Žičari je mjesto u turističkom, a ne rudarskom centru; Šarović: UNESKO je Žabljak brendirao na svjetsku pozornicu turističkih dobara

Novi izvještaj UNESKO-a, koji je postao zvaničan prije petnaestak dana, ne sadrži nijednu rečenicu koja bi osporila rekonstrukciju postojeće žičare Savin kuk.

To su saopštili iz Turističkog udruženja Žabljak, odgovarajući na tvrdnje Vlade da su odustali od rekonstrukcije skijališta na Žabljaku zbog nalaza Savjetodavne misije UNESKO-a za dobro svjetske baštine Nacionalni park “Durmitor” i vrijednu opremu usmjerili ka skijalištima Žarski i Cmiljače.

Turističko udruženje privrednika Žabljaka i građanske inicijative Žabljaka, svim srcem odavno podržavaju rekonstrukciju postojećih žičara.

„I to iz više razloga: jer je moguća rekonstrukcija po UNESKO izvještaju i samim tim ne ugrožava njihov ostanak u istom, ekonomska opravdanost ulaganja u postojeće žičare na Žabljaku, je neupitna, jer je 80 odsto infrastrukture koja prati skijalište urađena (pristupni putevi, skijaške staze, vodosnabdijevanje, elektrosnabdijevanje, parkinzi itd”), tako da nije potrebno uložiti više desetina miliona evra za projekte koji bi po vama unaprijedili skijanje na Žabljaku, kratak vremenski period rekonstrukcije, učinio bi da nemamo nijednu izgubljenu zimsku turističku sezonu, a svjedoci smo posjećenosti skijališta na Žabljaku tokom ljetnje turističke sezone i te brojke modernizacijom žičare bi se samo uvećavale. To su više nego dovoljni razlozi prednosti gradnje žičara na Žabljaku u odnosu na druge centre, kada govorimo o ekonomskoj opravdanosti ulaganja”, kazao je predsjednik Udruženja Miraš Vuković.

Iz Udruženja su podsjetili da su učestvovali na javnim raspravama, na kojima su bili ministar kulture Aleksandar Bogdanović, sekretar Ministarstva održivog razvoja i turizma Damir Davidović i sekretarka za saradnju sa UNESCO-om Milica Nikolić, kao i predstavnici lokalne samouprave, saopštili da se može izvršiti rekonstrukcija postojećih žičara u sadašnjim kapacitetima staza u odnosu na maksimalni broj skijaša.

“Vi želite da sa lažnim informacijama učinite UNESKO, kao i građane Žabljaka, neprijateljima razvoja Žabljaka i neprijateljima Crne Gore. Mi to nećemo dozvoliti i borićemo se protiv svake ideje koja može imati destruktivno dejstvo po Durmitor i Žabljak, i ostaćete zapamćeni kao vlada koja je od rudarskih mjesta željela napraviti elitne turističke destinacije, a od odavno prepoznatih turističkih centara zaseoke, izletišta i katuništa”, naveo je Vuković.

Ovim povodom oglasio se i profesor Rade Šarović, koji je kazao da priča oko žičare Savin kuk na Žabljaku neodoljivo podsjeća na priču o ruskom vojskovođi i knezu Grigoriju Aleksandroviču Potemkinu, koji je bio namjesnik novoosvojenih ruskih teritorija sjeverno od Crnog mora.

„Tada je Potemkin po pustim stepama Južne Rusije naredio da se pored puta improvizuju kulise nepostojećih sela, sa seljacima, pastirima i stadima, samo da bi ruska carica Katarina II, prolazeći tuda videla kako Rusija, pod njegovim minis(trovanjem), cvjeta i napreduje. Time je htio prikazati lažnu vrijednost osvojenih krajeva. Od 2015. godine pa do decembra 2020. i mi smo na Žabljaku živjeli svojevrsno Potemkino selo, živjeli smo privid koji je trebao negdje u udaljenoj tački lažih godina da se desi. Nažalost u ovo Potemkinovo selo su jedino vjerovali funkcioneri žabljačkog DPS-a koji su ovu farsu uredno u kontinuitetu pothranjivali i plasirali narodu koji je u najtežim uslovima, ostao tamo da živi“, istakao je Rade Šarović za naš portal.

Kada se magla razišla i od nove žičare ostala samo slika u predizbornim panfletima, desilo se, kaže on, ono čega smo se najviše pribojavali.

„Po staroj dobroj matrici nametnut nam je imaginarni neprijatelj u vidu našeg najvećeg dobrotvora, svjetske organizacije za zaštitu prirodnih dobara. U svijetu privida i samo za privid funkcioneri odlazeće vlasti su lepršavo obećavali „željeni“ razvoj durmitorskog područja. Te njihove želje su operacionalizovane kroz izgradnju Potemkinovih Kentaura koji bi ljepote prirode na Durmitoru „ukrasili“ metalnim bungalovima na Crnom jezeru, a onda su se predano posvetili lovljenju naših rijeka u metalne cijevi svojih hidroelektrana i bombardovanju Sinjajevine“, pojašnjava prof. Šarović.

Sa druge strane, kaže on, „UNESKO i mi Durmitorci smo to branili, čuvali našu prirodu radi naših predaka, a za naše potomke“.

„UNESKO je Žabljak brendirao na svjetsku pozornicu turističkih dobara i vremenom je upozoravao da sve projektne aktivnosti na ovom prostoru treba da se kreću u okvirima upravo tog zaštitnog znaka. Danas imamo situaciju da se djelimično slažemo svi. Žičara se može i mora graditi. Treba zamijeniti postojeću ruinu na Savinom kuku u okvirima kapaciteta koje danas skijalište ima. Nema otvaranja novih staza, niti se mijenja prirodni teren, niti izgled Durmitora. Ovo podržavaju i Žabljačani, podržava i UNESKO i djelimično odlazeća vlast. Jedino se oko lokaliteta sporimo. Bivši premijer smatra da rudarski kraj na visini od 1600 m nadmorske visine u južnoj strani padine treba da se razvija planinski turizam. Sreća po sve nas na Žabljaku, bivši je i ovaj Potemkinov profesta i njegova politika zaštite Durmitora“, zaključio je prof. Šarović.