Dozvali se pameti: Iz pošte u Tivtu uklonjeni suveniri sa ustaškim simbolima
1 min read
Crnogorski suveniri sa ustaškim simbolima ne prodaju se više u objektu pošte u Tivtu, nakon što je naš portal ukazao na taj skandal.
Na suvenirima „I love Montenegro“, koji su se prodavali u Tivtu, nalazili su se ustaški simboli, konkretno šahovnica nacističke tvorevine Nezavisne države Hrvatske tokom Drugog svjetskog rata.
Da skandal bude još veći ovakvi „crnogorski“ suveniri prodavali su se u objektu Pošte Crne Gore u Tivtu.
Kako se uvjerio novinar IN4S-a, u tivatskoj pošti više nema nazovi suvenira sa ustaškom šahovnicom.
Tamo su mu rekli da su izvršili povraćaj veće grupe proizvoda čiji je promet bio slab.
Istine radi, u prodavnici nema bar dva stalka od kojih je na svakom bila grupa od po barem sedam proizvoda, među kojima i pomenuti sporni suvenir.
Kako je rečeno našem novinaru, pisanje u medijima, koje je pokrenuo portal IN4S, imalo je presudni uticaj na uklanjanje proizvoda iza čijeg isticanja stoje oni koji koji su neodgovorno htjeli da naprave probleme.
Podsjećamo, u pitanju je bio suvenir „I love Montenegro“ izrađen u obliku ustaške šahovnice, koja se bila važeća tokom zloglasne NDH.
Državni amblem tokom NDH bila je šahovnica sa prvim bijelim poljem, dok je aktuelni hrvatski grb sa prvim crvenim poljem.
„Slučajno“ ili ne, crnogorski suveniri, osim što su izrađeni u obliku latiničnog slova „U“, imaju i ustašku šahovnicu sa prvim bijelim poljem.
Tivat je imao i ranije sličnih ispada u kojima su se veličali ustaštvo i zloglasna NDH, a da li je sve slučajnost ostaje da sami prosuđujemo.
Zagreb ne odustaje od svojatanja Boke
S druge strane, nažalost, nikad nijesu prestajala ni svojatanja Bokokotorskog zaliva od strane zvanične Hrvatske.
Tako na oficijalnom sajtu Ministarstva spoljnih poslova hrvatske vlade „informaciji za Hrvate izvan domovine” doslovno stoji da Hrvati u Crnoj Gori „žive duž obale u povijesnoj hrvatskoj regiji Boki Kotorskoj”.
Svojatanje „zaliva hrvatskih svetaca” dio je imidža mnogih hrvatskih nevladinih organizacija i kulturnih društva u Hrvatskoj i Crnoj Gori, ali je intrigantno da ovakva definicija Boke stoji na zvaničnom sajtu hrvatske vlade.
U tekstu „Hrvatska nacionalna manjina u Crnoj Gori” ističe se da su Hrvati u Boki, kao i oni „u Sremu dio hrvatskog etničkog prostora koji je istorijskim prilikama odvojen od matičnog naroda”.
„Položaj Hrvata u Crnoj Gori znatno se popravio uspostavom hrvatske države. Republika Hrvatska je doprinela poboljšanju statusa svoje manjine te je 2000. godine otvorila Generalni konzulat Republike Hrvatske u Crnoj Gori. Taj čin u sebi sadrži moralno, političko, gospodarsko, socijalno i kulturno značenje. Konzulat ima i snažno psihološko značenje za Hrvate u Boki jer na svojevrstan način predstavlja potporu matične domovine”, kaže se na sajtu hrvatskog Ministarstva spoljnih poslova.
Govoreći o statusu 7.062 Hrvata, koliko ih prema poslednjem popisu živi u Crnoj Gori, u tekstu se ističe da se položaj hrvatske manjine značajno popravio nakon osamostaljenja Crne Gore i potpisivanja međusobnog sporazuma o zaštiti hrvatske manjine u Republici Crnoj Gori i crnogorske manjine u Republici Hrvatskoj.
Takođe se tvrdi da je „određenom analizom” utvrđeno da u Crnoj Gori živi najmanje 10.000 Hrvata.
Na sajtu se apostrofira da Hrvati u nezavisnoj Crnoj Gori „prvi put u istoriji” imaju svog predstavnika u crnogorskoj skupštini iz redova Hrvatske građanske inicijative, političke stranke Hrvata koja je formirana u Tivtu prije pet godina.
Mesić bolji od Đokovića
Zanimljivo je da od zvaničnih pretenzija na Boku Hrvatska nije odustala iako, kako sami ističu, vlada „opšte poboljšanje i razvitak odnosa između Hrvatske i Crne Gore”.
Hrvatski predsednik Stjepan Mesić proglašen je za počasnog građanina Podgorice, dok inicijativa da to bude Novak Đoković nije prošla.
U Crnoj Gori se otvara sve više predstavništava hrvatskih kompanija, a spekuliše se da će i vazdušni prostor iznad Crne Gore kontrolisati hrvatsko ratno vazduhoplovstvo.
U svemu ovome zabrinjava pasivna pozicija zvanične Podgorice što govori da, po svemu sudeći, blagonaklono gleda na sve veće učešće Hrvatske u dešavanja u Crnoj Gori. Pitanje je samo u čijem je to interesu. Crne Gore svakako – ne.
Boka Kotorska u svojoj istoriji nije nikada bila dio hrvatske zemlje. Ona je bila samo ono što se vidi – sa vrha katedrale u Zagrebu! Ništa više od toga, kako je Vuk Drašković jedanput rekao. U Boki nisu nikada živjeli Hrvati. Postojali su samo pravoslavni – „zakona grčkoga“ (oko 75% stanovnika) i katolici – „zakona rimskoga“.(oko 25% stanovnika). Tako je Vuk Karadžić opisao narod u Boki 1836 u predgovoru knjige – Srpske narodne poslovice (izdao je Njegoš na Cetinju).i rekao da u Boki žive- sami Srbi! U Boki je bilo – a tako je i danas – dvaputa više pravoslavnih nego katoličkih crkava! Tada je prelomio Vatikan! Oni su održali 1900 specijalni kongres u Zagrebu na kome je odlučeno da se svi katolicu od tada zovu Hrvatima! Tako je i sada! Veoma su uporni u tome, a sjećam se da je 1940 nadbiskup Stepinac bio u „pastoralnoj posjeti“ Boki Kotorskoj i kada se vratio u Dubrovnik izgovorio je ovu tada zapamćenu rečenicu: „Svaki kamen u Boki odiše hrvatstvom!“ To reče i ostade živ! Sve do 1969 kada je umro u rodnom selu pored Zagreba od neizliječive krvne bolesti („Ozlerova bolest“)
Kad su Hrvati u pitanju – nista nije slucajno.
Razlika između NDH i MNE je što ne postoje koncentracioni logori i nema masovnih egzekucija. Sve ostalo je isto.
E, moj lazo, da se, ne daj bože, zarati, video bi da nema ama baš nikakve razlike između Sekule i Ante! Gledaj Ukrajinu, ima li razlike? Nema, naravno, sve sam ustašluk i tamo i ovamo, samo im se može!
N D H = M N E