(VIDEO) Cetinje se plaši mitropolita
1 min read
SUVERENISTA Veljko Milatović/Foto - dokumentacija "Novosti"
Tekst mitropolita Danila Dajkovića, „Njegošu nije potreban mauzolej“, objavljen u listu „Pravoslavlje“ u martu 1969. godine, izazivao je paniku u redovima crnogorske republičke vlasti
Dan posle vanrednog zasedanja Svetog arhijerejskog sabora, 13. marta 1969. godine, novine Srpske patrijaršije „Pravoslavlje“ objavile su stav ovog tela o kapeli na Lovćenu i u istom broju štampale tekst mitropolita Danila „Njegošu nije potreban mauzolej“. U tom članku čitamo i ove redove:
„Pobornici rušenja posvećene Njegoševe crkve i mjesto nje postavljanja mauzoleja, ne vide da se oni time ne svete samo onima koji se tome protive, već se svete velikom Njegošu i njegov amanet omalovažavaju i potčinjavaju željama i nastojanjima onoga koji hoće sebe izravnati s Njegošem ili se čak staviti iznad njega. Pitamo se i nije nam jasno kako `pobornici mauzoleja` ne mogu uvidjeti, kad bi Srpska pravoslavna crkva dozvolila da se sruši lovćenska crkva i umjesto nje postavi mauzolej poganski, da bi mauzolej progutao Njegoša i njegovu veličinu, jer bi većina posjetilaca prije pitala ko je izradio mauzolej nego gdje je njegov grob“, napisao je mitropolit Danilo i izneo tvrdnju da „nikakve razlike u spoljnom izgledu nema između stare i nove kapele, osim što je nova ljepša, čvršća i sigurnije ograđena i od lovćenskih gromova osiguranija“.
„Ako neko želi podizati mauzolej, neka to uradi na drugom mjestu, makar i na Lovćenu (ima dovoljno mjesta), ali crkva, sarkofag sa kostima i put do crkve neka ostanu slobodni i kako su sada“, jedan je od zaključaka mitropolita, koji je javno progovorio ne samo kao „predstavnik crkve u Crnoj Gori“ nego i kao „nasljednik crnogorskih mitropolita“.
Vlastima su iz teksta mitropolita Danila izgleda najviše zasmetala dva stava.
Prvi stav: „Poznata je stvar da su se uvijek mauzoleji podizali za: careve, kraljeve, predsednike republika i druge svjetovne ličnosti. Crkve-kapele i manastiri za: patrijarhe, mitropolite, episkope, i druge visoke crkvene ličnosti.“
Drugi stav: „Šta je bio Njegoš? On je bio prvo mitropolit (vladika – arhijerej, episkop), jer je to bio uslov da bude vladar Crne Gore, a ova dva zvanja i položaja dala su mu mogućnost da svoj talenat razvije i usavrši i postane pjesnik, filozof, i genije. Da ovoga nije bilo, ostao bi kao mnogi njegovi srodnici, plemenici i Crnogorci, pametan seljak i ništa drugo…“
Osmotreno iz ugla vlasti, pogotovo je bila porazna jedna ilustracija koju u svom tekstu iznosi mitropolit Danilo:
„Da bi stvar bila jasnija, moramo napomenuti jedan slučaj iz Beograda. Jula 1944. godine jednog jutra osvanule su velike plakate po uglovima beogradskih ulica sa likom i natpisima na kojima je Hitlerova i Gebelsova lažna propaganda naslikala srušenu lovćensku kapelu i ispod nje krupnim i masnim slovima tekst: ‘Oskrnavljen je Njegošev grob. Komunisti su razorili kapelu na Lovćenu, gdje su bile smještene kosti Petra Petrovića Njegoša. Najveća svetinja srpska i kulturnog čovječanstva nije bila pošteđena od boljševičke tiranije’. Pored ovog, na plakati je bio i Njegošev lik i jedna raskupusana knjiga, a pored nje: ‘Petar II Njegoš – Gorski vijenac’.
Ne daj Bože, da se Gebelsova propaganda ostvari u slobodnoj, demokratskoj i narodnoj republici Jugoslaviji, poslije 25 godina od oslobođenja od svih onih koji su mislili i svim silama radili, da unište i Jugoslaviju i jugoslovenski narod“, poentirao je mitropolit Danilo.
U redovima vlasti zazvonilo je na uzbunu. Reakcije su naročito snažne bile na Cetinju, gde se prvo oglasila Skupština opštine, na sednici održanoj 17. marta, pošto je saopštenje Svetog arhijerejskog sabora „izazvalo u Cetinju veliko ogorčenje“. Odbornici su se „prosto grabili za reč da izađu na govornicu i da oštro protestuju“, pošto „Njegoš nije samo vladika nego i državnik, a iznad svega genijalni pesnik i niko nikoga ne može sprečiti da mu se oda dužno priznanje“.
