(VIDEO) Ustoličen patrijarh: Njegova svetost Porfirije uveden u tron patrijarha
Patrijarh Porfirije svečano je ustoličen danas u Sabornoj crkvi u Beogradu. Patrijarh drži pristupnu besedu. Sledeći Sabor trebalo bi da bude održan u maju, kada će biti popunjena upražnjena mesta u eparhijama.
Liturgiji u Sabornoj crkvi, koja je deo ceremonije ustoličenja, prisustvovali su predsednik Srbije Aleksandar Vučić, predsednica RS Željka Cvijanović i srpski član predsedništva BiH Milorad Dodik, a planirano je i da se predsednik Vučić sa novim patrijarhom SPC sastane nakon ustoličenja.
Ustoličenju patrijarha Porfirija prisustvuju beogradski muftija Mustafa Jusufspahić, nadbiskup Stanislav Hočevar, ministri u Vladi Srbije Maja Popović, Maja Gojković, Darija Kisić Tepavčević.
Liturgiji prisustvuju i ambasador Srbije u Crnoj Gori, koji je proglašen ““personom non grata““ u toj zemlji, Vladimir Božović, direktor Uprave za saradnju sa crkvama i verskim zajednicama Vladimir Roganović, direktor Kancelarije za Kosovo i Metohiju Petar Petković, princ Filip i princeza Danica Karađorđević i istaknute javne ličnosti.
Patrijarh Porfirije u Sabornu crkvu došao je iz Patrijaršije, a prošao je kroz špalir koji su formirali učenici Bogoslovije u Beogradu u pratnji episkopa SPC i ipođakona Dejana Nakića i Vladimira Jelića.Ispred Saborne crkve prisutni su vernici, kao i veliki broj medijskih ekipa.
Očekuje se da će Liturgija i čin svečanog ustoličenja patrijarha Porfirija trajati oko tri sata, a nakon ustoličenja novi patrijarh će održati besedu.
O datumu svečanog uvođenja u tron patrijarha srpskih u Pećkoj patrijaršiji, istorijskom sedištu poglavara Srpske pravoslavne crkve, javnost će biti naknadno obaveštena, objavljeno je na sajtu SPC.
Mitropolit Porfirije izabran je u četvrtak za 46. patrijarha srpskog, a 57. poglavara SPC, jer je pre prvog patrijarha bilo 11 arhiepiskopa koji su bili poglavari.
Devedesetogodišnji monah Matej iz manastira Sisojevac izvukao je kovertu sa imenom novog patrijarha iz knjige Svetih jevanđelja, u kom su se nalazile koverte sa imenima trojice kandidata koji su imali najviše glasova.
Osim mitropolita Porfirija, u najužem apostolskom žrebu bili su i episkop bački Irinej i episkop banjalučki Jefrem.
Novi patrijarh srpski izabran je na Saboru SPC u kripti Hrama Svetog Save.
To je prvi put da je Sabor održan na nekoj lokaciji van Patrijaršije, a Hram Svetog Save je izabran zbog pandemije i pogodnijih uslova koji postoje u ovom velikom prostoru da bi se sprovele mere zaštite.
Vladiku Fotija poslati u prvi razred osnovne škole, da ga veroučitelj nauči kako da se pravilno prekrsti.
NEKA NAM JE SA SREĆOM I PATRIJARHU I NARODU!AMIN!NOVI PATRIJARH VELIKI DUHOVNIK I SVETSKI ČOVEK!
