,,Glas Crnogorca“ 1879: Dvanaest srpskih pravoslavnih sveštenika prisustvovalo sprovodu strica knjaza Nikole

Stric knjaza Nikole, Mašan Savov Petrović Njegoš preminuo je 1879. godine u Kotoru, a ,,Glas Crnogorca“ objavio tu vijest na Cetinju, uz poseban naglasak da su opelo u crkvi Svetog Nikole služili srpski pravoslavni sveštenici, a da je srpstvo sveštenstvo tužnim melodijama pratilo Srpsko pjevačko društvo ,,Jedinstvo“.

,,Glas Crnogorca“ je time, po ko zna koji put, uspio da prikaže kako su stvarno stari Crnogorci gledali na njihovu jedinu srpsku Crkvu i pokaže smiješnim tvrdnje današnjih malobrojnih ljudi bliskih režimu, koji, bježeći od sopstvenog porijekla, pokušavaju da izbrišu viševjekovni nacionalni srpski karakter Crne Gore lažima da je srpstvo zapravo označavalo pravoslavlje.

– Sto Crnogoraca njeguškoga bataljona, koje predvođaše g. Đuro Petrović, sišlo je u Kotor da učini poslednju počast pokojniku. Sprovodu je prisustvovalo dvanaest srpskijeh pravoslavnih sveštenika sa đakonom, sve građanske i vojničke vlasti, pisalo je u tekstu cetinjskog lista koji je dodao i da su bili prisutni i ljudi raznih vjera, dakle ne samo Srbi pravoslavci.

– U crkvi Svetog Nikole gdje je uzdignut spomenik sa svijećama postavljen je sanduk sa pokojnikom, a opelo služio je episkop Gerasim, dok ga je tužnim melodijama pratilo Srpsko pjevačko društvo ,,Jedinstvo“, pisalo je u tekstu koji je objavljen 10. marta 1879. godine.

,,Glas Crnogorca“ zaključuje riječima da su Crnogorci, predvođeni srpskim sveštenikom, krenuli sa posmrtnim ostacima Mašana Petrovića Njegoša ka Crnoj Gori i Njegušima, kako bi pokojnik vječno počivao u svojoj otadžbini staroj Crnoj Gori.

Pročitajte još:

,,Glas Crnogorca“ 1895. o srpskom moru (2. dio): Milozvučni glas staroslovenskog jezika misao baci na nerazdjeljivu srpsku krv