„Teroristi“ iz 1997. pravosnažno oslobođeni 2002.

Specijalno tužilaštvo priprema teren da jednom od osumnjičenih za ubijanje civila i policajaca u Crnoj Gori, dodijeli status zaštićenog svjedoka.

Prema informacijama “Vijesti”, on je navodno priznao da je dio grupe koja je planirala da napravi haos u Crnoj Gori, sa konkretnim detaljima i zaduženjima kriminalne organizacije.

Međutim, tužilaštvo je već na slobodu pustilo šest osoba osumnjičenih da su učestvovale u planiranju tororističkih napada i hapšenju premijera Mila Đukanovića.

Bivši šef srpske Žandarmerije Bratislav Dikić i 13 njegovih saboraca zadržani su u pritvoru do 72 sata.

“U prostorijama Specijalnog državnog tužilaštva saslušano je 20 osoba koji su lišeni slobode zbog postojanja osnova sumnje da su izvršili krivična djela – stvaranje kriminalne organizacije u sticaju sa krivičnim djelom terorizam. Nakon saslušanja za 14 osoba je donijeto rješenje o zadržavanju do 72 sata, dok je šest lica pušteno na slobodu”, piše u saopštenju Specijalnog tužilaštva.

Podsjećaju da se osnovano sumnja da je početkom oktobra u Srbiji i Crnoj Gori formirana kriminalna organizacija, s ciljem uticaja na zakonodavnu i izvršnu vlast u Crnoj Gori.

“Sumnja se da je plan organizacije bio da u vrijeme proglašenja rezultata na parlamentarnim izborima, uz upotrebu oružja, napadnu okupljene građane ispred Skupštine i službenike Uprave policije, a da potom zauzmu prostorije Skupštine, s namjerom da proglase izbornu pobjedu određenih političkih partija. Takođe se sumnja da je plan kriminalne organizacije bilo lišavanje slobode premijera Crne Gore”, navodi se u tekstu.

Iz policije i tužilaštva još nijesu saopštili za koju političku partiju su radili uhapšeni srpski državljani.

Nije pronađeno oružje kojim su ta krivična djela trebalo da se izvrše, kao ni državljani Crne Gore povezani sa njima.

Ministar unutrašnjih poslova Goran Danilović kazao je prekjuče da nije zvanično obaviješten o akciji policije i konstatovao da će neko morati javnosti da obrazloži detalje slučaja.

U spisima Specijalnog tužilaštva piše da je Dikić sa dvadeset naoružanih osoba planirao da puca u građane, policajce i uhapsi Đukanovića.

Policajci tragaju za Aleksandrom Sinđelićem.

U dokumentu tužilaštva navodi se da je krimi organizacija Dikića i Sinđelića to namjeravala kako bi uticali na crnogorsku političku, zakonodavnu i izvršnu vlast.

Objašnjava se kako je Sinđelić okupio ekipu i planirao napade: “…I angažovanja drugih lica, koja će u Crnoj Gori, u vrijeme proglašenja rezultata parlamentarnih izbora, uz upotrebu oružja, napasti okupljene građane ispred Skupštine Crne Gore i službenike Uprave policije, te potom zauzeti prostorije Skupštine, proglasiti izbornu pobjedu određenih političkih partija i uhapsiti premijera Mila Đukanovića”.

Navodi se da je Dikić trebalo da komanduje “naoružanim licima prilikom zauzimanja Skupštine i drugih državnih institucija”…

Piše i da se Sinđelić više puta sastajao sa nepoznatim osobama, prenosio im uputstva, davao novac i obezbjeđivao oružje, kako bi oni angažovali druge da ostvare zacrtane planove…

U dokumentu stoji da je svako od članova grupe imao jasne zadatke…

Da pucaju u građane, prema podacima tužilaštva, trebali su: Vladimir Božović (21), Nikola Đorđević (21), Stefan Velimirović (25), maloljetni G. K., Bojan Kovačević (40), Luka Đorđević (18), Aleksandar Čurović (33), Siniša Ćetković (37), Dejan Stanojević (42), Miloš Aćimović (26) i Perica Andrić (39).

Uhapšeni su i Kristina Hristić (39), Branka Milić (61), Milan Dušić (59), Dragan Maksić (40), Srboljub Đorđević (52), Aleksandar Aleksić (42), Nikola Đurić (34) i Ivica Matić (36).

Iste scene i 1997. kada su Srbi došli da “pomognu Bulatoviću”

Gotovo identične scene prekjučerašnjim, odigrale su se par dana uoči drugog kruga predsjedničkih izbora 1997. godine, kada su građani Crne Gore birali između Mila Đukanovića i Momira Bulatovića.

Podgorička policija tada je u hotelu “Ljubović” uhapsila jedanaest osoba iz Beograda i Novog Sada, saopštavajući da su uhapšeni “prema sopstvenom priznanju, došli da pruže pomoć Bulatoviću u izborima za predsjednika Republike”.

Policija je tada saopštila da su državljani Srbije uhapšeni čim su se smjestili u hotel i da je kod nekih pronađeno oružje.

I tada je policajcima pobjegao dio grupe – navodni organizatori Vlado Kovačević zvani Rambo i Petar Divjaković zvani Pera.

“Sva lica imaju kriminalnu prošlost i više puta su osuđivani, a prema njihovim izjavama ili operativnim saznanjima, učestvovali su u paravojnim formacijama na ratištu”, saopštila je policija tada.

Uhapšeni su im navodno ispričali da su “angažovani da pruže pomoć” Bulatoviću u izborima za predsjednika, da im je dat broj mobilnog telefona člana njegovog obezbjeđenja, koga je trebalo da kontaktiraju, ali i da će im oružje stići od jedne kriminalne grupe iz Nikšića.

Navodno, svi uhapšeni bili su članovi “crvenih beretki”, a u policiji su priznali da je njihovo zaduženje bilo da “izazivaju uznemirenje i strah kod građanstva, pritisak na birače.

Tokom televizijskog sučeljavanja Đukanovića i Bulatovića čulo se da trag od uhapšenih vodi do bivšeg ministra unutrašnjih poslova Crne Gore Nikole Pejakovića, tadašnjeg jugoslovenskog ambasadora u Bjelorusiji.

Đukanović je tada, u drugom krugu, pobijedio Bulatovića.

Vrhovni sud je 2002. godine potvrdio oslobađajuću presudu svima koji su tada uhapšeni.

Tada je saopšteno da ništa iz optužnice nije dokazano, osim da su srpski državljani došli u Podgoricu.

Hapšenja i uoči izbora 2006. godine

Prije deceniju, 9. septembra 2006. godine, policija je u Tuzima uhapsila 14 osoba i zaplijenila ogromnu količinu oružja – od dugih i kratkih cijevi do raketnih bacača „zolja“, ručnih bombi i protivtenkovskih mina, optužujući ih da su htjeli da ugroze ustavni poredak i izvrše terorističke napade na području Malesije.

Akcija “Orlov let”realizovana je dan uoči parlamentarnih izbora.

Policija je tada tvrdila da su uhapšeni teroristi planirali da 10. septembra, na dan izbora, i pojedini pripadnici UČK-a uđu na teritoriju Crne Gore i izvrše terorističke akcije u Tuzima i Malesiji. Apelacioni sud u julu 2009. godine potvrdilo je presudu 17-orici uhapšenih u toj akciji, koji su osuđeni na ukupno 49 godina zatvora.