Marko Milačić: Atomska sloboda
1 min read
Piše: Marko Milačić
To je vrišteće licemjerje: sav „demokratski“ svijet zgrožen je sjevernokorejskom nuklearnom probom; Vašington je podigao svu svoju propagandu, jer je Sjeverna Koreja, na teritoriji svoje zemlje, isprobala hidrogensku bombu; naslednik majora sovjetske armije Kim Il Sunga, Kim Džong Un, je, diktiraju, lice zla. I tako redom, znate, uostalom, kako ide ta spirala laži.
To rade oni – sa motorom te mašine u Vašingtonu – baš oni, koji su militarizovali planetu, izgradili oko 1000 vojnih baza van svoje teritorije, nakon drugog rata okupirali desetine država, uništili taman toliko, pobili stotine hiljada civila, stignuvši u tome i do naših krajeva, a što se tiče nuklearnog naoružanja – sami započeli tu kanibalističku trku, opalivši, poput hica na početku sprinta, dvije atomske bombe, u Hirošimi i Nagasakiju, kada su pobili više od stotinju hiljada ljudi, u par dana.
Kažu na Si-En-Enu i to da je ova nuklearka iz Pjongjanga pet puta snažnija od one iz Hirošime, taman koliko puta su joj više medijske pažnje posvetili od onih, svojih, u svih ovih prethodnih sedam decenija od kada su bačene. Nema veze što ova nije ubila nikog, a ona spržila sve pred sobom: od pacova u kanalizaciji, do djeteta u pelenama.
To rade oni, Ameri, koji su pedesetih godina prošlog vijeka, tokom rata na korejskom poluostrvu, na prostor Sjeverne Koreje, pazite sada, bacili više od 600.000 tona bombi i više od 30.000 tona napalma! Poređenja radi: tokom čitavog Drugog rata na prostoru cijelog Pacifika bačeno je manje bombi. E, ti, baš ti, nas sada upozoravaju da smo na ivici kataklizme.
Od strane koga? Sjeverne Koreje, koja nema vojnu bazu van svoje teritorije; koja ne ratuje; koja ne „demokratizuje“ avganistane, libije, irake, sirije, nas; koja ne ubija civile po planeti; koja nikada nije ubila niti jednog jedinog čovjeka nuklearnim naoružanjem; koja, riječju, ne dira nikog!
Ali – i zbog toga ova licemjerna drama „moralnih fundamentalista“ – Sjeverna Koreja želi da bude suverena i svoja. To je smrtni grijeh i jeres za koji se gubi glava i razaraju države i narodi. Odlično zna Pjongjang da si bez nuklearnog naoružanja – ako nijesi previše velik – samo plijen i da će ti sudbina najvjerovatnije biti kao Moameru Gadafiju od Libije. Da je imao atomsku bombu, Tripoli i sve oko njega danas ne bi bilo uništeno, a Pukovnik bi bio živ i zdrav.
Zato – ako već ne možemo zaustaviti nuklearno naoružavanje; a morali bi – onda postaje razumljiva, ako ne i simpatična, činjenica da takvu vrstu oružja nemaju samo oni koji šire pakao rata po svijetu – Vašingon i NATO – veći i oni koji nijesu dio te družine geopolitičkog zla, trudeći se da se, kako znaju i umiju, od tudje atomske bombe spasu – svojom.
(Izvor: Fejsbuk-profil autora)
Ljudi, lancana reakcija je nabuloza.
Tako nesto ne postoji, niti moze postojati.
Evo da malo „crtam“ da bi shvatili.
Sta je to lancana reakcija?
To je kada se jedam atom iscijepa na dva djela, pa se onda ona dva atoma ispcijepaju na cetiri atoma, pa onda ona cetiri na sesnajest atoma i sve tako do neke kriticne tacke, koja je takodje nabuloza.
Prilikom svakog navodnog cijepanja atoma oslobadja se energija.
