Da nije ipak genocid u Gazi?

Piše: Dževad Galijašević

U Gazi je za šest meseci ubijeno oko 65.000 žena i djece, što je ekvivalentno ukupnom broju žrtava za četiri godine građanskog rata 1990-ih.

To da je predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik na nišanu ozbiljnih britanskih struktura koje uključuju specijalne, vojne i interventne jedinice – nije puka pretpostavka. I nije u domenu nagađanja. U toku je priprema tajne operacije sa ciljem likvidiranja garanta političke moći srpskog naroda na Balkanu i Republike Srpske. Za to postoje i neporecivi dokazi. Za bolje razumevanje interesovanja zapadnih struktura za parče srpske zemlje neophodan je širi okvir.

PUT U NEPOVRAT

Ključne reči su rat u Ukrajini kroz koje se prelama odnos snaga velikih sila, ali i menjaju prioriteti brzinom, nezamislivom do pre nekoliko godina. Strateška snaga resursa i teritorije, uz vojnu moć Rusije – efikasnost vojnog djelovanja, kao i sistem komandovanja i subordinacije, postaju jednako otrežnjujući i za zapadni svijet i za Kinu jer, ispostaviće se, novac i ekonomska moć više nisu i jedini uslov geopolitičke moći u svjetskoj areni. Dok Rusija samouvereno gospodari situacijom na pravoslavnom istoku, Africi i na Arktiku, pokretač nestabilnosti SAD pokazuju znake nemoći čineći ideju stvaranja novog poretka još izvesnijom. Ali dok klize u istorijski nepovrat, Sjedinjene Države viškom agresivnosti pomažu genocidnu politiku i brutalnost Netanijahuovog Izraela, otvaraju nove ratove na Bliskom i Srednjem istoku, provociraju Iran, dižu tenzije u azijsko-pacifičkom regionu i, ključno, pripremaju rat na Balkanu.

Izazivači krize demonstriraju uvek isti model delovanja, koji podrazumeva mobilni potencijal i paravojne strukture poput Al Kaide i ISIL-a. Rat u Bosni zahteva i nešto više – ucjenjene predstavnike nove, bošnjačke vlasti tri partije: SDP, Narod i pravda (NiP) i Naša stranka. Zadatak je jednostavan – pripremiti teren za rat, i čekati signal od Britanije, SAD i Francuske.

NEKO MORA POVESTI RAT

Činjenica da su razgovori o evropskom putu bespovratno prekinuti i da ih uzalud pokušavaju revitalizovati mađarski premijer Viktor Orban i šef kancelarije EU Johan Satler – dodatno uozbiljava stvarnost. Otuda debate ministra inostranih poslova BiH Elmedina Konakovića, poznatog po čvrstim vezama s dilerima iz Dubaija, vehabijama i teroristima iz Sirije i onima koji su iz Gvantanama upućeni „svojoj braći“ u BiH, dobijaju na dubljem značenju. Naime, neko mora povesti rat. Za te potrebe angažovan je i ambasador BiH u Ujedinjenim nacijama Zlatko Lagumdžija, čija očekivanja od najnovije rezolucije o Srebrenici prevazilaze i njegov status i realni odnos snaga u Generalnoj skupštini.

Istovremeno, u Sarajevu je nedelja performansa. U medijima i na ulicama etnički čistog, muslimanskog Sarajeva sve je više tumača proteklog rata i Srebrenice. Etikecije i satanizacija Srba uvod su u totalni sukob i prekid bilo kakve komunikacije među vladama i narodima u BiH.
Dok sugrađanima objašnjava genocidne korene Srba, bošnjačka elita pruža nesebičnu pomoć u genocidnim nastojanjima izraelske vlade da uništi svaki trag Palestinaca, prihvatajući u ime prividno muslimanskog, a zapravo amerikaniziranog djelića BiH, sramnu ulogu u dešavanjima na Bliskom istoku.

Brutalno razaranje domova, zgrada, bolnica, javnih ustanova, sirotišta, puteva i cijele infrastrukture neophodne za život, uz masovno ubijanje nenaoružanih žrtava, djece i žena – koje Izrael čini uz podršku SAD i američkih nosača aviona – lažni muslimani Bosne vešto prikrivaju. Mogu li SAD biti krivac za stravičnu smrt 108.000 Palestinaca? Umesto osude, muslimani iz Bosne se radije vraćaju događajima koji su se odvijali prije tri decenije čuvajući propagandnu matricu po kojoj Amerikanci brinu o napaćenim muslimanima u Bosni. I naravno zanemaruju činjenicu da je u Pojasu Gaze poginulo više ljudi nego u celom građanskom ratu u BiH.

Za pola godine u Gazi je ubijeno oko 65.000 žena i djece, što je ekvivalentno ukupnom broju žrtva za četiri godine građanskog rata 1990-ih godinu.

PITA LI SE NAROD?

Sigurno da među Bošnjacima postoji mnogo fanatika koji ne žele saradnju dvaju naroda i koji rat i Srebrenici žele da iskoriste kao zalog i temelj novog, projektovanog i najavljenog rata. Ali šta je s bošnjačkim narodom? Nije li vrijeme da on otkaže razumijevanje za zločince u svojim redovima a vjerske ekstremiste i njihove organizacione forme konačno pravno sankcioniše i onemogući im da ruše mir i stabilnost u zemlji. Možda da, dok još ima vremena, zaustavi ljude poput Konakovića koji želi da se stavi na čelo planiranog haosa i rata, onog isključivo u američkom interesu?

Sukob nije planiran da bude lokalni već regionalni. U te svrhe Elmedin Konaković, predsjednik NiP, pozvao je na radni ručak i sastanak političke predstavnike Bošnjaka regiona, pod nazivom „Položaj i status Bošnjaka u regiji“, koji će biti održan 12. aprila u Sarajevu. Neko je primjetio da kopira predsjednika Srbije Aleksandra Vučića. Na spisku pozvanih učesnika nalaze se Ervin Ibrahimović, predsjednik Bošnjačke stranke (Crna Gora), Usame Zukorlić, predsjednik Stranke pravde i pomirenja (Srbija), Sulejman Ugljanin, predsjednik SDA Sandžaka, Rasim Ljajić, predsjednik SDP Srbija, Armin Hodžić, predsjednik Bošnjačkog nacionalnog vijeća i mnogi drugi. Tu su još i Bakir Izetbegović, predsjednik SDA, Fahrudin Radončić, predsjednik SBB-a, Nermin Ogrešević, predsjednik NES-a, Semir Efendić, predsjednik Stranke za BiH, Šemsudin Mehmedović, predsjednik stranke Naprijed itd.

Imena obećavaju više od razmene mišljenja. Na treći dan Bajrama na Ilidži neka se javnost spremi. Poruke bi mogle biti opake.

Izvor: Pečat