Odbornici su zastupali stav da, pošto je „Njegoš potekao iz naroda, pravo je naroda da mu se oduži na najbolji način“, zbog čega „mitropolit cetinjski ima svojih poslova a ne da se meša u naša samoupravna prava“. Čuo se i glas koji traži „da mitropolit cetinjski podnese ostavku, a ukoliko se ne sprovede odluka o podizanju Njegoševog mauzoleja, odbornici će podneti ostavke“.
„Skupština opštine Cetinje ne osporava pravo bilo kome da izražava mišljenje o opravdanosti njene odluke oko podizanja mauzoleja, ali ne dozvoljava nikome pa ni Srpskoj pravoslavnoj crkvi, da se meša u njena Ustavom zagarantovana samoupravna prava. Odluka Skupštine opštine Cetinje o podizanju Njegoševog mauzoleja je neopoziva – prihvaćeno je jednoglasno na ovom zasedanju“, prenela je štampa.
Istog dana, 17. marta 1969. godine, organizovane su demonstracije cetinjskih gimnazijalaca u Njegoševoj ulici ispred Cetinjskog manastira. Predsednik opštinskog sindikalnog veća zatražio je sazivanje vanrednog plenuma ovog tela i najavio da će neka preduzeća organizovati takozvane radne demonstracije, što je značilo da će „produžiti radno vreme za jedan čas“.
Republička komisija za verska pitanja SR Crne Gore, pošto je „sa dužnom pažnjom razmotrila patrijarhovo pismo i nakon konsultovanja sa republičkim rukovodstvom“, odgovorila je Sinodu 24. marta 1969. godine.
„Komisija ne može sporiti, a to i ne želi“, navodi se u odgovoru, „pravo Svetog arhijerejskog sinoda da iznese mišljenje o podizanju Njegoševog mauzoleja na Lovćenu. Komisija, međutim, iz načelnih razloga ne može prihvatiti način na koji je Sveti sinod iznio svoj stav pošto je svojim ultimativnim zahtjevom pokušao predstaviti Srpsku pravoslavnu crkvu odlučujućim arbitrom u pitanju podizanja Njegoševog mauzoleja na Lovćenu. U stvari, Komisija ne može preći preko činjenice da je Sveti arhijerejski sinod načinom svoga reagovanja na odluku Skupštine opštine Cetinje, izvršio pokušaj praktičnog miješanja u samoupravna prava društveno-političkih zajednica…
Komisija ne samo što ne može prihvatiti način na koji je ova stvar pokrenuta od strane Svetog arhijerejskog sinoda, već smatra krajnje nedopustivim da se podizanje mauzoleja Njegošu upoređuje sa vandalizmom austrougarskih okupatora i najoštrije protestuje zbog insinuacija kojima se izjednačava odnos naše socijalističke zajednice prema velikom kulturnom nasljeđu naših naroda sa postupkom neprijatelja ove zemlje koji je nastojao da uništi i oskrnavi to nasljeđe.“
„Zato Sveti sinod snosi punu odgovornost za štetne posljedice koje su nastale i koje mogu nastati u odnosima Srpska pravoslavna crkva – država“, poručio je u svom dopisu Velizar Perunović, predsednik crnogorske Komisije za verska pitanja.
Ovo pismo je upućeno i saveznoj komisiji, a njen predsednik Milo Jovićević je 27. marta 1969. godine obavestio Sinod o sledećem: „Napominjemo da je i Savezna komisija za verska pitanja sa najvećom pažnjom razmotrila pomenuto pitanje, pa je stala na stanovište da u potpunosti odobrava stav nadležnih organa u SR Crnoj Gori.“
Mitropolit kod Velja Milanovića
Mitropolita Danila, na njegov zahtev, 26. marta 1969. godine primio je predsednik Skupštine Crne Gore Veljko Milatović. Taj razgovor je potrajao jedan sat, a istog dana mitropolita je primio i predsednik republičke Komisije za verska pitanja Velizar Perunović. Tokom ovih razgovora vođene su zabeleške, a celokupna građa se čuva u Arhivu Srbije.
Izvor: novosti.rs
Pročitajte još:
Da ostane za istoriju i nauk narednim generacijama sjećanje na prve antihrišćanske, antisrpske i boljševičke demonstracije u Cg nakon II svjetskog rata.
A Bog ko Bog, samo ćuti i gleda…..
Vladika se borio, ali je bio sam. Nije bilo nas.
