Vojno-bezbjednosna agencija dodijelila priznanje Darku Trifunoviću

Darku Trifunoviću, samozvanom ekspertu za bezbjednost, koji često komentariše društveno-političke prilike u Crnoj Gori, regionu i svijetu, Vojno-bezbjednosna agencija Srbije je dodijelila zlatnu značku povodom 183 godine njenog postojanja.

Ne ulazeći u razloge zbog kojih je Trifunoviću dodijeljeno ovo priznanje podsjećamo javnost na njegovu ulogu u širenju lažnih vijesti i podvala zbog kojih često stradaju nedužni ljudi, prvenstveno državljani Srbije, poput onih kada je, objašnjavajući tzv. „državni udar“ u Crnoj Gori i druge montirane postupke koje je pokrenuo režim Mila Đukanovića 2016. godine, izmišljao laži na račun određenih političkih struktura u Crnoj Gori i zvanične Rusije do mjere da su se i neki diplomatski predstavnici SAD ograđivali od istih.

Dosadila je Trifunovićeva priča o umiješanosti Rusije u dešavanja u Crnoj Gori i na Balkanu, njenom navodnom hibridnom djelovanju, ulozi medija pod ruskim uticajem u koje redovno svrstava i portal In4S, uticaju SPC i mnogim drugim pitanjima.

Nebulozne izjave poput onih da je SR Jugoslavija 1999. godine pripremala teroristički akt protiv SAD ili one da je Vladimir Putin još u vrijeme službovanja u DR Nemačkoj, kao pripadnik KGB, osmislio i planirao formiranje UČK, ne treba ni pominjati.

Problem predstavlja što pojedine strukture vlasti u državama regiona, u želji da se preporuče centrima moći na Zapadu i deklarišu kao protivnici Rusije u ovom vremenu, Trifunovićeve tvrdnje uzimaju kao relevantne jer je on, uz još nekoliko lica iz Crne Gore, jedini spreman širiti takve laži i besmislice.

I što je najgore, on nije nikakav ekspert za bezbjednost, niti stručnjak za terorizam, niti pak analitičar geopolitike već je on običan lažnjak koji se lažno predstavlja što je i svojevremeno u obraćanju javnosti pojasnio i dekan Fakulteta za bezbjednost u Beogradu.

Trifunović je, prema nezvaničnim informacijama našeg portala, dugogodišnji agent crnogorske tajne službe i njen pouzdan oslonac u bezbjednosnom sektoru Srbije, a postoje indicije da ima i status pripadnika te službe sa svim njenim ovlašćenjima, što bi nadležni u Crnoj Gori trebali utvrditi.

To je važno zbog činjenice da su Trifunovićevi istupi i njegovo ukupno djelovanje usaglašeno sa bezbjednosnom politikom Crne Gore prema Srbiji i nepogrešivi je indikator tih odnosa u smjeru koji se ispoljava iz Podgorice.

Kada je Đukanovićev režim rušio vlast Vojislava Koštunice pa, nakon izvjesnog vremena i vlast Demokratske stranke Borisa Tadića, što se na kraju i desilo, Trifunović je bio na usluzi u nastojanju da se, kroz djelovanje u obavještajno – medijskom mulju, postignu efekti projektovani u tajnoj sferi.
Kada je 2012. godine došlo do promjena, ovaj samozvani ekspert se, opet po nalogu Podgorice, aktivirao da izaziva sukob između Tomislava Nikolića i Aleksandra Vučića i to nepogrešivo po pravilima subverzivnog djelovanja – držao stranu slabijem (Nikolić) a završnicu sukoba dočekao sa jačim, odnosno pobjednikom.

Podsjećamo na njegove tadašnje istupe u kojima je jako kritikovao politiku Vlade Srbije, pri čemu se posebno obrušavao na Ivicu Kojića, bliskog saradnika Aleksandra Vučića.
Trifunoviću to ništa ne smeta da se danas drži uz skute najbližih saradnika predsjednika Srbije.

Ako se naprijed navedene informacije pokažu tačnim i potvrde da se čelnicima sistema bezbjednosti nameću strane agenture do mjere da ih oni prihvataju kao svoje, iskustvo nalaže da budnost u državi treba podići na znatno veći nivo.

O tome najbolje govori iskustvo iz bliže prošlosti, kada su, nakon političkih promjena 2000. godine, pojedina lica iz kriminalnog miljea sa legitimacijama i ovlašćenjima SDB Crne Gore uspjela doći u kontakt sa jednim uticajnim generalom u Beogradu, nakon čega je stvorena klima u kojoj je bilo sve moguće i sve dozvoljeno.

Epilog je poznat.