Nevesinje slavi Mitrovdan: Najviše priznanje komandantu Druge hercegovačke lake pješadijske brigade Boru Antelju

Povodom Mitrovdana – Dana opštine Nevesinje, najviše opštinsko priznanje, Povelja opštine, dodijeljena je majoru Boru Antelju, ratnom komandantu Druge hercegovačke lake pješadijske brigade Vojske Republike Srpske. Povelja je dodijeljena za uspješno komandovanje brigadom i izuzetan doprinos u formiranju ove jedinice i odbranu srpskog naroda i njegove teritorije u Odbrambeno-otadžbinskom ratu.

Druga hercegovačka laka pješadijska brigada Vojske Republike Srpske je uz Nevesinjsku brigadu učestvovala u odbrani Nevesinja i Republike Srpske i imala ogroman doprinos i u Mitrovdanskim bitkama 1992. i 1994. godine.

U ime Antelja, koji je bio spriječen da dođe u Nevesinje, povelju je preuzeo njegov saborac Mišo Vujović.

Antelj je poslao svoju čestitku Opštini i saborcima.

U izjavi za topportal.info prisjetio se ratnih dana, saboraca, ali i riječi upokojenog vladike Atanasija koga naziva zaštitnikom pred Bogom živim namučenog naroda Hercegovine.

-Vladika Atanasije, govorio nam je da je rat stvarnost i ovoga i onoga vijeka i da je počeo još na nebu kada je sveti Arhangel Mihailo počeo vojevati protiv Satane i njegovih vojvoda i zbacio ga na Zemlju. Upravo protiv zla satanskog, koje se izgleda najčešće budi ovde kod nas, protiv novo-stare nepravde u vidu Pax Americana–američkog mira koji je devedesetih godina odlučio da uništi pravoslavni duh srpskog naroda, a na poziv i vapaj korićkih, žitomislićkih, prebilovačkih i drugih mučenika i novomučenika iz jama hercegovačkih, formirala se sama od sebe, na ledini, kao samonikla, Druga hercegovačka laka pješadijska brigada, priča Antelj o prvim danima svoje brigade.

Kako kaže, nisu proistekli iz JNA, nego ih je formirao epski hrišćanski duh naroda konjičkog, nevesinjskog i mostarskog kraja kao i drugih hercegovačkih opština od Jablanice do Gacka i Bileće uz bratsku i svesrdnu pomoć dobrovoljaca iz Srbije i Crne Gore.

Lični udio Bore Antelja u toj sudbinskoj stvari narodnog ustanka, u istočnoj Hercegovini, jeste uvid ostvaren u prethodnom izviđanju terena prema Konjicu, procjeni da je tamo nužno formirati front kako bi se zaštitio tamošnji srpski narod kao i zaleđe Nevesinja i Kalnovika sa ciljem da se zadrže teritorije istinskog bivstvovanja srpskog naroda. Antelj je rukovodio formiranjem Druge hercegovačke lake pješadijske brigade, prve jedinice nazvane srpskom, na prostoru istočne Hercegovine, a potom njom i komandovao od samog osnivanja 1992. do 26. septembra 1994. godine.

-Upravo zbog ovog duha i nosilaca tog duha, boraca naše brigade, zbog žrtava koje smo podnijeli, zbog naroda koji nam je vjerovao, zbog sinova jedinaca kojima smo suzni pomen držali u Nevesinju posle Mitrovdanske ofanzive, zbog mojih izginulih saboraca na frontovima od Neretve do Drine, prihvatio sam ovo priznanje SO Nevesinje, ali svu čast prenosim na njih, moje borce kojima je bilo lako komandovati, jer je cilj bio jasan: da se zlo ne ponovi – da se jame ponovo ne napune kostima potrvenim, i da je odbrana jedina naša šansa, kaže Antelj.

Nikada se pripadnici Druge hercegovačke lake pješadijske nisu pomirili sa nametnutim rješenjem sa kraja rata kada je teritorija koju su branili pripala Federaciji BiH, a nisu se pomirili ni sa, kako priča Antelj, gubitkom najvrjednijih dijelova istočne Hercegovine na lijevoj obali Neretve, od Klepaca do Jasenjana, kao i Bijele i Glavatičeva.

”O tom bolu-neprebolu, kao i o razlozima i načinu gubitka najvrednijih dijelova Istočne Hercegovine, kao i o maćehinskom odnosu komande HK i GŠ VRS prema našoj brigadi, posebno prema meni lično, ovoga puta neću govoriti. Zahvalan Bogu zbog svega i za sve, pozdravljam porodice poginulih boraca i borce koji su me slušali i koje sam slušao, koji nisu izdali zavjete Svetog Save nego su postojano braneći zemlju hercegovačku branili i vjeru. Braneći zemlju osvajali su Nebo. Raduje se danas sa Neba i naš veliki učitelj i iskreni branitelj Hercegovine, vladika Atanasije, čije je vladičanstvo bilo odsudno da Istočna Hercegovina skroz ne propadne u posljednjem ratu”, poručio je Antelj.

Druga hercegovačka laka pješadijska brigada Vojske Republike Srpske formirana je 15. aprila 1992. godine od Srba izbjeglih sa područja opština Konjic i Jablanice koje su zaposjele muslimansko hrvatske snage, te mještana Boraka, Boračkog jezera, Kule i Čičeva, boraca iz opština Nevesinje i Mostar, te dobrovoljaca iz Srbije i Crne Gore. Imala je zonu odgovornosti dužu od 70 kilometara, na sjeverozapadnom dijelu Hercegovine, prema Konjicu.

Iz ove brigade život za odbranu Republike Srpske dala su 174 pripadnika ove jedinice, a više od 400 boraca je bilo ranjeno. Sa ovog područja poginulo je i 109 civila.

Brigada je držala težak teren i često priskakala u pomoć drugim jedinicama Hercegovačkog korpusa, ali je čitavog rata bila na visini zadatka. Dejton je izbrisao zonu odgovornosti brigade, ali uspomene na ovu specifičnu vojnu formaciju ne blijede.

Izvor: Topportal