Recimo kada dodje do eksplozije oslobadja se energija od milion kilotona.
A sta se desava u lancanoj rekaciji neposredno prije te tacke, kada dolazi do eksplozije.
Energija oslobodjena u lancanim reakcijama prije takcke eksplozije bi dovale do topljenja metala.
Tako vi u nuklearnim elektranama, prilikom nekog kvara mnozete imati samo oslobadjanje toplote a nikakko ne nuklearnu eksploziju.
Nuklearna eksplozija je LAZ, nikada nigdje nije eksplodirala nikakva atomska bomba.
U Hirosimi je bilo tepih bombardovanje napal bombama, isto kao i u Nagasakiju.
SVE nuklearne probe su bile blef.
Tako, niti Rusi, niti Amerikaqnci, niti ovaj mali defektni iz Koreje imaju atomsku bombu.
Takodje nikakvi seteliti ne postoje, kao sto ne postoji rotirajuca zemlja.
To su sve budalastine, koje su kabalisti protuirili kao nauku.
Izvinite, ali smijesno mi je gledati vas kako se palite na bombu malog i defektnog Korejanca.
Uostalom, kod toliko setelita u vazduhu, nigdje niko ne snimi ni jednu pecurku iznad Koreje.
Pa sto rade ti silni seteliti, majka mu stara?
Ovom ispted mene jedno pitanje po cwmu je koreanac diktator a ovi zapadnjaci demokrate. Ovi sto unistavajunarode i drzave koje ne ispunjavaju njihove ciljeve.E briga je Njih za demokratiju taman kao i Kima.samo uz sebe imaju masineriju da prikazu ono sto oni zele .E moj prijatelju sitan je Kim i slicni Kimcici kakva opasnost prijeti cijeloj planeti od ovih drugih. I tu se slazem sa Markom od njih se mozes odbraniti samo ako imas dovoljno mocno oruzje koje moze da dopre do njh a o demoktatiji i ljudskim pravima nrk guslaju nedje drugo.Mi smo dobro to osjetili.Isporucili su nas mafiji i jos nas ubjedjuju da je to odlicno i najbolje za nas.E jada i bijede od ovih jadova koji tome aplaudiraju a nemaju gaca naguzici a usta im puna demokratije .piii
„…Vašington je podigao svu svoju propagandu, jer je Sjeverna Koreja, na teritoriji svoje zemlje, isprobala hidrogensku bombu…“
Zanimljivo. Drzava kojom upravlja manijakalni diktator i masovni ubica vlastitog naroda, testirala je bombu razorne snage na svojoj teritoriji, dakle, mozemo da budemo mirni – Sjeverna Koreja planira da je upotrijebi na teritoriji Sjeverne Koreje.
U slucaju da Sjeverna Koreja, ipak, planira da je upotrijebi i na teritoriji neke druge drzave, medjunarodna zajednica bi, prvo, trebalo da poslusa Marka, i saceka da to Sjeverna Koreja oficijelno uradi – kako bi bili sigurni da ce to Sjeverna Koreja da uradi.
Bravo ti ga, nana.
naša priča
Splav meduze
https://www.youtube.com/watch?v=s-rAcuGt1R0
Vučeta, brate, ima jače bombe,… evo ovako
ovakva priča je i ruska, nekoliko desetina godina ranije, sadržajno i suštinski
komentar je Dušana Bukovića, prenesen deo teksta,
…“Priredio: Dušan Buković
Imajući u vidu da su zapadno-evropski i američki imperijalisti- trijalisti ujarmili Brozovu velkikohrvatsku, intermarijumsku, trockističku, bundističko-boljševičku, komunističko-fašističku i nacional-socijalističku paramilitarnu diverzantsku kliku u Jugoslaviji u sprovođenju antisrbskog i antipravoslavnog projekta preko izvesnih srbskih renegata i poltrona, zaglupljenih bečko-berlinskih marksista baljezgara. Uzgred bismo citirali članak koji je objavljen pod naslovom “Socijalni sastav komunističke vladajuće klike…” , koji to najbolje osvetljava. Članak u celosti glasi…
SOCIJALNI SASTAV KOMUNISTIČKE VLADAJUĆE KLIKE – KO JE NAJVIŠE DOPRINEO BOLJŠEVIZIRANJU JUGOSLAVIJE I KO DANAS NJOME VLADA?
