Zločini o kojima se ne priča: Više od 360 miliona hrišćana progonjeno u svijetu

Progoni hrišćana u savremenom svijetu jedna su od najvećih, ali najmanje zastupljenih tema u javnosti. Uprkos činjenici da je hrišćanstvo najrasprostranjenija religija na svijetu, njegovi vjernici u mnogim regionima trpe teške oblike diskriminacije, nasilja i progona. Izvještaji međunarodnih organizacija upozoravaju na šokantnu statistiku — više od 360 miliona hrišćana izloženo je progonu zbog svoje vjere. Ovi zločini, koji obuhvataju sve od verbalnog nasilja do smrtonosnih napada, u medijima često ostaju na marginama.

Bliski istok: Kolijevka hrišćanstva u plamenu

Bliski istok, mjesto nastanka hrišćanske vjere, postao je prostor na kome hrišćanske zajednice jedva opstaju. Ratovi u Siriji i Iraku naročito su pogoršali položaj hrišćana, koji su postali mete terorističkih organizacija poput Islamske države. U gradovima kao što je Mosul, hrišćanska populacija je gotovo izbrisana. Pored rušenja crkava i svetilišta, hrišćani su prinuđeni na masovne migracije, dok mnogi koji ostanu bivaju suočeni s ultimatumima: prihvatiti islam ili umrijeti.

Ovaj proces doveo je do katastrofalnog smanjenja broja hrišćana u regionu. Dok su ranije činili značajan dio stanovništva, danas su u nekim zemljama svi svedeni na manjine koje preživljavaju u stalnom strahu.

Azija: Vjera pod stalnim pritiskom

Na azijskom kontinentu, položaj hrišćana u velikoj mjeri zavisi od političkog sistema i društvenih okolnosti. U Sjevernoj Koreji, hrišćani se suočavaju s jednim od najgorih oblika progona. Vjera se smatra direktnom prijetnjom režimu, što znači da čak i otkrivanje Biblije može dovesti do zatvaranja u ozloglašene radne logore ili egzekucije.

Slično tome, u Pakistanu hrišćani često postaju žrtve zakona o bogohuljenju. Optužbe, koje su često lažne, rezultuju linčom ili čak smrtnom kaznom. U Indiji, s porastom religioznog nacionalizma, ekstremističke grupe sve češće napadaju hrišćanske zajednice, optužujući ih za “nasilno pokrštavanje”. Napadi na crkve i hrišćanske lidere postali su redovna pojava, dok vlasti često ostaju nemoćne ili nezainteresovane.

Afrika: Islamistički teror i stradanje hrišćana

U Africi, hrišćani se nalaze na udaru radikalnih islamističkih grupa kao što su Boko Haram u Nigeriji i Al Šabab u Somaliji. U Nigeriji, napadi na hrišćanska sela i bogomolje gotovo su svakodnevni, sa hiljadama stradalih svake godine. Vlasti često ne uspijevaju da zaštite ugroženo stanovništvo, dok su počinioci napada rijetko izvedeni pred lice pravde.

Eritreja, koja je poznata kao jedna od najrepresivnijih država na svijetu, takođe je primjer surovosti prema hrišćanima. Ljudi koji odbijaju da se odreknu svoje vjere često završavaju u zatvorima sa nehumanim uslovima. Položaj hrišćana u ovim zemljama izaziva duboku zabrinutost, ali i apatiju međunarodne zajednice.

Evropa i Zapad: Novi oblici diskriminacije

Iako progoni na Zapadu nisu toliko nasilni kao u drugim dijelovima svijeta, hrišćani se i ovdje susreću s izazovima. Ograničenja u ispoljavanju vjere u javnim institucijama, poput škola ili bolnica, postaju sve češća. Napadi na crkve, oskrnavljenje hrišćanskih simbola i negativni stereotipi u medijima takođe ukazuju na sve prisutniji antireligiozni stav. Politika sekularizma često se koristi kao izgovor za suzbijanje prava na slobodno izražavanje vjere, što stvara klimu neprihvatanja.

Medijska tišina

Iako je stradanje hrišćana globalni problem, mediji mu rijetko posvećuju dužnu pažnju. Strah od političke nekorektnosti i osuda doveo je do toga da su priče o progonu hrišćana marginalizovane. Umjesto toga, javnost ostaje neinformisana o razmjerama ove tragedije, što dodatno otežava bilo kakve međunarodne napore da se situacija promijeni.

Poziv na akciju

Progoni hrišćana su problem koji zahtijeva globalnu pažnju i solidarnost. Dok mnoge zajednice pate u tišini, važno je da se njihovi glasovi čuju. Međunarodna zajednica, crkveni lideri i organizacije za ljudska prava moraju raditi na podizanju svijesti i zaštiti prava ugroženih.

Solidarnost, edukacija i podrška ključni su koraci u borbi protiv neravnopravnosti i nasilja na osnovu vjere. Jer, kako istorija uči, ćutanje je najveći saveznik nepravde.