To je tako kad narod se otudi od Boga i sv.Bozje Crkve sta je mogao siromah Mitropolit sam ne samo da nije bio narod uz Mitropolita nego je njegov narod podigao bunu i demonszracije protiv njega a on se junacki borio protiv satanizma dusa mu carovala u carstvo Bozje to je mucenik i pacenik koga Gospod neka nagradi u carstvu svome za vldicine mukotrpne trude.Slamka jedna medu viho vihorove sirak tuzni bez nide nikoga do iznad sebe Boga zivoga koji je sacuvao starog Mitropolita Danila da ga udbasi ne izmice i likvidiraju jer to je njima bio omiljeni posao da muce i likvidiraju protivnike njihovog satanistickog sistema kojeg su oni bili vatreni izvrsitelji egzikucija.Nego utjeha je na kraju sto ce svemocni Bog poslije bioloske smrti svakome uzvratiti po djelima.
U tom periodu slučajno ili ne, paralelno sa borbom za očuvanje crkve na Lovćenu sa jedne, i za njeno rušenje sa druge strane, započeto je i pitanje samostalnosti pravoslavne crkve u Makedoniji kao i davanje autonomije pokrajini Kosovo i Metohija koja je Ustavom iz 1974. godine dobila status skoro kao republika. Zvuči nelogično da je priča o uklanjanju crkve sa Lovćena započeta još 1951.godine, u periodu od skoro 6 godina nakon rata, kada je trebalo graditi puteve i skole u ratom razrusenoj zemlji.
Ali satanistima su bile sporedne stvari kada ce puteve i ostale izgradnje obnoviti njima je odgovaralo da odugovlace sa svakim napretkom da bi sto duze upregli nard i narodne akcije te su pod moranjem morali besplatno da deru u svakom fizickom poslu u ime broza i satanskog jedinstva i tako ljude drzali u surovoj sprezi ko se protivijo taj je bez molosti oznacen kao izdajnik i tajno a nekada i javno likvidiran jer njima satanskom brozu i njegovom satsnskom sistemu je glavni zadatak bio od vatikana da unisti srpsku crkvu i pravoslavni narod srpski i dobio instrukcije da napravi rascjep sa takozvom makedonskom crkvom i pokusaj i ucjena u Crnoj Gori isti mrtod stiga je i danas u Crnoj gori taj satanski posao na djelu jer brozov sistem je tek sada pao zvanicno u Gori Crnoj posle punih 80g pakla slava sve mogucem Bogu.A nasi neprijatelji vjekovni sa zapada na celu sa vatikanom zadovoljno trljaju ruke jer su uspjeli u ogromnoj mjeri da unoste pravoslavni narod srpski i napravili nam razdore i duhovno i fizicki a sve su to uspjeli sto su nasli veliki broj izdsjnika iz naseg naroda za polzaj i finssije mliko ih srpsko razguvalo.
Dragi moji, ni je moglo pisati „Petar ( duplo cirilicni veliko I) Njegos“. Velike plakate se ne postavljaju po „uglovima“ ulica vec na COSKOVIMA ili Raskrsnicama. Uglovr dobijate kada prevedete sa English Koristeci Google. Zaista pocinjem da razmisljam ko stoji iza tekstova : od IN$S
Ako NI JE moglo pisat ugao KA KO je trebalo? Po tebi je ocigledno trebalo po turski cosak. Anonimusu prvo nauci gramatiku pa onda dodji ovdje da komenratises.
Od kad napravise mauzolej i Cetinje pocelo da propada, grad muzeja iz kojeg svi bjeze. I jos se nisu opametili no im je drugi kriv
Sa ocem Petrom Dajkovićem kroz Crnu Goru 70-tih
http://arhiva.svetigora.com/node/21452
Odbornici su zastupali stav da, pošto je „Njegoš potekao iz naroda, pravo je naroda da mu se oduži na najbolji način“, zbog čega „mitropolit cetinjski ima svojih poslova a ne da se meša u naša samoupravna prava“. Čuo se i glas koji traži „da mitropolit cetinjski podnese ostavku, a ukoliko se ne sprovede odluka o podizanju Njegoševog mauzoleja, odbornici će podneti ostavke“.
Danas kada se neki od vladika oglasi i ne slaze se s politikom oko Kosova i Metohije potpuno jednako reaguju politicari ,neka svuce mantiju,neka udje u politiku,a koliko je vremna od tada proslo 50 godina,a i isti rukovode samo perfidnije i bezobraznije,tada je Mitropolit moga reci bar u listu Parvoslavlje ,danas se ni toliko ne kaze nego rijeci interpretiraju trecerazredni politicari i ulicni lajavci pa se iza toga donosi zakljucak.Kapelu su branili sve ugledne licnosti i u zemlji i u inostranstvi a o svemu drugome i rusenju su odlicivali komunisti iz Crne Gore,jer oni su bili za i imali u svemu odlicujucu rijec,jer nije lako kada coban hoce da bude vladar i gospodra,ako je i koji bio protiv javno to nije izrekoa ,nego se povukao iz odborra kao sto je Blazo Jovanovic.
