreban da peticija uđe u skupštinsku proceduru iznosio je 6 000 validnih potpisa. Za nešto više od dva mjeseca kampanje sakupljena su 462 potpisa. U matematičkom žargonu radi se o 8 % podrške predmetnoj inicijativi. Interesantan je podatak da su ovu inicijativu usvojili Parlamentarna Skupština Savjeta Evrope i Parlamentarna Skupština OEBS-a 2006.i 2009.godine. Kasnije je to uradio i Evropski Parlament. Tada je, iz ovog ugla posmatranja, davne 2009.godine vodeća opoziciona stranka tražila da crnogorski parlament usvoji ovu rezoluciju, ali je predlog odbijen glasovima većinskog DPS-a. Današnji nosilac vlasti u Crnoj Gori tadašnji je inicijator iste rezolucije, a broj glasova koje je rezoluciona peticija sada dobila je mikron za oživotvorenje njegove davne inicijative. Da bi sve bilo potpuno uravnoteženo i kristalno jasno valja podsjetiti da je tadašnji crnogorski premijer na ovu temu kazao da „jugoslovenski socijalizam otklonom od staljinizma i ulaskom u pokret nesvrstanih nema elemente koje su imali režimi istočnog bloka do pada Gvozdene Zavjese, a da to potvrđuju ozbiljne istorijske studije“. On je danas penzioner, inicijator rezolucije o komunističkim zločinima iz 2009. godine jedan od najviših crnogorskih zvaničnika, a DPS je u opoziciji.

Gdje je danas komunizam? Ako se sve ovo pažljivo razabere, teško je dati zdrave odgovore i napraviti granice između političkih ciljeva svih aktivnih sudionika crnogorskog višestranačja. U isto vrijeme dok je ova rezoluciona peticija doživljavala krah, vodeća agencija za istraživanje javnog mnenja izašla je sa podacima o porastu pristalica za EU i NATO nakon pada DPS-a. Pristalice puta u EU u odnosu na avgust 2020 godine imaju porast od 24 %, tj.sa 54 na 78 % pristalica briselske politike. NATO agenda ima porast za 12, 5 % u istom periodu. Preciznije 49,5 % građana podržava NATO, u odnosu na 37 % 2020.godine. Nikad nije ispitano koliko ljudi je podržalo NATO 2017. godine. Preciznije, osamnaest godina prije toga NATO je bombardovao SRJ. BDP zemalja koje su bombardovale SRJ imao je odnos 860:1, bačeno je 15 tona osiromašenog uranijuma, ubijeno više od 2 000 ljudi… Ako se na analizu stave inicijativa o rezoluciji za osudu komunističkih zločina od 1945-2020 godine iz 2024.godine i podaci renomirane istraživačke agencije iz istog perioda, ulazi se u najsnažnije i (ne) moguće kontradiktornosti. Rezolucije iz Strazbura, Brisela i Beča žive na modelima fikcija. Ispada da pod jednom kapom stanuju Brisel i komunizam, iako je Brisel antipod komunizma. Procenti često mogu biti predvorje lažnih psihologija i latentnih psihijatrija. Ako se sve to začini revitalizacijom političko-bezbedonosnih Aladina iz crvenih lampi, onda strah u kostima ledi krv u svakom unutarcrnogorskom istraživanju javnog mnenja. Elektronska peticija je lampion metastatskog karcinoma po imenu strah. Ostalo su grančice nesatrulog boljševičko-neoliberalnog stabla prekrečenog od 1945-2020.godine jednom zauvijek, neotkrivenim tajnama iz mračnih arhiva koji nikako ne daju da budućnost počne. Ta prijetnja se kao gradonosni oblak nadvija čak i nad nerođenima, koji su već sad u opasnosti da budu cilj onima koji svima nama na nevidljiv način kroje sudbinu i određuju domete uspona i društvenog nivoa značajnosti! Ili je ključ možda zatrpan u nepročitanim primjerima naših karakternih osobenosti pernicom kučkog vojvode Marka Miljanova.