Zahvaljujući ovom čovjeku Matica srpska posjeduje najstarije i najvrijednije knjige iz 13. vijeka

Samo to što je otkupljivao i čuvao stare i vredne knjige moglo bi da svrsta Aleksandra Sandića među značajne čuvare srpske kulture. Matica srpska je nakon Sandićeve smrti otkupila ta dela, a danas su to i najstarije i najvrednije knjige koje se čuvaju u Biblioteci ove ustanove. 

„Sa njegovom bibliotekom su stigle i 22 rukopisne knjige i 10 štampanih srbulja od kojih je i najstarija knjiga koju biblioteka poseduje, matičin Apostol iz 13. veka pisan na pergamentu“, navodi Aleksandra Drapšin iz Odeljenja stara i retka knjiga i legati Biblioteke Matice srpske.

Sandić se bavio književnošću, novinarstvom, bio profesor srpskog, nemačkog i staroslovenskog jezika. Radio je sedam godina za Vuka Karadžića, zalagao se za korišćenje narodnog srpskog jezika. Preveo je prvi udžbenik antičke istorije. Autor je jedne od verzija himne Svetom Savi iz 1859. godine.

„Znamo ga i kao prevodioca Geteovog Egmonta. Kao prevodioca Kalderonog dela Život je san. Kao urednika brojnih listova i časopisa, od kojih su neki bili i zabranjivani kad je u Beču izdavao časopis Ost und vest“, naglašava Gordana Đilas, rukovodilac Odeljenja čuvanje i korišćenje publikacija Biblioteke Matice srpske.

Rodna kuća u Zrenjaninu, nažalost, propada iako je pod zaštitom države. Obiđu je jednom godišnje komšije iz ulice.

„Ta kuća je sagrađena 1790. godine od nabijene zemlje i pokrivena trskom. Ona je najstarija kuća i ne postoje više takve kuće u Zrenjaninu i okolini“, objašnjava Srboljub Ćetković Jovanović, predstavnik Udruženja komšija.

Poslednjih pet godina života Sandić je proveo u samoći. Umro je 15. aprila 1908. godine u Novom Sadu u 72. godini i sahranjen je na Almaškom groblju, a grobno mesto je pod zaštitom Zavoda za spomenike. 

Izvor: RTS