I.
Da je Jugoslovenski komunistički pokret i građanski rat 1941-1945 bazirao svoje bitisanje i crpeo svoju snagu prema učenju komunističkih teoretičara na širokim slojevima proletarizovanog radništva i njegovog saveznika pauperizovane seoske sirotinje, on nikada ne bi mogao izvesti tako zvanu “socijalističku revoluciju” u našoj zemlji. Još manje bi mogao dovesti na vlast današnju vladajuću komunističku kliku, koja s pravim radništvom ili seljaštvom niti je ikada imala niti danas ima ma kakve praktične veze. Nijedna revolucija kroz istoriju sveta ne može se pohvaliti svojim specijalnim fenomenima i paradoksima kao tako zvana Jugoslovenska komunistička “narodno-oslobodilačka borba” i revolucija.
Za poznavaoce našeg komunističkog fenomena i paradoksa nije tajna da su se na čelu KPJ još od njenog osnivanja 1919 nalazili ili odnarođeni intelektualci k a o profesori dr. Sima Marković, Mika Todorović, Ljuba Radovanović, Dušan Đorđević, lekari dr. Vukašin Marković, dr. Cetković, dr. Sima Milošević, dr. Pavle Gregorić, advokati dr. Rajko Jovanović, Slavko Mijatović, dr. Vladimir Bakarićc, ekonomista i pravnik Boris Kidrič i drugi. Ili međunarodni profesionalni i školovani agenti Kominterne tipa Martinovića-Švarca, Josipa Cižinskog (Milana Gorkića), Josipa Broza (Tita), Adolfa Muka, Alekse Beblera, Peržihova Voraneca (Lovra Kuhara) i drugih. Rukovodioci iz redova profesionalnih radnika koji bi postajali profesionalni revolucionari kao Filip Filipović, Đura D Đaković, Nikola Hećimović, Leka Ranković, mogu se na prste izbrojiti. Glavni rukovodeci i intelektualni sloj činili su sinovi bogatih trgovaca, industrijalaca i bankara, ministara, đenerala, profesora univerziteta i državnih funkcionera, veleposednika, penzionera i rentijera. Pravih radnika i sinova seoske i gradske sirotinje bilo je malo. I ukoliko ih je bilo oni su pred konkurencijom ovih prvih teško dolazili na rukovodeće položaje. A da bi paradoh bio još veći, oni su i pre rata i za vreme građanskog rata bili u velikom broju s druge strane barikade. Uzelo bi nam mnogo vremena i prostora ako bi pokušali da objasnimo ovaj naš jugoslovenski komunistički fenomen. On je toliko paradoksalan, nelogičan i prosto neverovatan da ga je vrlo teško i objasniti.
Ako je tačno kazano da su mnoge revolucije pojele svoju decu, za naš primer mogli bi kazati da su deca pojela revoluciju. Za naš komunistički rukovodeći sloj sastavljen uglavnom od nedoškolovanih snobova, degenerika, avanturista, karijeraša i društvenih otpadnika, moglo bi se reći da se je od večito progonjenog vuka ili psa lutalice kakav bi on trebao biti po dogmama komunističkim, pretvorio u umiljato perfidno jagnje koje je tri majke sisalo. Pre rata uživao sve pogodnosti vladajućih režima uticajnih otaca, za vreme rata igranjem na sve karte koristilo kako okupatorsku tako i zapadno-savezničku pomoć i saradnju, da bi posle rata pirovali u plodovima revolucije, izborne, organizovane i monopolisane od njih i za njih. Mnogobrojni primeri najrečitije će dokumentovati naša izlaganja i kojima neće biti potrebni nikakvi drugi komentari.
