Tjerati ljude da budu hodajuće reklame Evropske Unije nehumano je i bijedno

Piše: Feđa Pavlović

Živimo u zemlji u kojoj su zaštitne maske za lice luksuz – po cijeni od 50 centi po komadu, ljudi štede i po nedjelju dana nose istu masku, porodice sa više djece prokuvavaju korišćene maske, dovijaju se. Taksisti, konobari, kasiri i ostali radnici koji tokom radnog vremena ostvare bliski kontakt sa velikim brojem ljudi nerijetko rizikuju zdravlje zato što im poslodavac ne obezbjeđuje dovoljnu količinu zaštitne opreme i sredstava za dezinfekciju, a skupo im je da iz svoga džepa mjesečno plate 15-20€ dodatnog troška. Šta ćemo, takav nam je standard.

U situaciji u kojoj se nalazimo – drugi na svijetu po broju slučajeva na milion stanovnika! – svaka akcija besplatnog dijeljenja maski, asepsola ili bilo čega što nam može pomoći da suzbijemo širenje zaraze više je nego dobrodošla.

I nije problem da se takva akcija promoviše u medijima, da donatori dobiju reklamu i da im se oda priznanje koje su zaslužili. Ali brendirati zaštitne maske za lice zastavom Evropske Unije i na taj način eksploatisati potražnju za neophodnim artiklom u jeku pandemije koronavirusa – to je odvratno.

Ovdje se ne radi o parku čije se klupe brendiraju logom donatora, nego o nečemu što ljudi treba da nose na licu da bi se zaštitili od bolesti. Ciljna grupa ove humanitarne akcije nije urbana buržoazija koja nosi maske sa grbom Crne Gore, nego sirotinja koja čita jučerašnji “Dan” i koja će, radi te dvije besplatne maske, možda sjutra kupiti “Vijesti”.

Tjerati te ljude da budu hodajuće reklame Evropske Unije nehumano je i bijedno.

Pročitajte JOŠ:

Jurnjava za ,,stranim investitorima“ ili povraćaj ukradenog od domaćih lopova