,,Vjesnik“ 1915: Lovćen je sveta planina i kandilo srpske slobode, napad na njega je udar nožem u srpsko srce
Njegoševa kapela na Lovćenu
Lovćen, sveta planina, nikad pretuljeno kandilo pred likom znamenja srpske slobode, od onomad se od ubojne vreve u temeljima trese. Kupa se u junačkoj krvi svojih divnih i dičnih branioca. Napad na njega je udar noža u naše srce, u naše biće, objavio je cetinjski list ,,Vjesnik“ 1915. godine, nakom prvih udara Austrougara na lovćenske položaje našeg naroda.
Lovćen je, kako je napisao ,,Vjesnik“, najljepši ukras Crne Gore i najizdignutiji svjetionik u mračnim vjekovima balkanskog ropstva i da je ta sveta srpska planina sada napadnuta i u najvećoj opasnosti.
– Sada je najžešćom, nadbjesomučnijom silom napadnut. Napad na njega je udar noža u naše srce, u naše biće, upozorio je stari politički list
Sa Cetinja je poručeno da je lovćensko podnožje poslednji bastion srpske slobode i da će svaki Srbin na svojoj svetoj planini ako treba i da pogine za slobodu, ime i čast Crne Gore.
– Odasvuda pritisnuti od daleko nadmoćnijeg neprijatelja, koji je nagnao ostatke srpske nezavisnosti pod vrhove crnogorskih planina, svi smo se fizičkim otporom i uzdanjem duha pribili uz, svakojem Srbinu i Slavjaninu, dragi i sveti Lovćen, da na njemu izginemo za slobodu, ime i čast Crne Gore, zaključeno je u tekstu koji je objavljen u decembru 1915. godine.
Pročitajte još:
Postaviti kapelu tamo gde je Njegoševa želja, oni okoćeni iz komunističkog leša, ako se bune, udarati po glavi dok se ne dozovu pameti i pogledaju rodoslov.
Na stotine ovakvijeh tekstova i izjava najznacajnijih i najumnijih ljudi u ondasnjoj Knjazevini i Kraljevini Crnoj Gori vodjesmo i procitasmo ali ne iz druge ruke i prepricanih no iz originalne dokumentacije i stampe toga doba. I zanimljivo da se svaki bio on izrecen ili napisan svodi na jedno te isto a to je: Srpstvo Crnogoraca. Kad se sve to iscita shvati se da su ondasnji nasi pradjedovi bili i veci Srbi i vise srbovali no i sto su to cinjeli oni u Srbiju. Pa mi kad sve to procitam i saznam, poslije svega toga budu smijesne ove novokomponovane komite i montenegrini kad poslije svih tih dokaza tvrde da mi Crnogorci sa Srbima nemamo nikakove veze i da su nas vazda kroz istoriju Srbi okupirali i ubijali. Ako bi bilo tako ka sto kazu ove danasnje novoustase, onda bi to bio jedinstven slucaj u svijetu da zrtva proslavlja i uzdize svoje ubice i okupatore svoje drzave i naroda i posvjecuje im najljepse stihove i misli svoijeh najumnijih i najmudrijih glava, na celu sa Njegosem. A sto je najstrasnije brane nas od nas samih, nasih djedova i od nase istorije, upravo nasa braca, kojima je uzor Ante Pavelic i Tompson.
Srpski Olimp ili Srpska Sveta Gora na cijem vrhu ne smije biti paganski hram. Kad se vrati izvorna kapela Petrovica vratice se i dio pameti dijelu Crnogorskog naroda i Cetinjanima koji im sad ocigledno nedostaje
Ne postoji „crnogorski“ narod, kao sto ne postoje „krajiski“, „vojvodjanski“ „sumadijski“ narodi, no imamo samo Srbe iz Srbije, Srbe iz Bosanske Krajine, Srbe iz Posavine, Srbe iz Hercegovine, Srbe iz Vojvodine, Srbe iz Krajine, Srbe iz Crne Gore.
Dokle god se koristi sufiks „crnogorac“, srpski narod nece ikad imati buducnost u CG, ne posle svega sto se desilo zadnje tri decenije.
Mojih su poreklom iz geografske teritorije koja se trenutno naziva pod imenom „Crna Gora“, ali sam ja „Srbin“, nikakav izmisljeni „crnogorac“. Znam mozda je previse radikalno, ali vreme je izbaciti taj termin i ostaviti ga ustasama i konvertitima, ono sto je nekada Crna Gora predstavljala, a to je ponos srpskog naroda, to vise ne postoji i nikada se nece ponoviti, na zalost. Sto brze se vracamo svojim korenima, sto bolje za nas i nas spas srpskog naroda bilo gde da se nalaze na Balkanu.
Na zalost danas, na politickom smislu zamka je nasih neprijatelja da sebe smatramo kao „Crnogorci“ ili „Vojvodjani“, jel tako bi stvorili nove vestacka odvratne nacije bez buducnost i persperktive.