Odlazak Njegove Svetosti

Piše: Batrić Babović

Neobičan i tih, skroman i mudar, monah, tihovatelj  i narodni episkop bio je četrdeset i peti po redu patrijarh SPC. Njegova Svetost gospodin Irinej po navodima poznatih nikada nije povisio glas. Govorio je tiho i odjeknuo nadaleko. Kad je posle smrti patrijarha Pavla došao na tron Svetog Save ponio je brojna bremena i iskušenja Crkve na čije je čelo stao. Red  u Crkvi  bio je poželjan, zaobilaženje problema nasušna potreba i zakon da bi se opstalo a rukosad novih episkopa bio je fundament crkvenog života i njegovog vaskrsenja. Skromni niški vladika, rođeni Čačanin, postao je izbor Duha Svetoga čijom je silom i sabornošću braće arhijereja porazio iskušenja podjela i nejednakosti društvenih prilika.

Imao je rijetku sposobnost da jednostavnim jezikom saopšti velike složenice i da teške teme nikoga ne uvrijede ili ponize. Preko Ostroga, Prizrena, Atine i Niša pekla se velika mudrost prekaljenog monaha i narodnog vladike. Stigao je mudri patrijarh da ustoliči episkope u Hrvatskoj, Bosni, Crnoj Gori i da rasutu djecu svoje Crkve uveže u vaseljensku zbornicu  Hristove nauke. Balansirao je mudro između zemaljskih političkih poslova i realnih crkvenih potreba. Prisustvom u svim mjestima gdje je bitisao njegov narod, patrijarh Irinej je pripremao teren za seobu u vječnost.Nije zlopamtio, ogovarao i odgovarao. Trpio je više i ljepše od  drugih arhijereja.

Nije sudio i donosio odluke koje unižavaju ličnost. Prizemljivao je i pokrivao haljinom svog smirenja djela kojima su pojedinci sami sebi presudili. Snishodio je slabostima, proizvodio je dugotrpeljivost i amortizovao potrese u sferama crkvenog i društvenog života. Davne 2009. godine bio sam u prilici da razgovaram sa poznatim pirotskim advokatom oko izbora naslednika patrijarha Pavla. „Vidjećeš, rekao mi je gospodin sa Nišave da će Irinej biti novi patrijarh. Ima sve“. 

Dva dana prije upokojenja mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije mi je kazao da Irinej jeste pravi patrijarh i da je zaista to, vidio je u Peći kad ga je uveo u tron.“ Mudri, dobri, čestiti, vrijedni starac čistog života“, rekao je tada mitropolit Amfilohije. Njih dvojicu vežu dvije Bistrice i jedno i jedinstveno Kosovo i Metohija. 

Bistrice su tužne jer su izgubile dva svoja stuba. Prizren tuguje za svojim nekadašnjim rektorom i učiteljem. Niš je u suzama za svenarodnim čovjekom Irinejem. 

Božji Promisao je izvolio da mitropolit Amfilohije dočeka patrijarha Irineja i na zemlji i na nebu. Obojica su sahranjeni u dan Vaskrsenja. 

Odlazak Njegove Svetosti je put tihog glasa u Vječnost. Za njim su potekle dvije metohijske Bistrice i raspeta kosovsko-metohijska transcendentalnost. Srce patrijarha Irineja sazrelo je na Kosovu i Metohiji. Prizren je bio njegov svetionik i presto. Poštovaocima ostaje samo da progovore iz srca: HRISTOS VOSKRESE! 

Vječna slava njegovoj Svetosti patrijarhu Irineju!