(VIDEO) IN4S OTKRIVA: Uloga tužiteljke Nataše Krivokapić i VJT u Beogradu u slučaju pukovnika Aleksića

Ime tužiteljke Nataše Krivokapić, bivše šefice Višeg javnog tužilaštva u Beogradu se, pored nepostupanja i zloupotreba u pojediniim krupnim aferama i slučajevima u Republici Srbiji, što tvrdi dio stručne i laičke javnosti,npominje i u poznatom predmetu pukovnika Radovana Aleksića, državljanina Srbije, kome je 2016. godine u Podgorici, od strane lica iz državnog vrha i rukovodstva službi bezbjednosti Crne Gore, podmetnuta optužba da je pokušao da ubije policijskog službenika Predraga Šukovića, zbog čega je pet godina vođena besmislena istraga da bi na kraju postupak bio obustavljen i bez suđenja.

Kao što je i sam Radovan Aleksić javno saopštio, pored nesporno glavne uloge državnih institucija Crne Gore, dio odgovornosti za ovu primitivnu farsu snose neki državni organi i pojedinci u Republici Srbiji, koji su aktivno učestvovali u njoj i značajno doprinosili teškoj situaciji u kojoj se našao njihov državljanin iako su svi znali da se on u momentu izvršenja krivičnog djela nalazio u Beogradu i to u jednom vojnom objektu.

To se prije svega odnosi na Natašu Krivokapić i njeno tužilaštvo koja je, zajedno sa tužilaštvom u Podgorici na čijem čelu je bila Vesna Jovićević, vršila opstrukciju, ignorisala zahtjeve odbrane, odbijala potvrđivanje Aleksićevog alibija punih pet godina, da bi na kraju ignorisala i ključni prigovor Aleksićevog branioca dostavljenog preko Ambasade Srbije u Crnoj Gori, a koji se odnosi na prihvatanje krivotvorenog nalaza jednog vještačenja odbačenog čak i od strane Višeg suda u Podgorici.

Da bi opravdali pokretanje i dugo vođenje tog besmislenog postupka, crnogorski istražni organi se posle svega, kroz izjašnjenje tužioca Željka Tomkovića, pozivaju na nepostupanje tužilaštva Nataše Krivokapić i njeno izbjegavanje potvrđivanja alibija ističući da je u pitanju „veoma kompleksan slučaj vođen u specificnim okolnostima“, pri čemu nikako da objasne šta pod tim podrazumijevaju.

Po saznanjima IN4S od izvora bliskog odbrani, pukovnik Aleksić je uspio dokumentovati dio tih zakulisnih radnji, ali je ostalo nejasno da li je to bio lični hir Krivokapićeve ili je pak ona samo postupala po nečijem nalogu, kao što je ostao nejasan i cilj ovakvog odnosa nadležnih u Srbiji prema njihovom državljaninu za razliku od onih u Crnoj Gori koji su tačno znali šta hoće.
U poslednje vrijeme se sve češće čuje da Aleksić, pored tužbe protiv države za slučaj Šuković podnosi i nove tužbe protiv pravnih i fizičkih lica u Crnoj Gori, ali i navodno tužbe protiv odgovornih u Republici Srbiji, saznajemo od izvora bliskih odbrani.

Da li je to istina ili su u pitanju spekulacije, ostaje da se vidi.
Jedno je potpuno jasno – dešavanja oko Radovana Aleksića najbolje govore da postoje kriminalizovani djelovi državnog sistema, kako u Srbiji tako i Crnoj Gori, koji međusobno dobro sarađuju i to sve na štetu građana u obje države.