i, naravno, naš Sveti otac SAVA i vladika NIKOLAJ u svojim propovjedima i spisima nikada o Spasitelju našem nijesu govorili tuđinskim, „jelinskom mudrošću zatamnjenim“ i slovenstvu nerazumljivim riječima,odnosno kada bi ih kao pozajmljenice i koristili,uvijek bi ih podrobno objasnili srpskom riječju. Ni kod jednog našeg srednjovjekovnog pisca ne može se sresti danas od naših grkomana široko „rabljena“ tuđica – „Logos“.Od vremena Duhom Svetim nadahnute Svete Solunske Braće grčki Logos je za sve krštene pravoslavne Slovene postao – Slovo, i ostalo bi to tako, da se bečki jezuita Kopitar, sa neobrazovanim i Pravoslavljem gotovo neprosvećenim desakralizatorom najdublje ocrkvenjenog dotadašnjeg učenog srpskog jezika, Vukom Karadžićem, i u novije vrijeme naši neofanarioti,oni koji se „rađaju kao Srbi a umiru kao Grci“, po riječima samog njihovog prvog poglavara, nijesu postarali da u neobjašnjivoj mržnji i nepoštovanju svetoduhovskog autoriteta Prvoučitelja naših, u jednom besumnje antićirilometodijevskom i antisvetosavskom jezičkom porivu, najdublju srpsku riječ „slovo“ ne zamijene tuđicom „logos“, koja je danas u svojim značenjima razumljiva i draga isključivo visokoobrazovanim bogoslovima,da ne rečem teolozima bogologosarima i filozofima „ovoga svijeta“
A možda pominju logos samo zbog toga što ima veće i dublje značenje od naše riječi slovo.
Nijedan učenik nije veći i pametniji od učitelja svojih, po riječi Hristovoj, a pogotovo kad su mu učitelji Ravnoapostoli, u ovom slučaju srpski i sveslovenski. Nijesu ni najučeniji teolozi sa naših i tuđih katedri veći i pametniji od Svetih Sedmočislenika i Svetog Save Ravnoapostolnih, ma koliko umišljali da jesu, i to toliko da mogu ispravljati njihovo apostolsko, svetoduhovsko djelo u jednoj tako važnoj stvari.
Sveti ĆIRILO I METODIJE i njihovi Sveti Učenici i, naravno, naš Sveti otac SAVA i vladika NIKOLAJ u svojim propovjedima i spisima nikada o Spasitelju našem nijesu govorili tuđinskim, „jelinskom mudrošću zatamnjenim“ i slovenstvu nerazumljivim riječima,odnosno kada bi ih kao pozajmljenice i koristili,uvijek bi ih podrobno objasnili srpskom riječju. Ni kod jednog našeg srednjovjekovnog pisca ne može se sresti danas od naših grkomana široko „rabljena“ tuđica – „Logos“.Od vremena Duhom Svetim nadahnute Svete Solunske Braće grčki Logos je za sve krštene pravoslavne Slovene postao – Slovo, i ostalo bi to tako, da se bečki jezuita Kopitar, sa neobrazovanim i Pravoslavljem gotovo neprosvećenim desakralizatorom najdublje ocrkvenjenog dotadašnjeg učenog srpskog jezika, Vukom Karadžićem, i u novije vrijeme naši neofanarioti,oni koji se „rađaju kao Srbi a umiru kao Grci“, po riječima samog njihovog prvog poglavara, nijesu postarali da u neobjašnjivoj mržnji i nepoštovanju svetoduhovskog autoriteta Prvoučitelja naših, u jednom besumnje antićirilometodijevskom i antisvetosavskom jezičkom porivu, najdublju srpsku riječ „slovo“ ne zamijene tuđicom „logos“, koja je danas u svojim značenjima razumljiva i draga isključivo visokoobrazovanim bogoslovima,da ne rečem teolozima bogologosarima i filozofima „ovoga svijeta“
Sa srecom
E, vidiš, „u početku bješe LOGOS“,
CRKVA, Saborna Crkva, Svetoga nam Save,
, hram (…kulture, sporta, religijsko (ne)određeno (ne)korektno)
Ima sve svoje, vr(ij)eme i način. I razlog. Da bude i da ne budNe.
„po srcu“ je našem, vazda
(Trijumvirat je, opet, posebna kategorija)
#