Milovan Đilas je sin bogatog penzionisanog majora i zemljoposednika, Koča Popović, potiče iz poznate trgovačke porodice, Boris Kidrič je sin slovenačkog profesora univerziteta Franca Kidriča, Ivo-Lola Ribar, narodni heroj i organizator celokupne komunističke omladine je sin dr. Ivana Ribara – Fišera, predsednika Ustavotvorne skupštine i bogatog advokata, Marko Ristić, unuk srpskog državnika, Đuro i Olga Ninčić su deca dr. Momčila Ninčića, Melentije Popović, sin imućnog protojereja iz Crne Trave, Filip Filipović i Predrag Vijorović (organizator udarnih terorističkih trojki u Beogradu) su đeneralski sinovi. Bora Simović, komunisticki diplomata sin je denerala Dušana Simovića, Branko i Gordana Mihailović su deca poč. đenerala Draže Mihailovica. Dragče – Dragan Pavlović blagajnik Crvene pomoći sin trgovca i milionera Pavlovića vlasnika firme Marko Vuletić, Gavrilović i k o m p., Ratomir Belović organizator španskih dobrovoljaca sin je beogradskog trgovca i predsednika bogradske trgovačke omladine Nikole Belovića, dr. Mirko Sardelić, sadanji komunistički ministar na strani sin je državnog savetnika dr. Rudolfa Sardelića, Slavko Fejić, ministar na strani sin je reis-uleme Fejića, Dušan Trivanović bivši urednik “Borbe”, sin je školskog nadzornika Trivanovića, sestric pok. Adama Pribićevića, dok je Svetozarev sin dr.Stojan Pribićević bio jedan od šefova Titove propagandu u SAD. Sinovac heroja Gavrila Principa i sin narodnog poslanika Jova Principa Slobodan Princip “Seljo”, poginuo je kao organizator ustanka u Bosni i proglašen za narodnog heroja, Đoka Jovanović – Jarac komunistički književni kritičar poginuo kao politkom kosmajskog partizanskog odreda je pukovnički sin a za vreme svih hapšenja pre rata javno se je pozivao na svoje dalje srodničke veze s našom vladajućom kućom. Kao komunistički agitator bio je hapšen još pre rata i Mirko Plamenac sin Jovana Plamenca bivšeg pretsednika vlade. Organizatori komunističkog ustanka u srezu Pljevljanskom bili su inžinjer Mirko Pejatović, sestrić patrijarha Varnave i Danica Rosić studentkinja medicine sinovica velikog patrijarha. Narodni heroj Slobodan Škerović, je sin istaknutog politicara i pedagoga dr. Nikole Škerovića. Za vreme rata kao komunistički organizator u Beogradu bio je hapšen i advokatski pripravnik Bukovac, zet poč. Miše Trifunovića. Istaknuti agitator za račun komunista p r i jugoslovenskoj izbeglickoj vladi u Londonu bili su Bata Nešić, sin poč. Ljube Nešića, biv. Jugoslovenskog ministra na strani i Koen sin dr. Leona Koena, prof. medicinskog fakulteta. Sin uglednog srpskog kanađanskog privrednika Pera Bulata Rade, aktivan je komunistički đeneral major, član komisije za atomsku energiju i narodni heroj a kćerka Milka, narodni poslanik, narodni heroj i glavni organizator ženskog antifašističkog pokreta u Jugoslaviji. Komunistički književnik dr. Miloš Savković, potiče iz imućne porodice iz Šumadije, isti je slučaj i sa advokatom Dragomirom Isakovićem, dugogodišnjim agentom Kominterne, koji je sin imučnog prote Isakovića iz sela Banje, obadvojica likvidirani od strane četnika. Dobrivoje