Danas ili do juce je stanje bilo takvo da od rusenja se doslo do oduzimanje i skoro da su bili uspjeli ali Mitroplit i narod nijesu dali,ko je kako branio i KAPELU i Mitropliju ostalo je zapisanoma ko je napadao tada napada i danas vidi se i to,tako ce biti i sa Kosovom i Metohijiom,nece se moci reci nijesam ja to radio ili nijesam to potpisao.Tesko je da mozemo vise lagati,jer sve je zapisaono ikao pojedini govre kao da se ne zna ko je sta rekao,ali danas je bar narod informisan.Cenzure ima ali istina dopre do naroda.
http://arhiva.svetigora.com/node/12860
http://arhiva.svetigora.com/node/13840
http://arhiva.svetigora.com/node/1820
Crkva Sv. Petra Cetinjskog na Prčnju.
Jedan turski paša kada je rušeći i paleći srpska sela ušao u Đurđeve Stupove uzviknuo je prestravljen: „ Ovdje je zaista Bog!“
Sa druge strane veliki Njegoš je zapisao „Ne bojim se od vražjega kota, neka ga je ka na gori lista, no se bojim od zla domaćega“.
Imade se Njegoš rašta i bojati.
Na Petrovdan 12. jula 1972. godine od strane komunističkih vlasti, srušena je Crkva Sv. Petra Cetinjskog na Lovćenu, zavjetna Njegoševa kapela. Srušili su je ne tuđi nego crnogorski sinovi. Srušili su ono za šta su se borili njihovi preci. Žarko su želeli da unište svoju prošlost, jer je to najsigurniji put ka neimanju budućnosti. Tako su ih prijatelji naučili. Smjestiše đeca svoga vladiku Rada u kako bi to rekao Meša Selimović“ Faraonsku grobnicu“, koju je projektovao a ko bi drugi do Ivan Meštrović.
I šta je nakon toga bilo?
Nakon toga je blagodareći Bogu na inicijativu kotorskog paroha današnjeg Arhijerejskog namesnika Bokokotorskog protojereja- stavrofora Momčila Krivokapića i uz pomoć njegovog starijeg brata Sava Krivokapića,arhitekte počela da se gradi Crkva Sv. Petra Cetinjskog u Prčnju, po ugledu na Njegoševu kapelu. Slušamo priču o Crkvi Sv. Petra Cetinjskog na Prčnju. Naravno, u to vrijeme nimalo lak poduhvat. No malo, po malo gradnja je odmicala.
1. avgusta 1982. godine na desetogodišnjicu rušenja kapele na Lovćenu osveštana je Crkva Sv. Petra Cetinjskog na Prčnju.
Nakon završenih spoljnih grubih radova, polako se sređuje i unutrašnjost crkve. Zaborav je velika nesreća koja uvek preti da prašinom nekih prizemnih ili svakodnevnih dešavanja zatrpa kako svetle tako i sramne trenutke naše bogate istorije. Crkva Sv. Petra Cetinjskog u Prčnju je upravo nepobedivi svedok istorije i podsetnik na Njegošev zavet.Da se ne zaboravi!
https://arhiva.svetigora.com/node/8157
Odvratni MRZOVOLJNI tip.
Je li ovaj Milatović oladio Krsta Zrnovoga, po naređenju Jova Kape? Nije mi jasno kad ove novokomitetlije kliču Krstu i Jovu, zašto ne kliču i Veljku?
Ma 100%, usrali se u gaće od saopštenja.. Veliki vjernici nijesu znali ni kad im je Božić a ne Jovan dan. Bilo bi dobro da ne pređe žutu liniju.
Ovo ste pogrešno protumačili. Odnosi se na ove tzv. vjernike što barjače. Crnogirci nisu vjernici ni fundamentalisti.
Čemu priča?!?
I Njegoš i Amfilohije su nas zavetovali kapelom.
Tačka.
Nikoga činjenicom danas nećete ubediti, morate „sendvičima“ i to što većim.
Takvi ispunjavaju naređenja, ne Zavet.
Koliko su nam samo zla nanijeli nasi komunisti-Titovi podanici a sve zarad svojih ličnih karijera ! ? Podanicki su se dodvoravali i ugadjaki volji svojeg tadasnjeg vodje ne razmisljajuci ni trenutka o interesu i sudbini a i tradiciji naroda kojem su pripadali! Na koga vas to podsjeca?