Radosavljević – Bobi član saveznog Izvrsnog Veća i član SK KPJ je sin bogatog predratnog oficira i prema komunističkim priznanjima najbogatijeg čoveka u Istočnoj Srbiji; Otmar Kraečić, general pukovnik, državni potsekretar za poslove narodne odbrane potiče takođe iz dobro situirane činovničke porodice; Ivanka Ćuković i sestra joj Olivera, organizatori komunističke omladine iz Beograda, deca su beogradskog trgovca Raše Ćukovića; isti je slučaj i sa decom beogradskog apotekara Svete Trajkovića, čija je kćerka bila ljubavnica Ive Lole Ribara. Slobodan Tuzlić – “Butum”, narodni heroj i sestra mu Smilja studentkinja medicine su deca beogradskog drvarskog trgovca Ljubomira Tuzlića, Hercegovca poreklom. Rodoljub Čolaković potiče iz buržoaske porodice iz Bjeljine, Vladimir Velebit, pomoćnik ministra spoljnih poslova i bivši ambasador u Londonu sin je đenerala Ljubomira Velebita. Anica Paskaljević, organizatorka komunističke omladine u Kruševcu, kćerka je Zoje Paskaljevića, industrijalca iz Kruševca. Dr. Jaša Davičo, komunistički ekonomista potiče iz trgovačke porodice iz Beograda, isti je slučaj i sa Jašom Almulijem, novinarom sa beogradskog univerziteta i urednikom “Borbe”.
Đorđević Milutin, sudija vrhovnog suda (sudio poč. Draži Mihailoviću) i brat mu Živa Đorđević inžinjer, državni potsekretar u Izvršnom veću NR Srbije, sinovi su bogatog trgovca iz Kragujevca; dr. Jovan Đorđević, prof. univerziteta i član vrhovnog saveta, sin je Svetislava Đorđevića načelnika uprave državnih monopola, rez. potpukovnika i nosioca Karađorđeve zvezde s mačevima. Marijanović Filip, direktor više privrednih preduzeća, sin je Svetozara Marijanovića, trgovca iz Užica; Marko Nikezić, sadašnji ambasador u Sjed. Amr. Državama, sin je imućnog zastupnika američkih petrolejskih firmi Petra Nikezića. Pavićević Mišo, sekretar glavnog sindikalnog saveza i dugogodišnji ambasador sin je imućnog penzionisanog potpukovnika Vojina Pavićevića iz Pljevalja. Isti je slučaj i sa inž. Velimirom Jakićem sinom penzionisanog potpukovnika Miljana Jakića iz Pljevalja (Jakić je umro odmah posle rata kao narodni heroj).
Dr. Nenad Parenta lekar i sestra mu Gordana, arhitekt obadvoje likvidirani za vreme rata kao komunisti bili su deca Miloša Parente rektora zadarske bogoslovije. …“
https://stanjestvari.com/2017/05/13/tito-nije-imao-moc-da-naruci-stratesko-bombardovanje/
Splav meduze
https://www.youtube.com/watch?v=HcLbV9JfltQ
Surova istina koju je Marko sažeto iznio. U prilog tome OBAVEZNO pogledajte šta kaže jedan ugledni američki filmski režiser i scenarista nosilac tri oskara, Amerikanac o spoljnoj politici svoje zemlje u samo dva minuta video zapisa
https://www.facebook.com/malagurski/videos/1449179871832026/
Milacicu, nuklearne bombe ne postoje.
Pogledaj ovaj film. https://www.youtube.com/watch?v=Td12DDlCUcw
Takodje, te informacije oiz satelita su takodje lazne, jer seteliti ne postoje.
A ne postoje, zato sto je zemlja ravna a ne nikakva rotirajuca kugla.
ravna ravna
I sunce je dukat zut
A mjesec je toka
a dzaba pišeš milačiću znaju sve to dobro ovi antlantisti i islamisti